Po pierwsze okazuje się, że prokurator popełnił samobójstwo – klasycznie strzelając sobie w łeb. To trochę do niego niepodobne. Kobieta, znaleziona u stóp wieży widokowej, też zdaje się być ofiarą własnego umysłu. Jednak już pierwsze oględziny miejsca „wypadku” udowadniają, że jednak sama ze sobą nie skończyła. Ba – nie wiadomo czy w ogóle zginęła w tym miejscu. Śledztwo ma więc zadatki na nieco bardziej skomplikowane, niż to się zapowiadało. Jak bardzo wszystko się zagmatwa, dowiedzą się ci, którzy po książkę sięgną.

A warto. Neuhaus bowiem pisać potrafi. I to pisać nieźle. Na dodatek porusza w swych książkach tematy trudne, skomplikowane i ogólnie „tabu”. Jednak tym razem jest inaczej. Spieszę uspokoić – bynajmniej nie gorzej. Neuhaus bowiem „Nielubianą” rozpoczyna cykl z Bodensteinem i Kirchhoff w roli głównej. Tak, tak – dopiero ją u nas wydali… Jednak chodzi nie o to, że to tom pierwszy, a o to, że to tom, w którym wątek kryminalny jest najważniejszy. I to w takiej bardzo klasycznej formie. Mamy więc zbrodnię, motyw i karę. Wątki poboczne są, ale niezbyt nachalne. Całość więc nie elektryzuje, ale ciekawi i wciąga. Czy pozostawia po sobie wrażenie? Na pewno nie takie jak kolejne książki tej autorki. Jednak, co podkreślam z mocą, to naprawdę porządny kryminał.

I jako taki z pewnością trafi w gusta tych, którzy kryminały lubią. Nie wiem jednak, czy trafi do wielbicieli Neuhaus, czy może będzie uważany za „lekko” odstający od innych. Jeśli to drugie – to się nie zdziwię. Tak czy owak, jeśli chcecie poczytać fajną książkę, dobry kryminał i delikatnie zanurzyć się w świat kreowany przez Neuhaus – nie wahajcie się i biegnijcie na zakupy. Jest dobrze.

Bartek `barneej` Szpojda