Na pewno zdarzyło Wam się kiedyś czytać książki o wielkiej miłości. Ja zawsze chętnie po nie sięgałam i nadal mam do nich sentyment. Sparks zawsze był na liście moich ulubieńców. ❤ Tym razem sięgnęłam więc po "Spójrz na mnie" i... muszę przyznać, że to nie była moja bajka.

Ona - szanowana pani prawnik, on - typowy "chłopak ulicy", wielokrotnie karany, nie miał szczęśliwego dzieciństwa. Czy to w ogóle może się udać? U Sparksa na pewno :D Aby jednak dodać tej historii nieco dreszczyku, okazuje się, że Marię ktoś zaczyna prześladować. Jest to powiązane ze sprawą, którą prowadziła jakiś czas temu. Pytanie - komu z tej historii uda się wyjść cało? ... Liczyłam na coś ciekawego i emocjonującego, a otrzymałam jedynie chaos i mnóstwo niepotrzebnych "zapychaczy". Tak naprawdę nic się w tej książce nie działo... Bezsensowne dialogi (długie i w większości o niczym), bezbarwne osobowości, a sama atmosfera strachu była dla mnie po prostu nudna. Wolałabym, żeby Sparks nadal zajmował się wzruszaniem mnie, jak kiedyś, gdy potrafił złamać mi serce na kawałeczki 💔 Irytowało mnie to, że poznali się dzisiaj, Collin przedstawił się jej z jak najgorszej kryminalnej strony, bez problemu opowiedzieli sobie wszystko o sobie, a już nazajutrz całowali się bez opamiętania, wyznając sobie miłość do grobowej deski... Nawet dla mnie to naprawdę za dużo ;)

Na pewno jednak można wynieść z niej to, że nie można nikogo skreślać z powodu jego przeszłości, bo każdy zasługuje na szansę.

Na pewno zdarzyło Wam się kiedyś czytać książki o wielkiej miłości. Ja zawsze chętnie po nie sięgałam i nadal mam do nich sentyment. Sparks zawsze był na liście moich ulubieńców. ❤ Tym razem sięgnęłam więc po "Spójrz na mnie" i... muszę przyznać, że to nie była moja bajka.

Ona - szanowana pani prawnik, on - typowy "chłopak ulicy", wielokrotnie karany, nie miał szczęśliwego...