Ostatnio jakoś łupie mnie w krzyżu. Pewnie to przez te czytanie i zastyganie w jednej pozycji na 117 minut. Dobra lektura wciąga i powoduje luki w pamięci, przez co dzieją się nieodwracalne/odwracalne szkody w moim organizmie.
U masażysty nigdy nie byłem, więc pozostało mi wziąć paracetamol i przeczytać utwór pani Agnieszki Dydycz.

Książka, to właściwie pamiętnik Marcina, lat 35, który pracuje jako fizjoterapeuta. Przedstawia w nim swoje relacje z pacjentami, znajomymi oraz rodziną, a zwłaszcza Jerzykiem, 5-letnim synem.

Przed przystąpieniem do czytania, myślałem, że odnajdę tu tajniki zawodu masażysty. Dowiem się, jak radzić sobie z pewnymi dolegliwościami i postępować w określonych sytuacjach, gdy ból nie przechodzi. Nic, bardziej mylnego. Z pamiętnika dowiemy się jak radzić sobie z bójka pacjentów, w jaki sposób, okazać wspaniałe sylwetki kolegów po fachu pacjentkom (zwłaszcza starszym), czy poradzić sobie z pijanym klientem.
Pamiętnik jest napisany z humorem. Łatwo się go czyta, ale mi osobiście forma żartu przedstawiona przez autorkę, nie przypadła do gustu. Spodziewałem się tutaj rzeczy, które mógłbym zastosować w przyszłości, w razie nagłego wypadku. Wstawki angielskie na minus. Może to przez Joanne Krupę, gdzie parę lat temu, ludzie podśmiewali się z jej słówek angielskich wstawianych w język polski tzw. stary żart, który już nie śmieszy.
Parę sytuacji, w tej książce jest dla mnie niewyobrażalnych. Pewne zachowania fizjoterapeutów czy klientów, odebrałem jako zmyślone przez autorkę (widoczne, już takie prawo pisarza:)).

Nie przedłużając. Książka mogłaby mieć tytuł "Z pamiętnika fryzjerki" albo "Z pamiętnika adwokata". Zawiodłem się bardzo, bo spodziewałem się czegoś kompletnie odmiennego. Książka nie wniosła nic do mojego życia, no chyba , że przez nią przestały mnie boleć plecy, bo co jakiś czas odkładałem "masażystę" na bok, aby wstać i zająć się ważniejszym sprawami. Niestety, nie polecam.

Ostatnio jakoś łupie mnie w krzyżu. Pewnie to przez te czytanie i zastyganie w jednej pozycji na 117 minut. Dobra lektura wciąga i powoduje luki w pamięci, przez co dzieją się nieodwracalne/odwracalne szkody w moim organizmie.
U masażysty nigdy nie byłem, więc pozostało mi wziąć paracetamol i przeczytać utwór pani Agnieszki Dydycz.

Książka, to właściwie pamiętnik Marcina,...