Jeśli dziewczyna w tytule, to tylko zaginiona albo uśmiercona. Z „Dziewczyną z Summit Lake” nie jest inaczej. Na fali popularności różnych „dziewczyn…” debiutujący Charlie Donlea napisał powieść kryminalną, która wpisuje się w popularny ostatnio literacki trend. Ginie dziewczyna, okoliczności sprawy są niejasne, zaczyna się pełne zaskoczeń i odkryć śledztwo. Ale sam fakt podobieństwa do innych tego typu książek nie oznacza przecież, że „Dziewczyny z Summit Lake” nie warto przeczytać. Wręcz odwrotnie.

W małym górskim miasteczko Summit Lake ginie dziewczyna, Becca Eckersley. Młoda, lubiana, pilna studentka prawa. Zostaje znaleziona w domku swoich rodziców zgwałcona i uduszona. Kto chciałby ją zabić? Kto z mieszkańców miasteczka, w którym wszyscy się znają, mógłby popełnić taką zbrodnię? A może mordercą jest ktoś z przyjaciół Becki z Uniwersytetu George’a Waszyngtona? I czemu policja nie jest w stanie sobie poradzić z rozwiązaniem tej zagadki? Czy ojciec Becki, wysoko postawiony adwokat, próbuje coś zatuszować? Przed czytelnikiem naprawdę wiele pytań, a napięcie dodatkowo buduje dwutorowa narracja. Z jednej strony autor prezentuje nam wydarzenia z życia Becki, cofając się aż do okresu czternastu miesięcy przed jej śmiercią. Z drugiej strony mamy teraźniejszość i śledztwo dziennikarki czasopisma „Events”, Kelsey Castle, która została wysłana przez swoją redakcję, by przyjrzeć się tej wyjątkowej, jak na Summit Lake, sprawie. Dwutorowa narracja to ograny zabieg, ale świetnie napędza on fabułę. Kawałek po kawałku czytelnik odkrywa kolejne tajemnice z życia dziewczyny, a jednocześnie krąg podejrzanych o zabójstwo rozszerza się. Sama Becca to postać niejednoznaczna, co do której można mieć mieszane uczucia. Autor sporo miejsca poświęca jej uczuciom, jak również emocjom innych głównych bohaterów, w tym oczywiście Kelsey. Młoda dziennikarka sama niedawno padła ofiarą brutalnej napaści, a praca nad zagadką śmierci studentki ma być dla niej swego rodzaju terapią i przepracowaniem traumy. Dzięki takim detalom książka nabiera delikatnego rysu psychologicznego. Zaciekawia nie tylko kryminalną intrygą, ale i bohaterami, a to już spory plus.

Czy tak jak pisze wydawca, jest to kryminał, który spodoba się fanom seriali „True Detective” i „Fargo”? Zdecydowanie tak być powinno, choć jego fabuła jest nieporównywalnie mniej skomplikowana niż scenariusze tych dwóch produkcji. Ale „Dziewczyna…” podobnie wciąga i nie pozwala się oderwać od lektury. Zdecydowanie mocniejszą jest ta część, w której poznajemy Beccę, jej relacje z przyjaciółmi i chłopakami. Daje przyjemność samodzielnego szukania odpowiedzi na pytanie: kto zabił?, zwłaszcza, że autor nie stroni od zaskakujących twistów, które wcale tego nie ułatwiają. Natomiast w dziennikarskim śledztwie Kelsey zbyt łatwo wszystko jej przychodzi, co nieco umniejsza jego wiarygodność. Nie jest to więc książka pozbawiona niedociągnięć, ale mimo to nadal jest to dobra książka dla osób szukających czystej rozrywki. Jedna z wielu pozornie podobnych propozycji, a jednak mająca swój własny charakter. Wielbiciele kryminałów nie powinni być rozczarowani.

Malwina Sławińska