Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cóż.. Znów padłam ofiarą własnych wyborów książkowych. Chciałam jedynie prostą, niewymagającą lekturę na zabicie czasu. "Sprostowanie" niestety nie spełniło moich oczekiwań. Czytałam wiele książek napisanych zbyt prostym językiem, ale ta znalazła się w czołówce najgorzej napisanych książek. Nie wiem czy to wina autorki czy tłumaczenia, ale treść jest bardzo chaotyczna, niektóre zdania nie mają sensu, czytając mialam wrażenie "potykania" się o wyrazy, których nie powinno być w danym miejscu w takiej formie itp. Autorka pomysł może i miała dobry, ale nie potrafiła zamienić go w opowieść i przelać na papier. Standardowo historia rozwleczona jest do granic możliwości. "Przyszłam, poszłam, wzielam"oraz mnóstwo bezsensownych rozmyślań, z których nic nie wynika. Bohaterowie nie mają za grosz charakteru. Emeryt myśli i wypowiada się podobnie jak 25-latek. Właściwie jedyna różnica między nimi jest taka, że ten młodszy używa czasem słów: kurna i lasencja. To co mnie uderzyło w tej powieści to relacje między bohaterami. Jestem w stanie przymknąć oko na wiele rzeczy, ale żeby ludzie żyjący ze sobą od wielu lat, nie potrafili ze sobą ROZMAWIAĆ??? Przez większość czasu robią jakieś podchody, obrażają się albo nie chcą na siebie patrzeć. SERIO? Po tylu latach bliska osoba nie zasługuje na możliwość ustosunkowania się do sytuacji? No ale gdyby była rozmowa to nie byłoby tej książki. Nie polecam