Pnin to koleżka, w którym każdy znajdzie choćby odrobinę siebie. I mimo że często wywołuje sprzeczne emocje, to wielokrotnie w trakcie czytania powieści chciałoby się go po prostu poklepać po plecach i zapewnić: "Wszystko się ułoży!". Jednak nie jest to bynajmniej książka bezgranicznie smutna – można by raczej powiedzieć: poruszająca, a przy tym nierzadko zaskakująca swojskim, rosyjskim humorem! Zabawne są nie tylko przygody Timofieja Pnina (chociaż czasem czytelnik łapie się na karceniu samego siebie za niepowstrzymywanie się od śmiechu nad niepowodzeniami poczciwego bohatera), lecz także postaci czy liczne wydarzenia poboczne.

Powieść raczej lekka, chociaż wzruszająca, momentami żartobliwa, czasem dająca do myślenia. Sam nieraz utożsamiałem się z biednym Pninem, który to, jak się zdaje, ciągle ma pod górkę. Także pozostałym bohaterom towarzyszą rozmaite emocje względem profesora – jednym działa na nerwy, w innych budzi współczucie, jednych bawi do łez, kolejnych pociąga, jedni go wykorzystują, inni stają za nim murem. Pewne jest jednak to, że choć nie jest on postacią wybitnie rozrywkową, to nie sposób się nudzić, śledząc jego burzliwe losy! Dokąd poprowadzą go pokrętne ścieżki? Jak skończą się jego przygody? Profesor Timofiej Pnin z pewnością wzbudzi ciekawość w każdym czytelniku.

Pnin to koleżka, w którym każdy znajdzie choćby odrobinę siebie. I mimo że często wywołuje sprzeczne emocje, to wielokrotnie w trakcie czytania powieści chciałoby się go po prostu poklepać po plecach i zapewnić: "Wszystko się ułoży!". Jednak nie jest to bynajmniej książka bezgranicznie smutna – można by raczej powiedzieć: poruszająca, a przy tym nierzadko zaskakująca...