Zacznę od okładki: nie jest zła. Ale nie ocenia się książki po okładce.

Fabuła całej sagi jest godna Disneyowskich bajek dla małych dziewczynek, o biednej, skromnej i pokrzywdzonej przez los Belli i przystojnym, mądrym, bogatym i jakże troskliwym księciu z bajki - Edwardzie. Moim zdaniem cała saga jest niezbyt udaną próbą udoroślenia bajki.
Interpretacja wygląda tak:
Bella - kopciuszek, wiecznie niedoceniany i marzący o poprawie swojego życia,
książe z bajki - edzio: uzasadnienie wyżej,
role złych sióstr przypadły Rosalie i Jacobowi: Rosali, bo nie chce dopuścić do wiecznego szczęścia Belii i Edwarda, a Jacob, bo chce odebrać Edwardowi jego miłość,
wróżką jest Alice, która cięgle pomaga Belli.

Ale wszystko się dobrze kończy...

Teraz o książce. Bella nareszcie staje się wampirem - ale oczywiście niesamowitym: niesamowicie silnym, oczywiście oszałamiająco pięknym, ma silną wolę i wspaniałą supermoc. Po pierwszym "polowaniu" nie mogła przeboleć, że warknęła na Edzia. Nie wytrzymam! Mogła zabić ludzi, ale obchodzi ją to, że warknęła na ukochanego. Dowód, że wampirów nie obchodzą ludzie. Potem jest nuda, nuda i jeszcze raz nuda. A na koniec wyskakują z Wielką bitwą, którą rodzina Cullenów wygrywa jedynie przy pomocy Belli.
Kwitując, seria jest wielkim miksem różnych gatunków: romansu, horroru, fantasty i przygodówki. Wyszło nieciekawie...

Zacznę od okładki: nie jest zła. Ale nie ocenia się książki po okładce.

Fabuła całej sagi jest godna Disneyowskich bajek dla małych dziewczynek, o biednej, skromnej i pokrzywdzonej przez los Belli i przystojnym, mądrym, bogatym i jakże troskliwym księciu z bajki - Edwardzie. Moim zdaniem cała saga jest niezbyt udaną próbą udoroślenia bajki.
Interpretacja wygląda tak:
Bella...