Sięgnęłam po książkę napisaną między innymi przez żonę Stephena Kinga. Tak z ciekawości- czy połowica dorówna mężowi. Mam mieszane uczucia. Moim zdaniem nastrój zbudował nieżyjący już Michael McDowell, a żyjąca autorka pani King położyła bądź co bądź dobrze zapowiadającą się fabułę. Książka niby jest trochę tajemnicza, utrzymana na krawędzi jawy i snu, rzeczywistości i wyobrażeń, ale zaczynając czytać wyczekiwałam jakichś akcji, emocji i w sumie wyczekiwałam na próżno. Mimo, że autorom udało się utrzymać tę stałą napiętą atmosferę, to jednak nie było żadnego większego woow. Czytelnika trudno zadowolić, gdyż jest przyzwyczajony do książek, w których coś po prostu musi się dziać, gdzie jest jakaś akcja, napięcie, atmosfera jeżąca włosy na głowie.
Wydaje mi się, że Tabitha King zabiła nastrój jaki budował od początku Micheal McDowell. Pozbawiła książkę energii, którą próbował nadać jej pierwotny autor. Fakt, że sama historia jest bardzo ciekawa niezależnie od sposobu, w który została ukazana. Postać małej dziewczynki, której ukochany ojciec został w brutalny sposób zamordowany przyciąga nas jak magnes i budzi opiekuńcze uczucia. Jej bystrość, oraz umiejętność postrzegania rzeczy, których dziecko ani wiedzieć ani słyszeć nie powinno budzi niepokój i ciekawość. Dziewczynka pozbawiona miłości przez zazdrosną matkę. Mentalnie pozostawiona samo sobie, podatna na wpływy innych, gdy dorośli chcą mieć nad nią władzę. Plusy i minusy tej książki chyba się równoważą.

Sięgnęłam po książkę napisaną między innymi przez żonę Stephena Kinga. Tak z ciekawości- czy połowica dorówna mężowi. Mam mieszane uczucia. Moim zdaniem nastrój zbudował nieżyjący już Michael McDowell, a żyjąca autorka pani King położyła bądź co bądź dobrze zapowiadającą się fabułę. Książka niby jest trochę tajemnicza, utrzymana na krawędzi jawy i snu, rzeczywistości i...

Książka jest o dorastaniu samotnej dziewczynki. Główna bohaterka, siedmioletnia Calliope Carol Dakin, zwana Calley, jest półsierotą. Historia zaczyna się, gdy jej ojciec zostaje zamordowany."W cieniu płonących świec" jest całą galerią bohaterów wszelakiej maści od tych niewinnych po okrutnych i zepsutych do cna. Książka ta mimo swej sielankowości zawiera też sporą dawkę napięcia, a także duży ładunek groteskowości, strachu, dziwów i tajemnic.

Książka jest o dorastaniu samotnej dziewczynki. Główna bohaterka, siedmioletnia Calliope Carol Dakin, zwana Calley, jest półsierotą. Historia zaczyna się, gdy jej ojciec zostaje zamordowany."W cieniu płonących świec" jest całą galerią bohaterów wszelakiej maści od tych niewinnych po okrutnych i zepsutych do cna. Książka ta mimo swej sielankowości zawiera też sporą dawkę...

Nie tak dobra, jak kingowska, ale widać, że leżała na tej samej półce:-)

Nie tak dobra, jak kingowska, ale widać, że leżała na tej samej półce:-)

Jak dla mnie nastrój zbudował nie żyjący autor książki, a żyjąca autorka pani King skompromitowała świetnie zapowiadającą fabułę. Powiem, że miejscami mnie tak nudziła iż miałam ochotę przeskoczyć całe wersety. Tak popapranej powieści dawno już nie czytałam. Zaznaczam, to moja osobista opinia.

Jak dla mnie nastrój zbudował nie żyjący autor książki, a żyjąca autorka pani King skompromitowała świetnie zapowiadającą fabułę. Powiem, że miejscami mnie tak nudziła iż miałam ochotę przeskoczyć całe wersety. Tak popapranej powieści dawno już nie czytałam. Zaznaczam, to moja osobista opinia.

No nie powiem, miałam ochotę spróbować pani King. Oceniam, że w smaku jest bardziej mdła, a szczyptą interesującego posmaku pochwalić się może dopiero na ostatnich stronach.

No nie powiem, miałam ochotę spróbować pani King. Oceniam, że w smaku jest bardziej mdła, a szczyptą interesującego posmaku pochwalić się może dopiero na ostatnich stronach.

Książka dość dziwna, nie w moim stylu. Niestety nie przeczytałam do końca, ponieważ nie lubię czytać książek na siłę a ta książka nie była w pełni zachęcająca, brakowało jej czegoś czego mają inne książki.

Książka dość dziwna, nie w moim stylu. Niestety nie przeczytałam do końca, ponieważ nie lubię czytać książek na siłę a ta książka nie była w pełni zachęcająca, brakowało jej czegoś czego mają inne książki.

Brak akcji.

Brak akcji.

no tą książkę pokochałam tak że ją kupiłam, przyjęłam imię głównej bohaterki jako swój nick, pseudonim artystyczny ;D i jako motto życiowe ustaliłam sobie cytat z niej ''uwierz mi Calley musisz uważać co kochasz bo miłość ma swoją cenę''
klimat tej książki mnie poruszył.

no tą książkę pokochałam tak że ją kupiłam, przyjęłam imię głównej bohaterki jako swój nick, pseudonim artystyczny ;D i jako motto życiowe ustaliłam sobie cytat z niej ''uwierz mi Calley musisz uważać co kochasz bo miłość ma swoją cenę''
klimat tej książki mnie poruszył.

Ludzie piszą,że jest nudna i się wlecze. A ja ? Ja ją uwielbiam. Nie wszędzie potrzebne mi są nagłe zwroty akcji. Ta kśiążka jest magiczna i tyle.

Ludzie piszą,że jest nudna i się wlecze. A ja ? Ja ją uwielbiam. Nie wszędzie potrzebne mi są nagłe zwroty akcji. Ta kśiążka jest magiczna i tyle.

http://horror-princess.blogspot.com/2012/07/w-cieniu-meza.html

http://horror-princess.blogspot.com/2012/07/w-cieniu-meza.html