Ten thriller naprawdę zmroził moją krew w żyłach. Podobno najbardziej mrozi krew w żyłach, straszy nas to, co "siedzi w ludzkim umyśle". Wtedy zdajemy sobie sprawę, że w każdym z nas tkwi jakaś zła siła, nigdy nie wiadomo czy ona nie obudzi się do życia... To przerażające, ale coś w tym jest i to sprawiło, że na moją psychikę ta książka podziałała. Nie była lekka. Jednak na pewno wiele z niej wyniosłam, jest tak dopracowana, że każdy może znaleźć coś co sam wyniesie z tej lektury.

Poznajemy Andreasa i Zippa, potem dowiadujemy się o zaginięciu Andresa. No i właściwie dowiadujemy się już co z nim się stało. Nie odbiera to jednak moim zdaniem przyjemności z czytania. Autorka pokazuje krok po kroku jak do tego doszło, z każdą stroną byłam ciekawa co będzie dalej, jakie być może tajemnice skrywają nasi bohaterzy. Pewne zdarzenia przy czytaniu wydawały mi się ze sobą nie wiązać, ale potem Fossum wszystkie z nich, z ogromną precyzją połączyła ze sobą. Jestem dla tego pełna podziwu, bo naprawdę świetnie jej to wyszło. Portrety psychologiczne i ogólnie sylwetki bohaterów są też niezwykle dopracowane i interesujące. Nie ma bohatera, który byłby potraktowany po macoszemu, co jest niezwykłą zaletą. Bohaterzy są niejednoznaczni, raz czułam sympatię, raz niechęć. Właściwie większość bohaterów tutaj ma coś na sumieniu. To na pewno dodaje smaczku. Jednak czytając cały czas wszystko pokazane jest z warstwy psychologicznej, więc wiele działań bohaterów, nawet niezbyt chwalebnych jesteśmy w stanie w jakiś sposób zrozumieć. Z czasem zaczęłam np czuć sympatię, do kogo nie czułam wcześniej i np na odwrót.

Akcja jest powolna, ale bardzo ciekawa moim zdaniem. Młodzi chłopcy, trochę zagubieni, mnie bardzo interesowało co może się wydarzyć. Centralna postać Andreasa chyba jedna z ciekawszych. Bardzo urodziwy chłopak, jednak dziwny, niejednoznaczny. Kwestie o nim były niezmiernie wciągające. Kwestie sprawcy również. Zastanawiamy się co popchnęło tę osobę do tego. Od razu widać, że jest w niej pełno sprzecznych uczuć, ciężko nazwać ją bezwzględnie złą. To jeszcze bardziej skłania nas do zagłębienia się w psychikę tej osoby.

Narracja jest zmienna, raz 1 a raz 3 osobowa, co na początku trochę mnie gubiło, ale można dość szybko przywyknąć. Potem już wiedziałam o co chodzi. Na pewno to sprawia, że wczuwamy się lepiej, jest to dla mnie zaleta.

W książce możemy dostrzec strach bohaterów, a wręcz miejscami tchórzostwo, żal, to jak nasza przeszłość wpływa na to jakimi ludźmi jesteśmy teraz.


Książka odkrywa przed nami też jak można łatwo ukrywać swoje myśli, jak kamuflować, że nikt nie pomyśli jacy możemy być tak w głębi duszy. Skrywamy to w zakamarkach, upychamy głęboko, chowając żal, poczucie samotności, kompleksy. Tak łatwo być od kogoś zależnym... Tak łatwo też pójść za tą ciemną stroną duszy i zrobić coś złego...

Pod względem psychologicznym książka naprawdę bardzo dobra, na pewno ma też sporo z kryminału ogólnie- pod tym względem, że mimo wszystko jesteś ciekawy jak do tego doszło itp. Zakończenie też mi się podobało, było pełne emocji, widać jak one przeważyły. Zakończenie ogólnie wzbudziło we mnie wiele uczuć. Bardzo dobrze skonstruowane. Ogólnie bardzo polecam tę książkę, działa na psychikę, jeśli lubisz thrillery psychologiczne tak jak ja (chociaż inne thrillery też lubię, lubię praktycznie każdy rodzaj thrillera), to też powinno Ci się spodobać. Akcja jest nieśpieszna, ale klimat duszny, a motywy działania postaci, ich sylwetki psychologiczne bardzo interesujące. Książka wielowarstwowa, wiele wątków pobocznych też i refleksji, pobudza do myślenia. Bardzo dobry thriller psychologiczny obnażający zakamarki ludzkiej duszy. Polecam gorąco.

Ten thriller naprawdę zmroził moją krew w żyłach. Podobno najbardziej mrozi krew w żyłach, straszy nas to, co "siedzi w ludzkim umyśle". Wtedy zdajemy sobie sprawę, że w każdym z nas tkwi jakaś zła siła, nigdy nie wiadomo czy ona nie obudzi się do życia... To przerażające, ale coś w tym jest i to sprawiło, że na moją psychikę ta książka podziałała. Nie była lekka. Jednak na...