Inżynierowie Hitlera
.
Fritz Todt – mówi Wam coś to nazwisko? Jeśli nie, to czeka Was lektura książki „Inżynierowie Hitlera. Todt, Speer i inni” autorstwa Blaine Taylor. Pozycja jest porządnie zrobiona ze szczegółami, dzięki czemu szybko nadrobicie braki w wiedzy, a jest co nadrabiać! Autostrady Hitlera nie zbudowały się same. Wódz wymarzył sobie plan, ale wcielił go w życie właśnie Fritz Todt. Ten uzdolniony człowiek, mający w łapie niejeden fach odcisnął swoje piętno również na II wojnie światowej jako minister uzbrojenia i amunicji pomiędzy 1940 a 1942 rokiem. Lisioł musi Wam tutaj pisnąć, że człowiek miał w sobie ikrę! Nie każdego było stać na to, żeby wziąć dowody pod pachę i udać się na 6-godzinną naradę z Hitlerem, gdzie wykładało mu się niewygodną prawdę, ryzykując przy tym własnym życiem. To, że głowa Rzeszy Was lubiła, w żadnym wypadku nie chroniło Waszego życia przed nagłym opuszczeniem tego padołu. Najwyraźniej Todt wyżej od mrzonek cenił sobie fakty.
.
Fritz Todt nie dożył końca wojny, prawie pociągając za sobą Alberta Speera. W jaki sposób? Czytać, czytać, czytać to będziecie wiedzieć! *lisie piski radości*. Ale to nie koniec książki. Po dokładnym opisie pogrzebu Todta czeka Was nowa „przygoda”, tym razem z Albertem Speerem w roli głównej. Ktoś musiał przecież kontynuować pracę Fritza. Poznacie się więc bliżej z pociskami rakietowymi oraz nieudolnymi próbami stworzenia bomby atomowej, taki poniedziałek rano. Ciężko być ministrem uzbrojenia i produkcji wojennej Rzeszy. Ten kawałek historii poznacie już do samego końca, a raczej do ławy sądowej!
.
Książka jest napisana lekkim i przystępnym językiem. Obfituje też w wiele ciekawych zdjęć postaci historycznych. Lisioł spotkał między innymi Adolfa Gallanda, asaLuftwaffe i dowódcęlotnictwa myśliwskiego, a co gorsze być może nawet przyzwoitego człowieka,jak wielu twierdzi. Przez strony przewija się również mistrz propagandy Joseph Goebbels i jemu podobne kreatury. Tutaj trzeba zachować czujność! Lisioł wolał siedzieć na barku Todta i zaglądać Gallandowi do kieliszka.
.
Dla czytelników obeznanych z tematyką lektura będzie dobrym pogłębieniem wiedzy. Z pewnością znajdziecie tutaj coś, czego jeszcze nie wiecie.

Inżynierowie Hitlera
.
Fritz Todt – mówi Wam coś to nazwisko? Jeśli nie, to czeka Was lektura książki „Inżynierowie Hitlera. Todt, Speer i inni” autorstwa Blaine Taylor. Pozycja jest porządnie zrobiona ze szczegółami, dzięki czemu szybko nadrobicie braki w wiedzy, a jest co nadrabiać! Autostrady Hitlera nie zbudowały się same. Wódz wymarzył sobie plan, ale wcielił go w...

Ciekawie napisana książka z wieloma archiwalnymi zdjęciami. Bohaterami lektury są Fritz Todt i Albert Speer - inżynierowie, nie bez przyczyny, bardzo szanowani przez samego Hitlera. Opis kariery obu inżynierów czyta się bardzo przyjemnie, rozdziały się nie dłużą. Z książki dowiemy się jak III Rzesza stała się liderem w budowie autostrad, których zazdrościli same Stany Zjednoczone, jak w czasie wojny Naziści radzili sobie z produkcją broni i amunicji, o błędzie Hitlera, który początkowo był sceptycznie nastawiony do rakiet V1 i V2, mimo zachwalania ich przez Speera, o fiasku z wytworzeniem broni atomowej, za którą wzięli się zbyt późno i przeznaczali za mało pieniędzy. Dodatkowo autor opisuje starcia głównych inżynierów Hitlera z innymi członkami partii, którzy byli do nich nieprzychylnie nastawieni, jak Göring czy Himmler, który próbował nawet zabić Speera.

Ciekawie napisana książka z wieloma archiwalnymi zdjęciami. Bohaterami lektury są Fritz Todt i Albert Speer - inżynierowie, nie bez przyczyny, bardzo szanowani przez samego Hitlera. Opis kariery obu inżynierów czyta się bardzo przyjemnie, rozdziały się nie dłużą. Z książki dowiemy się jak III Rzesza stała się liderem w budowie autostrad, których zazdrościli same Stany...

Książka tylko przeciętna. Kupując ją sugerowałem się tytułem i spodziewałem się historii rozwoju wielu broni oraz wkładu inżynierów w pokonywanie trudności jakie pojawiały się podczas konstruowania.
W tym zakresie książka tylko w minimalnym stopniu zaspokaja moją ciekawość / V1, V2 + plotki o niemieckiej bombie atomowej/. Niestety lwia cześć to historia Todta i Speera, budowy autostrad, bunkrów na kolejnych etapach wojny /nie za bardzo to "broń" ani specjalnie tajne/ oraz historie wielu powiązanych z głównymi bohaterami osób zarówno wojskowych jak i cywilów.
Książka zawiera też trochę statystyki, problemów z odbudową po bombardowaniach, siłą roboczą oraz konfliktów i tarć z nazistowską wierchuszką - Hitlerem, Goebbelsem, Goringiem, Bormanem, Himmlerem i innymi.
Dużym plusem są liczne zdjęcia /prawie na każdej stronie/ z wyczerpującym opisem oraz bezpośrednie relacje Speera, natomiast duży minus to liczne "wkładki" z różnymi informacjami /najczęściej życiorysy/ w zasadniczym tekście. Te "wkładki" plus obszerne opisy ilustracji powodują duże rozproszenie uwagi czytelnika /czasami na 3 strony/, tak że gubimy zasadniczy wątek - mówiąc krótko, ciężko się to czyta, opowieść jest nieustannie rwana.
Osobiście uważam , że ta książka to "pseudo-biografia" Speera i w mniejszej części Todta i dla tego lepiej kupić po prostu biografię aby mieć pełną wiedzę.
Tutaj nie mamy ani biografii ani tym bardziej tego czego byśmy się spodziewali po tytule.
Sama książka liczy 11 rozdziałów, 392 str. Wydana poprawnie, biały papier, miękkie lakierowane okładki, klejona.

Moja rekomendacja: Książka może i niezła , ale nie o tym o czym być powinna, ja osobiście nieco się zawiodłem. Z drugiej strony niesie ona jednak sporo treści i nowych informacji tak ,że na pewno można ją przeczytać , ale z odpowiednim nastawieniem co do treści.
Umiarkowanie polecam.

Książka tylko przeciętna. Kupując ją sugerowałem się tytułem i spodziewałem się historii rozwoju wielu broni oraz wkładu inżynierów w pokonywanie trudności jakie pojawiały się podczas konstruowania.
W tym zakresie książka tylko w minimalnym stopniu zaspokaja moją ciekawość / V1, V2 + plotki o niemieckiej bombie atomowej/. Niestety lwia cześć to historia Todta i Speera,...

Tytuł książki jest nieco mylący, ponieważ autor skupił się na opisaniu dwoch postaci.Fritz Todt - szef Organizacji jego imienia i Albert Speer - architekt, mitoman i konformista - to bohaterowie niniejszej książki.
Jeśli wierzyć autorowi w "Inżynierach..." opublikowano po raz pierwszy wiele zdjęć - jest to niepodważalny atut. Ogromnym minusem jest wtrącanie biogramów lub też adnotacji w środku tekstu, co rozbija często wątek.
Książka zawiera wiele informacji, także statystycznych, ale mimo to nie miałam wrażenia że jest "przeładowana" treścią. Autor, oprócz wątków, czysto technicznych, poruszył również temat "wojny na górze" - próba przejęcia przez SS władzy.
Nie polecam tej książki początkującym historykom, ale każdy kto chciałby uzupełnić, ugruntować posiadaną wiedzę znajdzie tutaj coś dla siebie.

Tytuł książki jest nieco mylący, ponieważ autor skupił się na opisaniu dwoch postaci.Fritz Todt - szef Organizacji jego imienia i Albert Speer - architekt, mitoman i konformista - to bohaterowie niniejszej książki.
Jeśli wierzyć autorowi w "Inżynierach..." opublikowano po raz pierwszy wiele zdjęć - jest to niepodważalny atut. Ogromnym minusem jest wtrącanie biogramów lub...

Tematyka ciekawa, ale książka słaba, na pewno nie wyczerpuje tematu. Jedynie lekko go sygnalizuje.
Autor skupia się na dwóch postaciach Fritz Todt oraz Albert Speer(ich życiu oraz ich pracy) i praktycznie na niczym więcej, ale jedna rzecz ją wyróżnia - chaos.
Książka napisana w chaotyczny sposób, mimo zachowania pewnej chronologii oraz podziału na rozdziały tematyczne jest bardzo niespójna. Odniosłem wrażenie, że niektóre jej fragmenty to kopiuj-wklej z innych publikacji autora. Do tego wstawki biograficzne, które niekoniecznie są powiązana z akurat opisywanymi wydarzeniami.
Co można zapisać na plus to sporo zdjęć, ale z kolei pojawia się zgrzyt w postaci opisów do zdjęć. Czytałem książkę jako e-booka, więc nie wiem czy ten sam problem występuje "na papierze", ale opisy do zdjęć były napisane taką samą czcionką i rozmiarem jak tekst książki, a ponieważ były długie (nie mieściły się na jednej stronie) to często nie mogłem się zorientować czy tekst, który właśnie czytam to opis zdjęcia czy może jednak "właściwa" książka. Do tego zdjęcia czasami były umieszczone w nie adekwatnych miejscach co do treści rozdziału. podrozdziału oraz ich opis do nich często był potem powtarzany kilka stron dalej we właściwym tekście.
Podsumowując nie polecam, nie znalazłem tam dużej ilości nowych informacji, są ciekawsze pozycje na rynku, a do tego strasznie się męczyłem próbując ogarnąć bałagan w konstrukcji książki.

Tematyka ciekawa, ale książka słaba, na pewno nie wyczerpuje tematu. Jedynie lekko go sygnalizuje.
Autor skupia się na dwóch postaciach Fritz Todt oraz Albert Speer(ich życiu oraz ich pracy) i praktycznie na niczym więcej, ale jedna rzecz ją wyróżnia - chaos.
Książka napisana w chaotyczny sposób, mimo zachowania pewnej chronologii oraz podziału na rozdziały tematyczne jest...

Książka ogólnie dobra, zawiera dużo ciekawych informacji, nie mniej jednak kilka szczegółów psuje radość czytania. Teks główny miesza się z cytowanymi fragmentami, tak, że przerzucając stronę nie jest jasne czy czyta się przypis, cytat czy rozdział. Gdzieniegdzie pojawia się literówka, ale nie jest to poważne przewinienie :)
Niewątpliwie książka zawiera dużo, niepublikowanych wcześniej zdjęć i ciekawe przypisy, do których warto zajrzeć równie, żeby poszerzyć wiedzę nt. konkretnego rozdziału.
Jeśli książkę uda nabyć się w promocyjnej cenie, będzie to dobry zakup.

Książka ogólnie dobra, zawiera dużo ciekawych informacji, nie mniej jednak kilka szczegółów psuje radość czytania. Teks główny miesza się z cytowanymi fragmentami, tak, że przerzucając stronę nie jest jasne czy czyta się przypis, cytat czy rozdział. Gdzieniegdzie pojawia się literówka, ale nie jest to poważne przewinienie :)
Niewątpliwie książka zawiera dużo,...

Przyjęło się patrzyć na Drugą Wojnę przez pryzmat działań wojennych, przebiegu kolejnych operacji i starć pomiędzy poszczególnymi dowódcami. Temat zaplecza i struktury gospodarek państw biorących udział w konflikcie zazwyczaj jest traktowany pobieżnie i bez większego entuzjazmu, a przecież gdyby nie silne uprzemysłowienie, wewnętrzna organizacja oraz systemy zarządzania produkcją żaden z krajów nie byłby w stanie tyle lat uczestniczyć w tak wyczerpujących zmaganiach. Książka Blaine’a Taylora skupia się właśnie na tym aspekcie i w odniesieniu do Trzeciej Rzeszy podejmuje analizę sylwetek dwóch głównych budowniczych państwa nazistowskiego: Fritz’a Todta oraz Alberta Speera. Autor kreuje ich na najważniejszych technokratów, którzy poprzez swoje działania w znaczącym stopniu wpłynęli na fakt, że Rzesza była w stanie udźwignąć ciężar wojny przez sześć lat.

Książka jest treściwa. Szczegółowe biografie głównych bohaterów zostały wplecione w dzieje Niemiec okresu dwudziestolecia, lat władzy nazistów oraz dekad powojennych. Cel autora - jakim było pokazanie jak wiele wysiłku (różnego rodzaju) wymagało urzeczywistnienie wizji uczynienia z państwa niemieckiego potęgi gospodarczo-przemysłowej – został osiągnięty, czego efekty obserwujemy de facto do dzisiaj. Postać Speera jest dosyć dobrze znana i stosunkowo często pojawia się w kulturze masowej kiedy jest mowa o dygnitarzach Trzeciej Rzeszy lub najbardziej majestatycznych budowlach uwiecznionych chociażby na filmach Leni Riefenstahl, ale już Todt i jego OT znacznie mniej. Z tego powodu – pomimo, że poświęcono mu mniej miejsca – są to rozdziały znacznie ciekawsze. Warto zagłębić się w życie tego człowieka z wizją, którego tragiczna śmierć najprawdopodobniej uratowała przed procesem w Norymberdze.

Całość czyta się dobrze i można odnieść wrażenie, że „Inżynierowie Hitlera” wypełniają pewną lukę na rynku książek omawiających tematykę wojenną. Dużą zaletą jest mnóstwo zdjęć, które (jeśli wierzyć słowom autora) zostało opublikowanych po raz pierwszy, a także kilka weryfikacji popularnych mitów stworzonych wokół kluczowych postaci nazistowskiego reżimu. Trzeba przyznać Taylorowi, że nie boi się podjąć polemiki w kilku drażliwych kwestiach, lecz wciąż jest to typowo anglosaski, ugładzony punkt widzenia. Wadą z kolei jest umieszczenie ramek z ciekawostkami wprost w tekście wiodącym, co skutecznie wybija z rytmu czytania i utrudnia śledzenie treści rozdziałów – powinno to zostać zorganizowane w inny sposób.
Mimo wszystko warto polecić tę pozycję miłośnikom Drugiej Wojny, którzy chcieliby spojrzeć na machinę przemysłową Rzeszy z gospodarczego punktu widzenia i wyrzeczeń do jakich została zmuszona aby sprostać militarnemu wysiłkowi oraz oczywiście skutkom jakie to za sobą przyniosło.

Przyjęło się patrzyć na Drugą Wojnę przez pryzmat działań wojennych, przebiegu kolejnych operacji i starć pomiędzy poszczególnymi dowódcami. Temat zaplecza i struktury gospodarek państw biorących udział w konflikcie zazwyczaj jest traktowany pobieżnie i bez większego entuzjazmu, a przecież gdyby nie silne uprzemysłowienie, wewnętrzna organizacja oraz systemy zarządzania...

Bardzo ciekawa pozycja, warto !

Bardzo ciekawa pozycja, warto !

Tę książkę najlepiej streściłby cytat z innej: „[…] planowanie logistyki podczas drugiej wojny światowej było prawdziwym koszmarem. Nikt nie miał jasnego obrazu przyszłych zdarzeń. A jedyna realistyczna polityka tych, którzy jeszcze nie wypadli z gry, polegała na maksymalnym zwiększaniu produkcji i zanoszeniu modłów, aby czyny w jakiś sposób okazały się adekwatne w stosunku do potrzeb. […] trzeba przyznać, że gospodarka niemiecka zareagowała wspaniale.” (Norman Davies, „Europa walczy”).
A tak „od siebie”: książka ma może zbyt sensacyjny tytuł (ta „tajna armia”),ale jest ciekawa. Opisuje jak wiele wysiłku włożyli Niemcy w rozbudowę infrastruktury swojego kraju szykując go do wojennego rewanżu, gdyż – wbrew pozorom – nie całe terytorium Niemiec było dobrze rozwiniętym obszarem; raczej były to „uprzemysłowione wyspy” które należało jakoś połączyć i skoordynować ich rozwój. Autor pokazuje też jak bardzo, i jak wiele razy, dzięki pomysłom ludzi takich jak Albert Speer, Niemcom udawało się „wycisnąć” z gospodarki jeszcze więcej, mimo iż za każdym poprzednim razem wydawało się że osiągnięto już górny pułap możliwości – a trzeba pamiętać, że dokonywano tego w warunkach gdy front wschodni przez lata pożerał kolosalne (i z roku na rok coraz większe…) ilości „siły żywej” i wyposażenia, a zachodnia i środkowa część kraju była systematycznie „równana z ziemią” przez lotnictwo angielskie i amerykańskie.
Dzięki książce (na marginesie - bogato ozdobionej fotografiami) można zrozumieć, że wojna to nie tylko bohaterskie odziały żołnierzy na linii frontu – to także (czy raczej: przede wszystkim) armia cywili pracujących na potrzeby wojska, bez których owej linii frontu w ogóle nie dałoby się utworzyć i utrzymać. Sądzę że książkę należałoby czytać razem z „Fuhrer: walka do ostatniej kropli krwi” Kershawa, bo Kershaw wyjaśnia dlaczego Niemcy od 1943/1944 chcieli lub musieli walczyć do końca mimo braku jakichkolwiek perspektyw, a Taylor pokazuje dlaczego było to możliwe aż tak długo.

Tę książkę najlepiej streściłby cytat z innej: „[…] planowanie logistyki podczas drugiej wojny światowej było prawdziwym koszmarem. Nikt nie miał jasnego obrazu przyszłych zdarzeń. A jedyna realistyczna polityka tych, którzy jeszcze nie wypadli z gry, polegała na maksymalnym zwiększaniu produkcji i zanoszeniu modłów, aby czyny w jakiś sposób okazały się adekwatne w stosunku...

hmmm sam nie wiem co napisać o tej pozycji, duży plus to duża ilość fotografii które rzeczywiście widziałem po raz pierwszy, sama książka jest jednak czasem ciężka w czytaniu przez swój układ, treść przerywana jest biografiami i definicjami, a to troszkę wybija czytelnika z treści danego rozdziału, mimo mankamentów trzeba pozycję tą docenić za to, że w języku polskim takich książek nie jest za wiele na naszym rynku...

hmmm sam nie wiem co napisać o tej pozycji, duży plus to duża ilość fotografii które rzeczywiście widziałem po raz pierwszy, sama książka jest jednak czasem ciężka w czytaniu przez swój układ, treść przerywana jest biografiami i definicjami, a to troszkę wybija czytelnika z treści danego rozdziału, mimo mankamentów trzeba pozycję tą docenić za to, że w języku polskim takich...