Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspomnienia gen. Stanisława Sosabowskiego czyta się bardzo dobrze. Napisane są prostą, piękną polszczyzną, po żołniersku 😊 Autor żył w „ciekawych czasach”: I wojna światowa, tworzenie się i rozwój II RP, II wojna światowa i kształtowanie się nowego porządku światowego po niej. Niestety, w tym „porządku” bohaterski generał znalazł się na marginesie, a raczej został tam umieszczony. Lektura ciekawa i dla miłośników militariów, i dla zainteresowanych dramatycznymi polskimi losami. Generał, z którego Anglicy próbowali zrobić kozła ofiarnego niepowodzenia operacji Market-Garden, dokładnie opisuje przebieg walk w Holandii, przede wszystkim tego ich fragmentu, w którym brał udział. Sosabowski był dość osamotniony wśród polskich polityków i wojskowych na emigracji, a to z racji niechęci do brania udziału w politycznych rozgrywkach przed wojną i tym bardziej w jej trakcie. Kiedy przybył do Francji uderzyła go chęć przypisania go do jakiegoś „stronnictwa” oceniającego przyczyny klęski wrześniowej. Ujęły mnie bardzo także patriotyzm i dzielność autora. Kiedy się czyta słowa Sosabowskiego o miłości do ojczyzny, tym bardziej żałosne i mierne jawi się modne obecnie wstydzenie się za Polskę. Co do dzielności, to uchylę rąbka tajemnicy: Sosabowski po wojnie nie miał żadnej emerytury ani innego wsparcia. W wielu 57 lat musiał podjąć ciężką pracę fizyczną, najpierw jako magazynier, później jako robotnik w fabryce. Pracował do 75 roku życia. Jak on to znosił? Człowiek, który wykładał w Wyższej Szkole Wojennej, dowodził dużymi jednostkami wojskowymi, niemal do śmierci tyrał przy taśmie produkcyjnej. Nie świadczy dobrze o naszych przywódcach emigracyjnych, że dla takiego człowieka, jak Sosabowski (i innych w jego wieku i o jego zasługach) nie stworzyli żadnego funduszu. Świetnym podsumowaniem życia generała byłyby słowa św. Pawła: „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem”.