Koterski wielkim reżyserem jest. Ale czy poetą?
Od razu zaznaczam, że jeśli chodzi o ten gatunek to można powiedzieć, że jestem jaroszem. Oczywiście mam swoich ulubionych twórców, ale zaledwie tylko to liznąłem. Nie wiem jak o tym pisać, na co zwracać uwagę, a na co nie, po prostu lecę jak czuję. Za to Koterski to jeden z moich ulubionych reżyserów, więc no, o jakiejkolwiek obiektywności nie może być mowy xD.

Treściowo często jest bardzo podobnie jak w filmach, wulgarnie (miejscami nawet zbyt wulgarnie),trafnie i bezpośrednio. Momentami miałem skojarzenia z Tuwimem, którego też zresztą uwielbiam. Kilka utworów znałem już z Dnia Świra, np. słynną Modlitwę Polaka. Koterski świetnie portretuje nasze narodowe skazy i ułomności, ale to udowodnił już nie raz w swoich obrazach.

A z drugiej strony są teksty czułe, pełne wrażliwości i miłości. Przeplatają się z tymi ciężkimi i nienawistnymi, jak zresztą sam tytuł tomiku mówi. Jest też miejsce dla Mistrza i Małgorzaty, motyw który reżyser wykorzystywał w Nic śmiesznego.

Ale bardzo kolorowo nie jest. Wiersze białe – świetne. Za to rymy bardzo proste, miejscami prostackie. Nie wiem czy to celowy zabieg, w końcu wiele z tych utworów jest prostackich, ale jeśli trzeba się nad tym zastanawiać, to chyba coś nie wyszło.

Koterski odsłania tutaj swoje dwa oblicza, wrażliwego romantyka i wulgarnego chama. Zupełnie jak w filmach, gdzie jego alter ego jest Adaś Miauczyński. Czuję też, jakby w moim imieniu wykrzykiwał to co siedzi w mojej mózgoczaszce. Jako uzupełnienie jego twórczości tomik sprawdza się wybitnie. Jako samodzielny byt? Cholera wie.
.
https://www.instagram.com/bourboonkid/

Koterski wielkim reżyserem jest. Ale czy poetą?
Od razu zaznaczam, że jeśli chodzi o ten gatunek to można powiedzieć, że jestem jaroszem. Oczywiście mam swoich ulubionych twórców, ale zaledwie tylko to liznąłem. Nie wiem jak o tym pisać, na co zwracać uwagę, a na co nie, po prostu lecę jak czuję. Za to Koterski to jeden z moich ulubionych reżyserów, więc no, o jakiejkolwiek...

Koterski poetą - nie znałem go z tej strony, choć podejrzewałem o pisanie wierszy. Treścią, zwłaszcza w niektórych utworach, jest mi on bardzo bliski. Trafia w sedno, nie przebiera w słowach, jest bezpośredni. Pozornie prosty i wulgarny, ale jest w tym drugie dno, a czasami i trzecie. Koterski sięga po nasze fantazmaty, skryte myśli, lęki i pragnienia, i ma odwagę powiedzieć o nich głośno, wyrazić się wprost, nazwać rzecz po imieniu.
Z formą jest już gorzej, dominują rymy częstochowskie, często dobierane na siłę. Wiersze białe pisze Koterski zdecydowanie lepsze, nie krępuje go konieczność dopasowania rymu.
Interesująca lektura.

Koterski poetą - nie znałem go z tej strony, choć podejrzewałem o pisanie wierszy. Treścią, zwłaszcza w niektórych utworach, jest mi on bardzo bliski. Trafia w sedno, nie przebiera w słowach, jest bezpośredni. Pozornie prosty i wulgarny, ale jest w tym drugie dno, a czasami i trzecie. Koterski sięga po nasze fantazmaty, skryte myśli, lęki i pragnienia, i ma odwagę...

Kupiłam, bo miałam iść do teatru na spektakl, ale niestety odwołali. Po przeczytaniu chyba jednak nie pójdę na spektakl... Nie kojarzę swojego kraju w systemie 1 - 0, bo jest to bardziej skomplikowane i nie musi być rubaszne.

Kupiłam, bo miałam iść do teatru na spektakl, ale niestety odwołali. Po przeczytaniu chyba jednak nie pójdę na spektakl... Nie kojarzę swojego kraju w systemie 1 - 0, bo jest to bardziej skomplikowane i nie musi być rubaszne.

Spodziewałam się czegoś lepszego. Nuda.

Spodziewałam się czegoś lepszego. Nuda.

Marek Koterski jest dobrym reżyserem. "Dzień świra" jest jednym z najlepszych polskich filmów, ale Koterski z pewnością jest też słabym poetą. Wszystko co zawarł w wierszach na ekranie robi wrażenie, a w wersach wieje nudą.

Marek Koterski jest dobrym reżyserem. "Dzień świra" jest jednym z najlepszych polskich filmów, ale Koterski z pewnością jest też słabym poetą. Wszystko co zawarł w wierszach na ekranie robi wrażenie, a w wersach wieje nudą.

beznadzieja, koszmar i dno, wulgaryzmy, zdziczenie literackie ? nigdy więcej nic tego autora ! omijać radzę

beznadzieja, koszmar i dno, wulgaryzmy, zdziczenie literackie ? nigdy więcej nic tego autora ! omijać radzę

Przegięcie, rubaszność i skatologia z jednej strony; liryzm i wyjątkowe wyczucie słowa z drugiej. Bardzo to neurotyczne, ale też miejscami wyjątkowo celne. Lektura obowiązkowa dla wszystkich Adasiów Miałczyńskich tego świata.

Przegięcie, rubaszność i skatologia z jednej strony; liryzm i wyjątkowe wyczucie słowa z drugiej. Bardzo to neurotyczne, ale też miejscami wyjątkowo celne. Lektura obowiązkowa dla wszystkich Adasiów Miałczyńskich tego świata.