Zarówno książka jak i film wyreżyserowany na jej podstawie przypadły mi do gustu w stopniu umiarkowanym. Użyto w nich nazbyt wiele wulgaryzmów i kolokwializmów. Koterski mógłby także darować sobie szczegółowych opisów pewnych fizjologicznych i intymnych czynności wykonywanych przez głównego bohatera. Czytanie utworu czy też oglądanie ekranizacji staje się przez nie nieprzyjemne.

Sama fabuła, ukazująca egzystencję samotnego, nie widzącego sensu w swoim żałosnym życiu, neurotyka Adasia Miałczyńskiego jest dość intrygująca. Przedstawia życie człowieka pozbawionego wszelkich złudzeń, którego marzenia okazały się fiaskiem w starciu z brutalną rzeczywistością. Prezentuje los mężczyzny, który ,,uciekł przed prawdziwą miłością, by ostatecznie ożenić się bez miłości''.Ojca, którego myśl, że jego syn będzie równie nieszczęśliwy jak on, przyprawia go ból serca. Adaś Miałczyński to idealny przykład bohatera literackiego, który stracił wszelką wiarę w ludzkość. To mizantrop, którego głupota innych ludzi doprowadza na szczyt frustracji.

Zarówno książka jak i film wyreżyserowany na jej podstawie przypadły mi do gustu w stopniu umiarkowanym. Użyto w nich nazbyt wiele wulgaryzmów i kolokwializmów. Koterski mógłby także darować sobie szczegółowych opisów pewnych fizjologicznych i intymnych czynności wykonywanych przez głównego bohatera. Czytanie utworu czy też oglądanie ekranizacji staje się przez nie...

Koterskiego czyta się tak samo dobrze jak ogląda.

Koterskiego czyta się tak samo dobrze jak ogląda.

Ledwo dobrnąłem do końca. Pozycja według mnie nie jest warta polecenia.

Ledwo dobrnąłem do końca. Pozycja według mnie nie jest warta polecenia.