Pozazdrościłam młodym czytelnikom świata pełnego przygód, zaskakujących zwrotów akcji, tajemnic i prawdziwych emocji.
"Gra Bogów" to opowieść rozgrywającą się w surowym świecie wikingów. Północne osady, fiordy, rozszalałe sztormem morze, a wśród nich bardzo młodzi: Sigurd, Iselin, Viliar, ich rodzice: kowal Sven, uzdrowicielka Ingrid, wojowniczy Vagn, a także tajemnicza Astrid. Gdy na osadę napadają obcy wojownicy, ich świat staje na głowie i dzieci muszą sprostać wyzwaniom niczym dorośli. W „Grze Bogów” zagrożenia są realne, krew płynie naprawdę, tajemna magia Północy może przestrzec, pomóc, ale i przeszkodzić. Tu nie ma bajkowego heroizmu, ale jest miejsce na prawdziwe reakcje: strach, ból i radość, gdy po wielu przeszkodach los odwraca kartę.
Świat magiczny w opowieści Magdaleny Zawadzkiej-Sołtysek jest równie przekonujący jak realny. Do tego świetnie odtworzone realia epoki wikingów, nawiązanie do historycznych i legendarnych bohaterów oraz perfekcyjne operowanie skandynawską mitologią. "Gra Bogów" to także opowieść o relacjach między rodzicami a dziećmi, światem dorosłych a światem dorastających, to historia dojrzewania, odpowiedzialności za bliskich, świetne studium rodzących się przyjaźni.
Jednak dla mnie największym atutem tej opowieści jest to, że chociaż autorka tworzy świat tak odmienny od tego, w którym żyje młody czytelnik, to równocześnie jest to świat prawdziwy. Nie szukajcie tu disnejowskiej opowieści, banalnej w swej barwie i przesłaniu. To świat trudny, głęboki, ale jednocześnie na miarę naszych dzieci i z szacunkiem dla nich stworzony.
Losy bohaterów śledziłam z zapartym tchem, a wam radzę przeczytać „Grę Bogów” razem ze swoimi dziećmi. I podejrzewam, że będziecie ukradkiem wyprowadzać książkę z dziecięcej sypialni, by szybko dowiedzieć się „co było dalej”.
Uwielbiam Osadę Odmieńców. Wszyscy możemy się tam spotkać, choćby na chwilę.
Elżbieta Cherezińska