Próba
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- The Rehearsal
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2015-12-03
- Data 1. wyd. pol.:
- 2015-12-03
- Data 1. wydania:
- 2010-03-04
- Liczba stron:
- 336
- Czas czytania
- 5 godz. 36 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308060490
- Tłumacz:
- Maciej Świerkocki
- Tagi:
- Maciej Świerkocki uczennica skandal liceum sztuka dramat literatura nowozelandzka
- Inne
Książka nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Literatura piękna.
Debiutancka powieść autorki wielkiego bestselleru "Wszystko, co lśni". Prowokująca i ambitna.
W mieście wybuchł skandal obyczajowy – nauczyciel liceum muzycznego miał kontakty seksualne z nieletnią uczennicą. Główna postać w powieści, nauczycielka saksofonu, przygląda się swojej klasie, przyjaciółkom ofiary, które wyrażają oburzenie seksualnym skandalem, ale zarazem bardzo chętnie, z zaciekawieniem i zazdrością, śledzą każdy jego detal…
Z liceum sąsiaduje szkoła teatralna. Jej uczniowie postanawiają na zaliczenie odegrać sztukę, której tematem jest ten skandal. Wytyczenie granic między sztuką, dramatem scenicznym a światem realnym z jego życiowymi dramatami wzbudza jeszcze większe emocje, gdy młody student szkoły aktorskiej dowiaduje się, że molestowaną uczennicą jest młodsza siostra jego również nieletniej dziewczyny.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Co się dzieje, a co się tylko wydaje?
Są takie książki, które wymykają się jednoznacznym klasyfikacjom. Książki, które zachwycają swoją oryginalnością i tym, że nie umiemy ich porównać do niczego innego. Zdaje się, że Eleonor Catton pisze wyłącznie takie książki. Po „Wszystko co lśni”, epickiej powieści, która przyniosła 28-letniej wówczas kanadyjskiej pisarce nagrodę Bookera, czyniąc ją najmłodszą jej laureatką, mamy okazję sięgnąć po „Próbę”, czyli jej powieściowy debiut. Pisana na zaliczenie kursu kreatywnego pisania, „Próba” niespodziewanie dla samej autorki została wydana i stała się międzynarodowym bestsellerem. O takim sukcesie może marzyć każda 22-latka. Ba! Każdy debiutujący pisarz. Co zatem urzeka w „Próbie”?
Wydawałoby się, że pomysł na „Próbę” jest banalny i oklepany. Nieletnia uczennica wdaje się w romans z nauczycielem muzyki, w mieście wybucha skandal, nauczyciel zostaje zwolniony, a dziewczyna napiętnowana przez lokalną społeczność. Ale Catton prawie wcale nie skupia się na tej parze. To nie oni będą grać pierwsze skrzypce w jej powieści. To nie ich związek interesuje autorkę. Ich romans i związana z nim afera to tylko pretekst, przyczynek do opowieści o… No właśnie, jasne określenie o czym jest „Próba” nie jest takie proste. Powieść przeplata dwa wątki – jeden dzieje się w szkole muzycznej, do której uczęszczała „wykorzystana seksualnie” Victoria, a drugi w szkole aktorskiej, Instytucie Dramatycznym, którego pierwszoroczni studenci postanawiają odegrać na zaliczenie sztukę, której tematem jest skandal z udziałem dziewczyny. W każdym z wątków mamy wiodącego bohatera: Isolde to młodsza siostra Victorii, ucząca się gry na saksofonie, Stanley to ambitny student pierwszego roku aktorstwa Instytutu. Isolde to nasz łącznik z Victorią, to z jej relacji poznajemy owiane nimbem tajemnicy wydarzenia i wszystko, co dzieje się po nich w szkole i w domu nastolatek. Z kolei Stanley pojawia się w powieści w kontekście prób do przedstawienia o tych wydarzeniach, ale i samych zasad funkcjonowania i metod nauczania Instytutu. Te dwa wątki oczywiście się przecinają, ale nieprędko, nie od początku. Od początku natomiast Catton zaczyna swoją prywatną grę z czytelnikiem, który już od pierwszych stron nie ma pewności co jest w niej prawdą, a co fikcją. Co się dzieje naprawdę, a co jest tylko odgrywaną sztuką. Kto jest aktorem, a kto nim nie jest? Czytając zastanawiać się będziemy nie raz, czy dany fragment to przypadkiem nie próba do sztuki. Autorka nie daje łatwych podpowiedzi, celując w dwuznaczności, niczego nie mówiąc wprost, nie dając żadnych odpowiedzi. Achronologiczna, chaotyczna narracja także nie pomaga w interpretacji. W tym właśnie tkwi wyjątkowość tej książki – czytelnik sam musi odnaleźć jej drugie dno, wyłuskać jej sedno, spróbować zrozumieć, co tak naprawdę chciała nam przekazać autorka. „Próba” to bowiem przemyślana, misterna konstrukcja, w której nie ma żadnej przypadkowości.
Tytuł powieści można rozumieć dwojako. Czytelnik rzeczywiście jest obserwatorem prób do spektaklu – czasami jest to bardziej, czasami mniej wyraźnie zasygnalizowane. Ale sama autorka przyznaje, że tytułową próbę można interpretować także jako przygotowanie do dorosłości. Takim okresem przygotowania jest okres nastoletni, w którym znajdują się bohaterowie książki. Zderzeni z „dorosłym” problemem zaczynają zgrywać dorosłych, niechętni, by traktować ich jak nieświadome niczego dzieci. Zaczynają odgrywać role, a odgrywanie ról to w zasadzie najważniejszy motyw „Próby”. Nie da się tym samym nie wspomnieć Szekspira, którego słowa „Całe życie to teatr” mogłyby być mottem powieści Catton. Tu każdy z bohaterów gra – jedni na scenie, inni w prawdziwym życiu. No chyba, że wszystko o czym czytamy tak naprawdę dzieje się na scenie. Ale to wie tylko sama autorka. Każdy z bohaterów ma też do odegrania rolę przypisaną mu przez społeczeństwo: dziecka, matki, nauczyciela. Arcyciekawa w tym kontekście jest postać nauczycielki gry na saksofonie, która chłonie opowieści swoich uczennic, wręcz wyciąga z nich zwierzenia, odgrywając rolę powiernicy, przyjaciółki, której mogą wszystko powiedzieć, bez narażania się na ocenę czy krytykę. Pozoruje bezinteresowność, ale czytelnik przez całą powieść będzie wątpić w jej czyste intencje. Zwłaszcza, że fabuła książki subtelnie podszyta jest także kontekstem seksualnym. Odkrywanie własnej seksualności to przecież jeden z elementów okresu dorastania, owej próby przed dorosłością. To, co zaszło między Victorią (czy na pewno ofiarą?) a panem Saladinem nie pozostawia nikogo z ich otoczenia obojętnym. Koleżanki zazdroszczą Victorii, traktując ją jako zdrajczynię, a jej siostra pyta: czemu nie wybrał mnie? Niczego nieświadoma flirtuje ze Stanleyem, ale też nawiązuje niejednoznaczną relację z koleżanką ze szkoły, Julią, co z kolei podsyca zainteresowanie nauczycielki gry na saksofonie. To wszystko sprawia, że „Próbę” czyta się jak trzymający w napięciu thriller psychologiczny, zachwycający zagadkowością postaci i brakiem dosłowności.
W teatrze ważne jest tylko to, czy coś wygląda jak prawdziwe. Jeśli tak, to nie ma znaczenia, czy jest prawdziwe naprawdę – mówi w książce dziekan wydziału ruchu scenicznego Instytutu. „Próba” to swoisty eksperyment literacki, który pojęcie prawdy odmienia przez wszystkie przypadki, a czytelnika zmusza do intelektualnego zaangażowania. Nie ważne, co jest w nim prawdą, a co nie. Obcowanie z narracją i stylem Catton jest wystarczające samo w sobie. „Próba” to bowiem książka, która może zmienić nasze postrzeganie literatury, książka, która zostaje w pamięci, książka, którą stawia się u boku tych najlepszych, tych, które nas, jako człowieka, trochę ubogacają.
Malwina Sławińska
Oceny
Książka na półkach
- 816
- 524
- 177
- 36
- 30
- 12
- 7
- 7
- 6
- 6
Opinia
Po tak fascynującej lekturze „Wszystko, co lśni”, która to została nagrodzona Nagrodą Bookera, nie omieszkałam sięgnąć po debiut autorki. O ile nagrodzoną książkę (ok 900 stron) chłonęłam i płynęłam, niczym jako podróż mego życia, o tyle z „Próbą” nie było tak łatwo. „Wszystko, co lśni” stanowi dla mnie książkę roku 2014 i niedościgniony wzór. W przypadku „Próby” niestety nie mogę tego powtórzyć. Oczywiście, książka jest bardzo dobrze napisana, ciekawa historia, jak zwykle dopracowana w szczegółach. Ponad to stanowi intelektualny kąsek, dla wybrednego czytelnika. Jednak, mimo to tym razem nie porwało mnie tak mocno jak za pierwszym razem. Lecz i tak będę z niecierpliwością oczekiwała na kolejny tytuł tej autorki, bo wszystko co do tej pory napisała autorka jest warte tego by to nie tyle przeczytać, co czytać.
”Próba” to książka, która wymaga uwagi, skupienia, a mimo to wymyka się. Wymyka się schematom. Narracja jest chaotyczna, pourywana, podobnie jak cała historia. Gdy czytelnik skupiając się na głównym wątku, jakim jest skandal obyczajowy, który ma miejsce po romansie uczennicy z nauczycielem szkoły, nagle zostaje oderwany od tej wizji skupiając się na innych tematach, aby po chwili ponownie powrócić do pierwotnego wątku. Autorka bawi się z czytelnikiem, uświadamiając, iż skandal to tylko pozory. Bohaterami, w głównej mierze są aktorzy i adepci na aktorów z prestiżowej szkoły artystycznej, którzy to przygotowują się do dyplomowego przedstawienia opartego na prawdziwych wydarzeniach związanych z romansem koleżanki. Tak naprawdę to opowieść o pozorach, próbowaniu i próbie sił a przede wszystkim o odgrywaniu właściwych ról przez uczniów względem rodziców, rodziców względem nauczycieli, nauczycieli względem uczniów itp. To opowieść o sprawdzaniu i poznawaniu seksualności, ale też poznawaniu siebie, a wszystko w tle prób. Czytając powieść, często zastanawiałam się czy to nie kolejna próba sztuki, która jest ćwiczona, powtarzana, a nawet grana, by mnie, czytelnika nabrać na scenie, abym uwierzyła czy aby to nie kolejne grane przedstawienie według zaplanowanego scenariusza.
Cenie bardzo autorkę za jej talent, kunszt i sposób angażowania czytelnika i zabawy z nim. Nie da się ukryć, iż posiada wielki dar literacki. Mam nadzieję, że po przeczytaniu ponownie powieści, ponownie poczuję się jak na scenie, przed aktorami ćwiczącymi swoje kwestie na Próbie generalnej.
Niezwykła, ale wymagająca książka, której łatwo się nie czyta, mimo banalnej historii. Książka, która dojrzewa w czytelniku, mimo zakończenia przygody czytelniczej. Polecam.
Po tak fascynującej lekturze „Wszystko, co lśni”, która to została nagrodzona Nagrodą Bookera, nie omieszkałam sięgnąć po debiut autorki. O ile nagrodzoną książkę (ok 900 stron) chłonęłam i płynęłam, niczym jako podróż mego życia, o tyle z „Próbą” nie było tak łatwo. „Wszystko, co lśni” stanowi dla mnie książkę roku 2014 i niedościgniony wzór. W przypadku „Próby” niestety...
więcej Pokaż mimo to