"Zapisuję te słowa w stali, gdyż nie można ufać temu, co nie zostało wykute w metalu."

Po przeczytaniu pierwszej części, od razu musiałam zabrać się za kontynuację. Nie ma nic bardziej uzależniającego niż dobrze napisana książka.

Ostatni Imperator upadł. Lud odzyskał głos. Vin i Elden muszą zbudować swoje nowe królestwo. Niestety ze wszystkich stron Luthadel zostaje oblężone przez wrogie armie. Jedyna nadzieja tkwi w starym proroctwie dotyczącym Bohatera Wieków i Studni Wstąpienia. Ale nawet jeśli Bohater Wieków nadejdzie nie ma gwarancji, że mgły odejdą, a świat odzyska swój dawny blask.

Z początku bałam się, że ilość stron mnie przytłoczy, a motyw oblężenia miasta, który jest głównym wątkiem książki znudzi. Cudownie jest się mylić. I tym razem Brandon Sanderson sprawił, że nic więcej się nie liczyło jak tylko to czy Luthadel zwycięży.

Choć akcja książki rozkręca się tak naprawdę pod koniec, historia nie traci na tym swojej dynamiki, a wręcz ta powolność akcji sprawiła, że kartki przewracałam z zawrotną szybkością, ciekawa tego co będzie dalej. Cieszę się, że dane mi było dogłębnie zapoznać się z nową polityką Luthadel i tym jak miasto funkcjonuje po Upadku. Nigdy za specjalnie nie przepadałam za całą tą plątaniną, która bywa mocno skomplikowana. Ale tym razem wszystko mi odpowiadało.

Przyznam szczerze, że niektórych rozwiązań się nie spodziewałam. Cała ta sprawa ze Studnią Wstąpienia i Bohaterem Wieków była i nadal jest dla mnie zagadką. Mimo, że w jakimś stopniu zostało to wyjaśnione, wciąż jest wiele znaków zapytania.

Co do świata - muszę się powtórzyć. Jest to takie malutkie arcydzieło, które pobudza wyobraźnię do granic możliwości. Czerwone słońce, brązowe rośliny, wszechobecny popiół, złowrogie mgły. Powiem jedno: ja chcę więcej!

Cieszę się, że i tym razem mogłam poznawać historię z tak wielu perspektyw. Najwięcej w mych oczach zyskał Sazed. Wspaniały Opiekun, uczony i przyjaciel. Motyw z proroctwem, nad którym tak ciężko pracował był dla mnie największym zaskoczeniem. Nie tego się spodziewałam.

Nie będzie zaskoczeniem jeśli napiszę, że nie mogę się już doczekać ostatniej części trylogii. Tak wiele pytań pląta mi się po głowie, tak bardzo mnie ciągnie, aby poznać zakończenie. Ale tak bardzo ubolewam nad tym, że przyjdzie pożegnać mi się z tak fantastycznymi bohaterami, że jeszcze trochę poczekam i pocierpię.

Polecam.

"Zapisuję te słowa w stali, gdyż nie można ufać temu, co nie zostało wykute w metalu."

Po przeczytaniu pierwszej części, od razu musiałam zabrać się za kontynuację. Nie ma nic bardziej uzależniającego niż dobrze napisana książka.

Ostatni Imperator upadł. Lud odzyskał głos. Vin i Elden muszą zbudować swoje nowe królestwo. Niestety ze wszystkich stron Luthadel zostaje...