Jak ja lubię takie książki.:) Tak uroczo optymistyczne, pełne humoru i ciepła. Uroczysko było tym, czego w tym momencie potrzebowałam i choć ostatnio czytam dość sporo tego typu lektur, wcale nie mam ich dosyć. Nie wiem, gdzie ja byłam, gdy wszyscy zachwycali się twórczością Magdaleny Kordel, ale całe szczęście obudziłam się już z tego czytelniczego letargu.;) Uroczysko tak mnie zaczarowało, że mam nieodpartą ochotę na więcej tej pozytywnej literatury.

Tak do końca nie udało mi się dociec, na czym polega ta niewątpliwa magia tej książki. Fabuła bowiem, nie jest wcale odkrywcza. Maja, opuszczona przez męża, który dodatkowo stracił cały ich majątek, pozostaje jedynie z nastoletnią córką. Wyjeżdża do odziedziczonego po cioci górskiego domu w niewielkiej wsi Malownicze, by tam odzyskać choć nikłą, życiową równowagę. Właściwie, to zamierza upić się i zapomnieć o wszystkim, jednak rzeczywistość szybko daje znać o sobie. Górskie powietrze i nieco ekscentryczni, ale niezwykle przyjaźni tubylcy sprawiają, że Majka powoli wraca do żywych i zaczyna realizować kiełkujący jej w głowie plan. Przy pomocy przyjaciół i rodziny, stary dom przeistacza się w uroczy, górski pensjonat.

Przyznaję, że w tej historii nie ma zbyt wiele nowatorstwa, ale wcale mi to nie przeszkadzało.:) Plejada niesamowicie sympatycznych postaci rekompensuje wszystko. Nie sposób wymienić w tym momencie wszystkich, ale nie mogę wręcz nie wspomnieć, o zadziornej, rudej Amelce, czy buntowniczym Filipku. Trochę mi w prawdzie brakowało opisów ich wyglądu, ale koniec końców nawet doceniam tę dozę wolności, którą autorka pozostawiła czytelnikom. Mogłam sobie ich wyobrazić tak, jak miałam na to ochotę.;)

Magdalena Kordel stworzyła opowieść, przy której nie sposób się nudzić. Uśmiech praktycznie nie schodził mi z twarzy, bo co chwilę działo się coś tak zadziwiająco śmiesznego. Magia górskiego miasteczka, ale przede wszystkim magia jego mieszkańców dosięgła i mnie. To idealna książka na smutki, bo wszystkie rozwieje w jednej chwili. Już tęsknię za Uroczyskiem i nie mogę się doczekać kiedy znowu tam wrócę.:)

Jak ja lubię takie książki.:) Tak uroczo optymistyczne, pełne humoru i ciepła. Uroczysko było tym, czego w tym momencie potrzebowałam i choć ostatnio czytam dość sporo tego typu lektur, wcale nie mam ich dosyć. Nie wiem, gdzie ja byłam, gdy wszyscy zachwycali się twórczością Magdaleny Kordel, ale całe szczęście obudziłam się już z tego czytelniczego letargu.;) Uroczysko tak...