Jak wspominałam w kilku recenzjach, lubię czytać książki o nastoletniej ciąży i macierzyństwie. Tak po prostu mam. W gimnazjum przeczytałam książkę Ewy Nowackiej ,,Małe kochanie, wielka miłość”. Wtedy bardzo mi się ona podobała. Po kilku latach postanowiłam ją sobie powtórzyć i sprawdzić jakie tym razem wywrze na mnie wrażenie.

Już pierwsza strona daje poznać czytelnikowi, że będzie miał do czynienia z książką nieco inną. Narratorką nie jest bowiem nastolatka w ciąży, ale jej matka Maryla. Maryla nigdy nie miała problemów ze swoją córką Magdą, dziewczyna świetnie się uczyła, miała ambitne plany, była spokojna i ułożona. Wszystko zmienia się, gdy Magda zakochuje się w Kamilu. W imię uczucia jest w stanie porzucić marzenia o studiach w Anglii, opuszcza się w nauce, odsuwa od matki. Maryla wierzy, że dziewczyna szybko rozstanie się z Kamilem i znów będzie dawną Magdą. I gdy wszystko znów wydaje się układać, Magda oznajmia matce, że jest w ciąży.

Ewa Nowacka postanowiła rozprawić się ze stereotypem historii nastoletniej matki według którego ciężarna od razu musi odnaleźć się w roli matki, spełniać jako uczennica i doskonale wychowywać dziecko przy wydajnej pomocy bliskich. ,,Małe kochanie, wielka miłość” jest swego rodzaju odpowiedzią na ,,Magdę.doc” Marty Fox(z czym Nowacka się nie kryje). W książce Fox tytułowa bohaterka zostaje co prawda odrzucona przez matkę i rozstaje się z ojcem dziecka, ale z pomocą życzliwych osób i dzięki swojemu uporowi udaje jej się zdobyć jako taką stabilizację finansową, skończyć szkołę i urodzić dziecko, w którym zakochuje się od pierwszego wejrzenia. Sytuacja Magdy Ewy Nowackiej jest całkiem inna. Dziewczyna co prawda upiera się, że urodzi dziecko, nie zgadza się na aborcję, ale po urodzeniu córki Oleńki, nie radzi sobie z rolą matki, zajmuje się życiem towarzyskim i nauką, a mała pozostaje pod wyłączną opieką Maryli. Ewa Nowacka zwraca uwagę na to, że skończenie osiemnastego roku życia nie czyni nikogo dorosłym, że wielu młodych ludzi przecenia swoją dojrzałość i na siłę próbuje udowodnić innym, że są już niezależni i samodzielni. Jasno daje też do zrozumienia, że wiek nastoletni to nie jest dobry moment na rozpoczęcie życia seksualnego, a pierwsze miłości nie często są trwałe.

To Maryla, nie Magda jest główną bohaterką książki. ,,Małe kochanie, wielka miłość” jest opowieścią o miłości macierzyńskiej, ale nie matki do dziecka, a babci do wnuczki. Bo z czasem Maryla(która początkowo chciała, by Magda usunęła ciążę) przestaje być tylko babcią i tymczasową opiekunką dla Oleńki, obdarza ją wyjątkowym uczuciem, traktuje jak swoją rodzoną córkę. Książka opowiada o więzi między babcią a wnuczką i dowodzi, że nie samo wydanie dziecka na świat czyni kobietę matką. Magda nie udźwignęła swojej roli, była zbyt dziecinna i egoistyczna by zostać pełnoprawną mamą dla Oleńki, natomiast Maryla, która na początku traktowała wnuczkę jako obowiązek, szybko została najważniejszą osobą w życiu malutkiej. Oprócz tego aspektu, Nowacka zwraca też uwagę na sprawy bardziej przyziemne – trudności z zajmowaniem się dzieckiem przez osobę pracującą, brak wsparcia samotnych matek przez państwo, wysokie koszty utrzymania dziecka, a pod koniec porusza też wątki sądowe. Zdecydowanie jest to powieść życiowa. Z pewnością w Polsce i na świecie jest wiele takich Magd i Maryl.

Jednak przyznam, że gdy byłam młodsza ta powieść podobała mi się bardziej. Teraz, gdy jestem w wieku Magdy widzę pewne rzeczy, które bardzo mi przeszkadzają. Zacznę od spraw technicznych. Autorka zastosowała trochę dziwną narrację – fragmenty z ,,teraz”(wychowywanie Oleńki przez Marylę) przeplatają się z wydarzeniami z czasów, gdy Magda poznała Kamila i zaszła w ciąże. Dla mnie było to na siłę udziwnione, wolałabym, żeby po prostu Nowacka opisała całą historię chronologicznie. Problem sprawia mi też to, że chwilami odnoszę wrażenie(zwłaszcza wspominając inną powieść Nowackiej ,,Miłość, psiakrew”), że Nowacka, chociaż pisze głównie młodzieżówki, tak naprawdę nie lubi młodych ludzi. Przedstawia ich jako niedojrzałych, nieodpowiedzialnych i niezdolnych do samodzielnych decyzji. I o ile rozumiem, że taka była koncepcja – opisać nastolatkę, która uważa się za dorosłą i dojrzałą, a w gruncie rzeczy będącą jedynie dzieckiem, to jak dla mnie w tonie narracji chwilami czułam lekceważenie do całej młodzieży w ogóle. Znów odwołam się do jednej z moich ulubionych książek o ciąży nastolatki - ,,Bez odwrotu” Jany Frey. Tam również dziewczyna była samotnie wychowywana przez matkę, również podjęła decyzję o urodzeniu dziecka wbrew woli rodziny i podobnie jak Magda nie udźwignęła ciężaru macierzyństwa. Jednak w książce Frey cały czas było czuć współczucie i sympatię dla Lili, mimo że autorka nie ukrywała jej niedojrzałości. Takiego życzliwszego podejścia zabrakło mi w powieści Nowackiej. Plany na życie Magdy w sprawie Kamila były bardzo niedojrzałe(nie wyobrażam sobie jak dziewczyna w moim wieku może mieć takie pomysły, ale z doświadczenia wiem, że niestety są takie), ale zachowanie Maryli, która od początku odnosiła się do uczucia córki jako do dziecinnej zabawy nie było zbyt dobre. Dziewczyna bądź co bądź wykazała się zaufaniem do matki, opowiedziała jej o tym co czuje, a Maryla potraktowała ją jak kilkuletnie dziecko i naprawdę trudno mi się dziwić, że Magda zareagowała irytacją i buntem. Podobnie jak inne książki Nowackiej, ta również jest bardzo pesymistyczna, co też nie do końca mi odpowiada. Wolę młodzieżówki, które jednak dają nadzieję i motywują. I na koniec muszę się przyznać – bardziej podobała mi się ,,Magda.doc”. Powieść Fox ma swoje wady, ale jest fajnie napisana, bohaterowie są sympatyczni, a przesłanie motywuje i pokazuje, że z każdej sytuacji jest jakieś wyjście.

Kiedyś na mojej biblioteczce ,,Małe kochanie, wielka miłość” funkcjonowało pod oceną 8/10, jednak po ponownym przeczytaniu obniżam ocenę 7/10. Dlaczego tak mało? Bo jednak powyższe wady nie dają mi spokoju. Dlaczego tak dużo? Bo zalet jednak jest więcej. Dlatego też polecam tę krótka książkę. Zmusza do myślenia i zastanowienia się, co my zrobilibyśmy na miejscu bohaterów.

,, Łatwo jest dawać innym dobre rady, o wiele trudniej jest dokonać wyboru w obliczu konkretnej sytuacji.”

Jak wspominałam w kilku recenzjach, lubię czytać książki o nastoletniej ciąży i macierzyństwie. Tak po prostu mam. W gimnazjum przeczytałam książkę Ewy Nowackiej ,,Małe kochanie, wielka miłość”. Wtedy bardzo mi się ona podobała. Po kilku latach postanowiłam ją sobie powtórzyć i sprawdzić jakie tym razem wywrze na mnie wrażenie.

Już pierwsza strona daje poznać czytelnikowi,...