Ta bajka jest o odmienności i wytrwaniu. Jest w niej to "zawsze będę cię kochać", wbrew wszystkiemu i wszystkim. W końcu taka osoba nie ma n...
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Beata Wróblewska
4
1
7,0/10
Pisze książki: literatura młodzieżowa, literatura dziecięca
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,0/10średnia ocena książek autora
260 przeczytało książki autora
104 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
(...) starość jest jakoś podobna do dzieciństwa. Człowiek nie ma już wielu obowiązków i spraw niecierpiących zwłoki. Czas rozciąga się jak g...
(...) starość jest jakoś podobna do dzieciństwa. Człowiek nie ma już wielu obowiązków i spraw niecierpiących zwłoki. Czas rozciąga się jak guma, a jednocześnie bliskość śmierci sprawia, że każdy moment jest ważny i można rozkoszować się każdą chwilą, kiedy nic człowieka nie boli, co nie zdarza się zresztą tak często.
3 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Jabłko Apolejki Beata Wróblewska
6,7
Maturzystka Kasia przeprowadza się z mamą,prawie 13-letnim autystycznym bratem Jaśkiem i 6-letnią siostrą Olą do babci na wieś...;)Zmiana otoczenia nie jest łatwa szczególnie dla Jaśka... Na szczęście może liczyć na swojego chłopaka Michała;) Kasia bardzo lubi bajkę Apolejka i jej osiołek, którą chętnie czyta młodszemu rodzeństwu...:)Michał pomaga Kasi i jej rodzinie i zawozi Jaśka do świetlicy, a także informuje ich mamę jak załatwić dla Jaśka indywidualne nauczanie...;) Tata wraca do swojej rodziny po roku nieobecności...;) Gorąco polecam!!! ;)
Motyl w podróży Beata Wróblewska
8,5
Bardzo lubiłam i lubię tą książkę.Bardzo przyjemnie i miło rozgrywa się akacja.Mimo,że w tej książce jest dosyć dużo smutnych elementów,bohaterowie są tak mili,że tą smutność wymazują.Super książka lubię do niej powracać.Główną bohaterką jest Marta-10-letnia dziewczynka,która mieszka ze swoimi dziadkami w Milanówku.Dlaczego? Ponieważ jej mama jest dziennikarką i rzadko do niej przyjeżdża,chociaż mieszka w Warszawie-jak twierdzi babcia Marty od Warszawy do Milanówka jest rzut beretem.Przez to dziewczynka staje się smutna i zagubiona,mimo,że otaczają ją sami dobrzy ludzie.Opowieść jest ciekawa i nie żałuję,że dałam jej 10 gwiazdek :)