Ciężko było zacząć tą książkę, ale gdy już się ją wzięło to wchodziła bardzo łatwo.
Jedyne co mi niezbyt podeszło to niejasne zakończenie, ale wiem że to charakterystyczne dla książek Ireny Jurgielewiczowej.

Ciężko było zacząć tą książkę, ale gdy już się ją wzięło to wchodziła bardzo łatwo.
Jedyne co mi niezbyt podeszło to niejasne zakończenie, ale wiem że to charakterystyczne dla książek Ireny Jurgielewiczowej.

Zawsze uwielbiałam książki Ireny Jurgielewiczowej i tym razem również się nie zawiodłam.
Powieść ,,Wszystko inaczej" pisana jest prostym, ciepłym językiem. Bohaterami są nastoletnia Maja i Michał. Mimo, że w książce nie pojawia się zbyt wiele akcji - ot przedstawione zostało zwykłe życie młodzieży w tamtych czasach - powieść bardzo mnie wciągnęła. Autorka doskonale przedstawiła proces dorastania: pojawiające się problemy, konflikty z rodzicami, chęć bycia innym/ inną. Moim zdaniem Irena Jurgielewiczowa bardzo dobrze wykreowała psychikę młodych ludzi.
Powieść czyta się szybko. Polecam wszystkim, zarówno młodszym, jak i starszym czytelnikom.

Zawsze uwielbiałam książki Ireny Jurgielewiczowej i tym razem również się nie zawiodłam.
Powieść ,,Wszystko inaczej" pisana jest prostym, ciepłym językiem. Bohaterami są nastoletnia Maja i Michał. Mimo, że w książce nie pojawia się zbyt wiele akcji - ot przedstawione zostało zwykłe życie młodzieży w tamtych czasach - powieść bardzo mnie wciągnęła. Autorka doskonale...

To jest najpiękniejsza opowieść o nastoletniej miłości! On - zdolny, a nieśmiały; ona - nie uczy się, lubi, powiedzmy, dyskoteki, ale coś w sobie ma... Spotykają się latem w bibliotece... Niesamowity klimat!

To jest najpiękniejsza opowieść o nastoletniej miłości! On - zdolny, a nieśmiały; ona - nie uczy się, lubi, powiedzmy, dyskoteki, ale coś w sobie ma... Spotykają się latem w bibliotece... Niesamowity klimat!

Książkę przeczytałam bardzo dawno temu, dlatego też praktycznie w ogóle nie pamiętam co się w niej działo. Mam za to bardzo miłe skojarzenia zawsze, gdy sobie tę książkę przypominam. Czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie. Opowiada po prostu o perypetiach głównej bohaterki i jej kolegi. Przedstawione sytuacje nie są specjalnie niezwykłe, ale o dziwo nie można powiedzieć że są nieciekawe. Dzieło wciąga do reszty w szczególności dzięki jego docenieniu życia codziennego i lat młodości, które to są bezcenne.

Książkę przeczytałam bardzo dawno temu, dlatego też praktycznie w ogóle nie pamiętam co się w niej działo. Mam za to bardzo miłe skojarzenia zawsze, gdy sobie tę książkę przypominam. Czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie. Opowiada po prostu o perypetiach głównej bohaterki i jej kolegi. Przedstawione sytuacje nie są specjalnie niezwykłe, ale o dziwo nie można powiedzieć że...

"Wczoraj wieczorem stałem na balkonie i widziałem, jak spadła gwiazda. To dziecinada, ale ni z tego, ni z owego pomyślałem sobie, żebyś mnie tak lubiła, jak ja Ciebie. Bo ja Ciebie lubię BARDZO."

Książka spodobała mi się, ale ja bym dodała jeszcze z jakieś 50 stron, żeby jakoś to zakończyć. Nie wiem co miało symbolizować to zakończenie. Ogólnie to fajna książka. Szybko się czyta.

"Wczoraj wieczorem stałem na balkonie i widziałem, jak spadła gwiazda. To dziecinada, ale ni z tego, ni z owego pomyślałem sobie, żebyś mnie tak lubiła, jak ja Ciebie. Bo ja Ciebie lubię BARDZO."

Książka spodobała mi się, ale ja bym dodała jeszcze z jakieś 50 stron, żeby jakoś to zakończyć. Nie wiem co miało symbolizować to zakończenie. Ogólnie to fajna książka. Szybko się...

Książkę znalazłam wśród książek mojej mamy. Z podstawówki pamiętałam, że Pani Irena Jurgielewiczowa pisze bardzo, bardzo ciekawie. Tym razem również się nie pomyliłam.
Przyjemna, ciekawa książka pokazująca świat z perspektywy, dwóch młodych ludzi, którzy dopiero co wchodzą może nie w dorosłe, ale w nastoletnie życie. Już nie dzieci, ale jeszcze nie dorośli.
Chłopak rzeczowy, twardo stąpający po ziemi, mądry i ambitny, wymagający dla innych, ale również dla siebie.
Oraz dziewczyna marzycielka, wrażliwa, bardziej dziecko niż nastolatek.
Ciekawie się czyta, utożsamia z bohaterami, nie tylko pierwszoplanowymi.
Warta przeczytania. :)

Książkę znalazłam wśród książek mojej mamy. Z podstawówki pamiętałam, że Pani Irena Jurgielewiczowa pisze bardzo, bardzo ciekawie. Tym razem również się nie pomyliłam.
Przyjemna, ciekawa książka pokazująca świat z perspektywy, dwóch młodych ludzi, którzy dopiero co wchodzą może nie w dorosłe, ale w nastoletnie życie. Już nie dzieci, ale jeszcze nie dorośli.
Chłopak...

Książka obyczajowa, opowiadająca o tym jak dziewczyna zaledwie o dwa lata młodsza od swojego sąsiada, ale wyglądająca dziecinnie, sprawia że ów chłopak inaczej na nią patrzy. Serdecznie polecam.

Książka obyczajowa, opowiadająca o tym jak dziewczyna zaledwie o dwa lata młodsza od swojego sąsiada, ale wyglądająca dziecinnie, sprawia że ów chłopak inaczej na nią patrzy. Serdecznie polecam.

Tak długo zwlekałam z napisaniem tej opinii, że w sumie nawet nie pamiętam, jak właściwie chciałam opisać tę książkę.

Powieść opowiada o perypetiach dwojga… hm, no właśnie… nastolatków? Chłopak ma szesnaście, dziewczyna czternaście lat. Bohaterowie sprawiają jednak wrażenie bardzo niedojrzałych, obrażają się na siebie o byle co. Może ich zachowanie miało związek z trochę inną mentalnością ludzi w tamtych czasach- odznaczającą się chociażby większym szacunkiem do rodziców i zgoła innymi sposobami spędzania wolnego czasu.

Chciałabym podkreślić, że książka nie opowiada o wydarzeniach niezwykłych. To zwyczajna „obyczajówka”, przedstawiona w niej historia miłosna jest bardzo prosto skonstruowana, bez wielu wątków. Mimo to, powieść wciągnęła mnie. Nie do końca rozumiem, dlaczego. Zazwyczaj potrzeba niesamowitych przygód, barwnych opisów, intryg i wartkiej akcji, żebym nie mogła oderwać się od książki. A tu- spokojne dialogi, zwykła codzienność normalnych ludzi… Mimo to chciałam dowiedzieć się, co będzie dalej.

Powieść przeczytałam w dwa wieczory- jest napisana prostym językiem, w bardzo ciepły sposób. Nie wiem właściwie, komu polecić tę książkę. Dla młodzieży jest trochę zbyt prosta. Przede wszystkim bohaterowie, mimo, że są nastolatkami, nie zachowują się stosownie do swojego wieku. Z kolei dzieci, wydarzenia przedstawione w powieści mogą nie zainteresować (wiem z własnego doświadczenia). Mimo to, uważam „Wszystko inaczej” za ciekawą pozycję, inną od współczesnych powieści dla młodzieży/dzieci, czy nabrzmiałych środkami stylistycznymi lektur. I istnieje spora szansa, że wywoła uśmiech na Waszej twarzy.

Tak długo zwlekałam z napisaniem tej opinii, że w sumie nawet nie pamiętam, jak właściwie chciałam opisać tę książkę.

Powieść opowiada o perypetiach dwojga… hm, no właśnie… nastolatków? Chłopak ma szesnaście, dziewczyna czternaście lat. Bohaterowie sprawiają jednak wrażenie bardzo niedojrzałych, obrażają się na siebie o byle co. Może ich zachowanie miało związek z trochę...

Krótka, sympatyczna książka. Akcja książki toczy się w czasie wakacji. Michał został sam w domu z nielubianym ojczymem. Ojczym, Leon pragnie nawiązać nić porozumienia z Michałem.
Maja przeprowadziła się ze wsi do miasta. Ostatni miesiąc wakacji spędza próbując się przygotować do czekającej ją poprawki z geografii. Mieszkanie, które zajmuje należało do znajomych Michała. Maja ma 14 lat i trudno jej się porozumieć się z rodzicami.
Losy tych dwojga ludzi skrzyżują się ze sobą. Michał postanawia pomóc Mai przygotować się do czekającej ją poprawki. Młodzi rozmawiają o życiu, kłócą się ze sobą, obrażają. Rodzi się między nimi uczucie.
W książce pojawia się tajemniczy malec kradnący listy.

Książka jest krótka. Mogłaby mieć jeszcze ze dwa rozdziały.
Wątek chłopca wykradającego listy nie został rozwiązany.
Chętnie przeczytałabym o powrocie Mai z poprawki oraz o powrocie mamy Michała z Londynu. Rozstali się w gniewie.
Ogólnie książka jest ok.

Krótka, sympatyczna książka. Akcja książki toczy się w czasie wakacji. Michał został sam w domu z nielubianym ojczymem. Ojczym, Leon pragnie nawiązać nić porozumienia z Michałem.
Maja przeprowadziła się ze wsi do miasta. Ostatni miesiąc wakacji spędza próbując się przygotować do czekającej ją poprawki z geografii. Mieszkanie, które zajmuje należało do znajomych Michała....

Tematyka ogólnie nie jest za bardzo wyszukana. Po prostu chłopak, dziewczyna i ich problemy, ale strasznie mnie wciągnęło ..

Tematyka ogólnie nie jest za bardzo wyszukana. Po prostu chłopak, dziewczyna i ich problemy, ale strasznie mnie wciągnęło ..