Ostatni brzeg

Jeden z pierwszych utworów postapokaliptycznych. Po wojnie atomowej Australia jest jednym z ostatnich miejsc nieskażonych promieniowaniem radioaktywnym. Niestety ten stan rzeczy nie potrwa długo, bo zbliża się śmiercionośna radioaktywna chmura. Książka skupia się na reakcjach postaci na nadchodzące zagrożenie. Niektórzy realizują swoje odwieczne marzenia, inni udają, że nic się nie stało, a jeszcze inni dają się niszczyć depresji. Zabrakło mi tutaj reakcji skrajnie panicznych agresywnych – ludzi plądrujących i krzywdzących innych dookoła. Wszyscy wydają się mniej lub bardziej pogodzeni ze swoim losem Książka jest bardzo spokojna i brakowało mi jakiejś intrygi – o wiele bardziej podobała mi się jak w telewizyjnej ekranizacji tej powieści pojawia się wątek tajemniczych sygnałów – tam był to najmocniejszy akcent fabuły, szkoda, że tutaj tego nie ma. Zamiast tego są za to bardzo ludzcy bohaterowie oraz często niezwykłe relacje ich łączące. Powieść się niestety trochę zestarzała na tle innych utworów poruszających podobną tematykę, ale i tak zmusza do refleksji na temat samobójczego kierunku w jakim zmierza ludzkość.