Od rewelacyjnego "Ostatniego brzegu" tegoż autora, do tej pory nie czytałam nic więcej. Teraz wpadła mi w ręce "Szachownica" i znowu jestem w pełni usatysfakcjonowana pisarstwem Nevila Shute. Książka ta znowu traktuje o nieuchronności, z tą różnicą, że ta ostateczność tym razem ma zasięg jednoosobowy.

Oto John Turner, sprzedawca mąki, dowiaduje się, że umrze prawdopodobnie, mniej więcej w przeciągu kilkunastu miesięcy. Powodem zapowiedzianej jego rychłej śmierci są "pamiątki" z czasów wojny, które zadomowiły się na zawsze w jego głowie. Sprawa jest z tych "nieoperowalnych", więc tak naprawdę mamy impas.

John Turner, postawiony w sytuacji bez wyjścia postanawia, czas, jaki mu pozostał wykorzystać na odnalezienie innych żołnierzy, z którymi wtedy leżał na szpitalnej sali. Ponieważ wszyscy oni wtedy byli z różnych powodów w różnych nieciekawych sytuacjach, więc Turner postanawia się dowiedzieć, co się z nimi dalej podziało, jak ułożyło im się życie i czy aby nie trzeba im jakoś pomóc...

W tym miejscu z tej historii robi się powieść szkatułkowa. Podróżujemy z głównym bohaterem, szukając owych trzech kolegów, a drogi wiodą nas w naprawdę egzotyczne miejsca :) i oferują niesamowite historie.

Niespieszna narracja pozwala czytelnikowi cieszyć się z każdego dnia i osoby spotkanej przez Johna w czasie jego wędrówki. Mimo że zdrowie i sprawność Turnera pogarsza się widocznie i coraz szybciej, to jednak czytelnik ma dość czasu, by delektować się tymi miejscami i historiami. Książka też oczywiście skłania do refleksji... bo czasami możemy nie mieć AŻ tyle czasu co główny bohater, na pozałatwianie swoich ziemskich spraw... Bardzo polecam tę książkę i w ogóle tego niesłusznie zapomnianego pisarza. To świetna proza.

Od rewelacyjnego "Ostatniego brzegu" tegoż autora, do tej pory nie czytałam nic więcej. Teraz wpadła mi w ręce "Szachownica" i znowu jestem w pełni usatysfakcjonowana pisarstwem Nevila Shute. Książka ta znowu traktuje o nieuchronności, z tą różnicą, że ta ostateczność tym razem ma zasięg jednoosobowy.

Oto John Turner, sprzedawca mąki, dowiaduje się, że umrze...

Podobno jest to jedna z gorszych powieści tego autora, ale nie odczułam tego czytając ją. Według mnie to kawałek dobrej literatury. Kilka lat po wojnie u byłego kapitana odzywa się rana głowy. Tkwiące w jego mózgu odłamki sprawiają, że traci zdrowie i sprawność i pozostaje mu niewiele życia. Podczas kiedy został ranny, leżał na sali szpitalnej z trzema innymi żołnierzami. Postanawia dowiedzieć się przed śmiercią jak im się powodzi i czy nie potrzebują pomocy. Udaje mu się ich odszukać i poznajemy ich historie, zarówno z czasów wojny, jak i po wojnie. To spokojna, przyjemna lektura. Polecam.

Podobno jest to jedna z gorszych powieści tego autora, ale nie odczułam tego czytając ją. Według mnie to kawałek dobrej literatury. Kilka lat po wojnie u byłego kapitana odzywa się rana głowy. Tkwiące w jego mózgu odłamki sprawiają, że traci zdrowie i sprawność i pozostaje mu niewiele życia. Podczas kiedy został ranny, leżał na sali szpitalnej z trzema innymi żołnierzami....

Dobra powieść, aż dziw, że ma tak mało czytelników. Barwna opowieśc o tym, że w obliczu tego nieuchronnego zatrzymujemy się...i probujemy cos naprawić lub zmienić.Podobała mi się. Polecam

Dobra powieść, aż dziw, że ma tak mało czytelników. Barwna opowieśc o tym, że w obliczu tego nieuchronnego zatrzymujemy się...i probujemy cos naprawić lub zmienić.Podobała mi się. Polecam

Nie jest to największe osiągnięcie Nevil’a Shute’a, ale bardzo pasuje do jego stylu pisarskiego i gdybym czytał tę książkę nie znając pisarza, z pewnością podejrzewałbym go o jej autorstwo. Książka jest osadzona w dwóch periodycznych odcinkach. Pierwszy okres, ten realny, to pierwsze lata po II Wojnie Światowej, osadzone w realiach Wielkiej Brytanii oraz częściowo Indochin. Drugi okres to ten wspomnieniowy, gdy autor powraca do czasów wojny, które ukazują nam bohaterów w różnych krytycznych sytuacjach, które następnie wpływają na przyszłe ich losy. Generalnie książka ma bardzo refleksyjny charakter. Bohater przewodni, który spaja w jedną całość poszczególne epizody, po burzliwym i hulaszczym życiu staje w obliczu strasznego losu. W konsekwencji ran odniesionych w czasie wojny jego dni są policzone i niebawem straci zdolność do samodzielnego poruszania się, a następnie będzie musiał umrzeć. Ten gruboskórny i niezbyt refleksyjny człowiek nagle zaczyna dostrzegać ludzi, z którymi żyje lub żył w przeszłości. Dostrzega swoją żonę, która dotychczas była dla niego raczej na drugim planie. Powrócił myślami do swoich przyjaciół z czasów wojny, z którymi był bardzo zżyty, a gdy tylko powróciła normalność ich drogi nagle się rozeszły. Fabuła książki jest kolejnym manifestem za tym, że w obliczu nieuchronnego końca wszystkie tak zwane ważne sprawy, które wypełniają nam codzienność, mogą się zdać „psu na budę”. Nie mają żadnego znaczenia dla nas samych jak i dla otaczającego nas świata. Nagle ważne staje się rozliczenie samego siebie. Nagle ważni stają się ludzie, którzy są nam bliscy lub kiedyś byli dla nas ważni. Nagle docenia się sprawy, które wydawały się uprzednio oczywiste i jakby nam należne, czyli stałość i harmonia związku z drugim człowiekiem. Poczucia przywiązania się do kogoś innego i przynależności do określonej grupy ludzi. To wielki paradoks, że większość ludzi nie ma takiej tragicznej szansy jak bohater, który wie, że już niebawem rozstanie się z życiem. Większość ludzi nie wie (na szczęście lub nieszczęście),że ten akurat dzień jest ich ostatnim, że poranna sprzeczka przy śniadaniu z bliską osobą może być swoistym z nią pożegnaniem. Jaka płynie z tego nauka dla nas

Nie jest to największe osiągnięcie Nevil’a Shute’a, ale bardzo pasuje do jego stylu pisarskiego i gdybym czytał tę książkę nie znając pisarza, z pewnością podejrzewałbym go o jej autorstwo. Książka jest osadzona w dwóch periodycznych odcinkach. Pierwszy okres, ten realny, to pierwsze lata po II Wojnie Światowej, osadzone w realiach Wielkiej Brytanii oraz częściowo Indochin....

Świetna spokojna narracja. O tolerancji, pogodzeniu się z nieuchronnym, dojrzewaniu, docenianiu przyjaźni i stałości w życiu i związku. Polecam

Świetna spokojna narracja. O tolerancji, pogodzeniu się z nieuchronnym, dojrzewaniu, docenianiu przyjaźni i stałości w życiu i związku. Polecam