Elizka przeprowadza się wraz z rodzicami do mniejszego miasteczka. Trafia do nowej klasy, w której musi się zaaklimatyzować, zaprzyjaźnić z nowymi osobami. Jednocześnie wraz z przyjacielem z dawnej szkoły stara się załagodzić konflikt pomiędzy jego tatą a swoimi rodzicami. Czy Elizce uda się pogodzić rodziców z dawnym wspólnikiem? Jak da sobie radę w nowej klasie? Przeczytajcie!



"Zaufanie" to książka dla dzieci wydana przez Wydawnictwo Krytyki Politycznej, oczywiste więc, że poza bajką spodziewać można się społeczno-politycznych treści w nurcie edukacji społecznej i obywatelskiej. Elizka to pewna siebie i znająca swoje prawa dziewczynka, która mimo strachu potrafi odnaleźć się w nowej klasie, właśnie dzięki tytułowemu zaufaniu, które jest podstawą wszelkich relacji międzyludzkich, i które tworzy podstawy do relacji na gruncie społecznym. Podstawą konfliktu pomiędzy rodzicami Elizki a tatą Bartka jest utrata zaufania. Właściwie to całe opowiadanie opiera się na tym jednym, kluczowym słowie. Elizka wyjeżdżając z rodzicami na projekt ekologiczny pozostawia klucze do swojego mieszkania nieznanym i uważanym za dziwnych, sąsiadom. Ale gdy rodzice Elizki obdarzają ich zaufaniem, również sąsiedzi odwzajemniają się tym samym, dbając o cudze mieszkanie. Podobnie Elizka poznaje w szkole koleżankę, Dorotę, alternatywny wygląd, problemy i pozostanie drugi raz w tej samej klasie tworzą wizerunek outsiderki, z którą nikt nie chce się przyjaźnić, Lizka nawiązując z nią wieź pomaga jej wejść w szkolne środowisko, a nawet zrobić coś więcej, pomagać innym z sukcesem. Kolejną interesującą postacią jest Dawid, syn miejskiej radnej, kolega z nowej klasy. Chłopak oceniany jest przez pryzmat mamy zajmującej "stanowisko", przez co nie jest zbyt lubiany. Wszyscy uważają go za ważniaka, i pod pozorną sympatią wobec niego kryje się chęć uzyskania dodatkowych "punktów" w celu zdobycia czegoś. Po wypadku szkolnego autobusu to Dawid oskarżany jest o to, że jego mama pośrednio się do niego przyczyniła. To nie my odpowiadamy za czyjeś, prawdziwe lub wymyślone, przewinienia, my odpowiadamy jedynie za siebie i własne czyny. Następnie poruszony zostaje temat pomocy, wolontariatu: w szkole pojawia się pomysł pomagania słabszym uczniom w nauce za dodatkowe punkty z zachowania, Elizka i Dawid sprzeciwiają się temu pomysłowi, ponieważ pomoc, zwłaszcza na gruncie społecznym, powinna być bezinteresowna, a współpraca daje więcej niż jakakolwiek zapłata. Pomimo negatywnej i ironicznej reakcji nauczycielki pomysł udaje się zrealizować, z dużym sukcesem. Dzięki temu też odsunięta od klasowej społeczności Dorota czuję się częścią grupy. W książce poruszony zostaje też temat panujących stereotypów, ich schematu działania i przedstawienie powodów, dlaczego są one szkodliwe. Sama Elizka pada ich ofiarą z powodu rudego koloru włosów. Dużo miejsca zostało poświęcone tematowi konfliktu, na gruncie relacji szkolnych ale i pomiędzy dorosłymi, jak i sposobom jego zażegnania. Relacja Elizki z Bartkiem, przyjacielem z dawnej szkoły i jej nowymi znajomymi pokazuje, że poznając kogoś nowego wcale nie musimy odsuwać się od dawnych przyjaciół, dla każdego w naszym życiu znajdzie się miejsce, wystarczy sobie nawzajem ufać. Mamy w książce też temat oceniania innych po pozorach i nie znając kogoś, przypisywania mu złych zamiarów - jak się okazuje, bardzo a to bardzo możemy się mylić.Ostatnia rzecz na którą chciałam zwrócić uwagę to fakt, że rodzice Elizki zajmują się działaniami ekologicznymi i związanymi z ochroną i prawami zwierząt.
"Zaufanie" to nie tylko samo opowiadanie o Elizce. Pomiędzy kolejnymi częściami jej historii, dzieci poznają definicje tematów o których mowa, w lekki, przystępny i zrozumiały dla najmłodszych sposób. Przedstawione definicje to: nierówności społeczne, radni, stereotypy, zaufanie pod kątem publikowanych w sieci treści, prawo do tajemnicy korespondencji, mediacja, bojkot konsumencki, odpowiedzialność w przypadku budowaniu relacji, bezinteresowność, zaufanie.

Nadzia bardzo polubiła opowiadanie o Elizce, szczególnie z powodu ilustracji i rudych włosów i uszek głównej bohaterki. Dzięki temu wciągnęła się w treść i chętnie wraca do społecznego opowiadania, które tłumaczy świat i relacje o wiele lepiej niż ja sama potrafiłabym to zrobić.

Czy polecam? Oczywiście. Szczególnie, jeśli chcecie, by Wasze dzieci kierowały się zaufaniem, a w relacje z innymi wchodziły w duchu współpracy zamiast rywalizacji. Dla dziewczynek Elizka będzie świetnym wzorem, a jednocześnie postacią na tyle zwyczajną, że bez problemu będą mogły się z nią identyfikować. Ilość przekazywanych informacji nie jest przytłaczająca, i choć z pozoru jest ich dużo, tworzą one jedną, spójną i naturalną całość. Książka "Zaufanie" jest na tyle pozytywna, że często będziemy wracać do jej treści. Nie jest również za długa, i nawet moja 5-letnia córka jest w stanie wysłuchać jej w jeden wieczór, więc starsze dzieci nie będą miały problemu ani z jej słuchaniem, ani samodzielnym czytaniem. Jeszcze raz polecam!

Elizka przeprowadza się wraz z rodzicami do mniejszego miasteczka. Trafia do nowej klasy, w której musi się zaaklimatyzować, zaprzyjaźnić z nowymi osobami. Jednocześnie wraz z przyjacielem z dawnej szkoły stara się załagodzić konflikt pomiędzy jego tatą a swoimi rodzicami. Czy Elizce uda się pogodzić rodziców z dawnym wspólnikiem? Jak da sobie radę w nowej klasie?...

Książka prosta, łatwa i przyjemna. W sam raz dla dzieci w wieku 10-14 lat, wyjaśniająca podstawy świata, trudne sprawy i kwestie związane z zaufaniem właśnie. Z pewnością przyda się w pracy z młodszymi czytelnikami. Obrazuje, jak istotne są kwestie komentowania zachowania innych, poufności poczty, czy... oddawania kluczy sąsiadom.
Czy po nią znów sięgnę? Być możne. Czy polecam ją innym? Tak. Skłania do refleksji i dyskusji o zaufaniu, o tym, co dzieje się we współczesnym świecie, choć jest to refleksja oparta na stereotypach prezentowanych przez dziecięcy pryzmat. Ale mimo wszystko.... warto.

Książka prosta, łatwa i przyjemna. W sam raz dla dzieci w wieku 10-14 lat, wyjaśniająca podstawy świata, trudne sprawy i kwestie związane z zaufaniem właśnie. Z pewnością przyda się w pracy z młodszymi czytelnikami. Obrazuje, jak istotne są kwestie komentowania zachowania innych, poufności poczty, czy... oddawania kluczy sąsiadom.
Czy po nią znów sięgnę? Być możne. Czy...