Chemia Smierci należy do gatunku literackiego, ktry raczej mnie nie pociąga. Uważam, że kryminalny triller lepiej się sprawdza w telewizyjnym serialu, czy kinowym filmie. Przed rozpoczęciem czytania, nie pofatygowałem się by przeczytać choćby parę recenzji na LC, co zwykle czynię. Byłem przekonany, że jest to książka popularno-naukowa. Chociaż już od pierwszej strony zorientowałem sie, że nią nie jest, lektury nie porzuciłem lecz ją z wielką satysfakcją kontynuowałem. Tutaj uwaga dla tych, którzy popularno naukowych treści poszukują. Z powieści można sie bardzo wiele nauczyć z dziedziny biologii insektów, fizjologii, procesów rozkładu materii ożywionej, a także wyspecjalizowanych technik śledczych oraz badań miejsca zbrodni. W tym sensie zawiera element poplaryzatorski. Głownie jednak jest kryminałem, dreszczowce, od którego się oderwać nie można. Ze względy na stosunkowo mała objętość (niecałe 300 stron w wesrji elektronicznej), do „połknięcia w kilka dni” nawet dla tak zajętego róznymi sprawami czytelnika, jakim jestem sam.
Minusy, za schematyczność (może inaczej się nie da) i pewna przewdywalność.
Na koniec dowiedziałem się, że powieść jest początkiem cyklu z tą samą postacią wiodącą – doktorem Huntem. Pozostałe powieści z cyklu wpisuje na swą krótką listę.

Chemia Smierci należy do gatunku literackiego, ktry raczej mnie nie pociąga. Uważam, że kryminalny triller lepiej się sprawdza w telewizyjnym serialu, czy kinowym filmie. Przed rozpoczęciem czytania, nie pofatygowałem się by przeczytać choćby parę recenzji na LC, co zwykle czynię. Byłem przekonany, że jest to książka popularno-naukowa. Chociaż już od pierwszej strony...