"Kiedy czeka się na śmierć, najciężej znieść to rozdarcie. Bo z jednej strony chciałoby się mieć przed sobą jak najwięcej czasu, a z drugiej - wcale nie. Chce się tylko jednego - żeby było już po wszystkim."

By spłacić dług wdzięczności (a może i chodzi o coś więcej?),Ember stara się przekonać Rileya do uratowania byłego żołnierza zakonu Świętego Jerzego od niechybnej śmierci. Zadanie nie będzie proste. Wręcz awykonalne. Dwa smoki mają wedrzeć się do pilnie strzeżonego budynku organizacji, która powstała tylko dlatego, aby ich zabić? No cóż... A jeśli im się uda, to co dalej? Dwóch zbiegów Talonu i zdrajca zakonu, ludzie, którzy powinni się nienawidzić, ale walczą o to, żeby tak nie było. Co jeszcze ich czeka?

Coś jest z tą serią nie tak. No bo jakim cudem jednocześnie nie mogę ścierpieć głównej bohaterki, ale jednak czytam i czytam i oderwać się nie mogę? Serio, Ember zachowuje się jak rozwydrzona nastolatka, która ma głęboko w nosie to, że naraża na ogromne niebezpieczeństwo wszystkich dookoła. I na dodatek cały czas powtarza "oczywiście". I za pięćdziesiątym razem ma się naprawdę ochotę wyrzucić książkę przez okno.

Ale... Ember ma też plusy. I to duże. Może jest nie do wytrzymania, ale również szczera i... dobra. Nie lubi zabijać, nie podoba jej się to, że czasem jest do tego zmuszona. Czyżby ostatnie wydarzenia nieco ją zmieniły?

A tej moralności tu trochę jest. Podoba mi się to, że książka zauważa pewien cenny fakt - zabijanie jest okropne, ale można się do niego przyzwyczaić. To okrutna prawda, która serio daje do myślenia. Ile trzeba, aby znieczulić człowieka do tego stopnia, aby zabijanie przychodziło mu łatwo?

Kolejne rozterki dotyczą już bardziej abstrakcyjnego tematu - czy smoki czują? Idąc przez opowieść spotykamy ich kilka, każdy jest inny, wyjątkowy i potężny. Drzemie w nich ogromna siła. Mogą przybrać ludzką formę, ale to ta zwierzęca natura wydaje się być prawdziwą. Tylko do jakiego stopnia?

Mogę mieć trochę uwag do powieści. Język narracji jest raczej ubogi, podobnie jak ten w dialogach, pojawiają się
powtórzenia i chciałoby się, żeby było to trochę lepiej napisane. Poza tym, bardzo dobrze widać, że to powieść dla
nastolatków, wątek romantyczny jest raczej powierzchowny, z motywem pierwszej miłości, wewnętrznych rozterek. Ale! Z
jakiegoś powodu naprawdę chciało mi się to czytać. A już ostatnie 150 stron to poszło jednym tchem. I serio mam ochotę na więcej, na pewno będę kontynuować
serię. Być może ma to związek z tym, że sama fabuła mi się bardzo podoba- pomysł na świat smoków i ludzi, tajne organizacje i motyw ucieczki, chęci bohaterów do
zmiany świata na lepsze To wszystko powoduje, że na wady nie zwraca się tyle uwagi i chce się poznawać dalszą część
historii. Czy warto siegnąć po książkę? Zdecydujcie sami!

"Kiedy czeka się na śmierć, najciężej znieść to rozdarcie. Bo z jednej strony chciałoby się mieć przed sobą jak najwięcej czasu, a z drugiej - wcale nie. Chce się tylko jednego - żeby było już po wszystkim."

By spłacić dług wdzięczności (a może i chodzi o coś więcej?),Ember stara się przekonać Rileya do uratowania byłego żołnierza zakonu Świętego Jerzego od niechybnej...

Wciąż mnie zaskakuje, jak bardzo podobają mi się te okładki, mimo upływu lat. Poza tym - to nie była dobra kontynuacja. Przez większość czasu dzieje się niewiele i jest dużo takiego pierdu-pierdu, które nie bardzo mnie interesowało. Rozwija się bliżej końca i to w dobry sposób, ale mimo to czuć tu mocną klątwę drugiego tomu. Chwila przerwy i lecę z kolejne tom, bo jestem mega ciekawa, co będzie dalej!

Lektorzy - ♡. Mogliby czytać książkę telefoniczną, serio ♡.

Wciąż mnie zaskakuje, jak bardzo podobają mi się te okładki, mimo upływu lat. Poza tym - to nie była dobra kontynuacja. Przez większość czasu dzieje się niewiele i jest dużo takiego pierdu-pierdu, które nie bardzo mnie interesowało. Rozwija się bliżej końca i to w dobry sposób, ale mimo to czuć tu mocną klątwę drugiego tomu. Chwila przerwy i lecę z kolejne tom, bo jestem...

Zdecydowanie lepszy niż tom 1. Czytając odniosłam wrażenie że nie dzieje się za dużo i mogłaby być te 50 stron spokojnie krótsza. Był tu motyw trójkąta natomiast nie spodziewałam się że tak on się potoczy. Perspektywa Dantego ciekawie urozmaica historię. Zakończenie zachęca czytelnika do sięgnięcia od razu po tom kolejny.

Zdecydowanie lepszy niż tom 1. Czytając odniosłam wrażenie że nie dzieje się za dużo i mogłaby być te 50 stron spokojnie krótsza. Był tu motyw trójkąta natomiast nie spodziewałam się że tak on się potoczy. Perspektywa Dantego ciekawie urozmaica historię. Zakończenie zachęca czytelnika do sięgnięcia od razu po tom kolejny.

Po kiepskawej pierwszej dałam szansę drugiemu tomowi. Nie było warto - DNF. Infantylna, absurdalna ilość powtórzeń. Autorka musi uważać, że jej czytelnicy mają pamięć rybki Dory. Męczące.

Po kiepskawej pierwszej dałam szansę drugiemu tomowi. Nie było warto - DNF. Infantylna, absurdalna ilość powtórzeń. Autorka musi uważać, że jej czytelnicy mają pamięć rybki Dory. Męczące.

Z czasem człowiek przyzwyczaja się do tego okropnego stylu. Albo raczej stara się go ignorować. Jednak dalej mocno mnie razi w oczy. Zwłaszcza te ekspresyjne przemyślenia bohaterów. Szczerze, to chyba aż tak nie przepadam za żadną postacią. Ember jest irytująca, Riley jest tak zaborczy, że aż mnie boli. Garret w sumie jest znośny, bo jednak stara się kontrolować swoje uczucia i nie rości sobie do nikogo większych praw. Chyba najbardziej lubię Wesa, przez to jego negatywne nastawienie do wszystkiego.

Fabularnie jest chyba nieco lepiej, było bardzo w porządku. Już robi się nieco poważniej i niebezpieczniej. Ale chyba aż tak nie zainteresowałam się, żeby kontynuować tę serię po angielsku.

Z czasem człowiek przyzwyczaja się do tego okropnego stylu. Albo raczej stara się go ignorować. Jednak dalej mocno mnie razi w oczy. Zwłaszcza te ekspresyjne przemyślenia bohaterów. Szczerze, to chyba aż tak nie przepadam za żadną postacią. Ember jest irytująca, Riley jest tak zaborczy, że aż mnie boli. Garret w sumie jest znośny, bo jednak stara się kontrolować swoje...

Kiedy przetłumaczą pozostałe powstałe trzy części? oto jest pytanie :V

Kiedy przetłumaczą pozostałe powstałe trzy części? oto jest pytanie :V

Kontynuacja historii opisanej w ,,Talonie”. Garett zostaje skazany na śmierć przez Zakon Świętego Jerzego. Ember postanawia go ocalić, w czym niechętnie pomaga jej Riley. Garett trafia do zbuntowanych smoków, co jest wyzwaniem zarówno dla niego, jak i Ember – oboje muszą odrzucić system myślenia w jakim byli wychowani. Do tego w każdej chwili mogą spodziewać się ataku zarówno Talonu, jak i Zakonu. Dla Ember jest to tym trudniejsze, że jej własny brat Dante odwrócił się od niej na rzecz Talonu.

Po raz kolejny muszę powtórzyć: Julie Kagawa jest mistrzynią w tworzeniu światów. Może sama historia i motywy nie są przesadnie oryginalne, ale stworzone uniwersum naprawdę robi wrażenie, nie jest wtórne i w interesujący sposób łączy magię z technologią. Zarówno Zakon Świętego Jerzego, jak i Talon okazują się organizacjami okrutnymi i surowymi, odmawiającymi swoim członkom praw do uczuć i własnego zdania. Co więcej, nawet buntujące się smoki mają swoje grzeszki na sumieniu. Bohaterowie mogą odnaleźć wolność jedynie w sobie samych i to jest bardzo fajne i dobre przesłanie.

,,Buntownik” różni się od ,,Talonu” przede wszystkim narracją – nie mamy już do czynienia tylko z punktem widzenia Ember i Garreta, do głosu coraz częściej dochodzą też Riley i Dante, a każda z tych postaci jest bardzo ciekawa i świetnie skonstruowana. Ember jest chyba najbardziej płaska, wydaje się dosyć słaba i naiwna, ale nadal będę się upierać, że dzięki temu jest tak ludzka – w końcu smoki teoretycznie powinny być nieustraszone i waleczne. Mimo wychowania w świecie gdzie uczucia i więzi praktycznie nie istnieją, Ember jest bardzo wrażliwa i spragniona miłości, co zwłaszcza widać w jej relacji z Dantem – rodzina jest dla niej bardzo cenna i dziewczyna wciąż nie może uwierzyć, że ona i brat mogą walczyć po przeciwnych stronach. Równie ciekawy jest Garret, który także został wychowany w surowym żołnierskim duchu, ale w pewnym momencie poszedł za porywem serca i musiał zmienić swoje myślenie, co jednak nie znaczy, że całkowicie odrzucił zasady Zakonu – jednak wychowanie jest bardzo silne i chłopak wciąż musi walczyć ze sobą, jednak nie ulega wątpliwości, że najważniejsza jest dla niego Ember. Ich wątek miłosny jest bardzo subtelny i nie przesłania całości powieści – na pierwszym planie jest walka Talonu, Zakonu i wolnych smoków. Jednak mimo wszystko uczucie tej dwójki bardzo porusza. Oczywiście jest i trzecia strona tego wątku – Riley, który początkowo patrzy na Ember przez pryzmat bardzo zdroworozsądkowy, jednak z czasem wyraźnie zauważamy, że i on zwyczajnie się zakochał. Riley to mężczyzna bardzo skupiony na celu, ale potrafiący też okazać bardziej wrażliwe i ludzkie cechy, chociaż ciężko stwierdzić, czy wygrają one z jego poczuciem obowiązku. Na uwagę zasługuje też Dante – brat Ember, który poluje na nią, ale ją kocha, który chce ją zmusić do powrotu do Talonu, ale nie aby ją skrzywdzić, ale ponieważ wierzy, że tak będzie najlepiej. To bardzo skomplikowana postać, równie trudne są jego relacja z siostrą. Pojawia się też kilka nowych bohaterów, ale opisanie ich byłoby zbyt wielkim spoilerem.

Dawno żadna młodzieżówka aż tak mi się nie podobała. Kagawa rewelacyjnie łączy fantastykę, współczesność i wątki uczuciowe, dzięki czemu od jej powieści nie można się oderwać. Zakończenie bardzo mną wstrząsnęło i złamało mi serce, dlatego ubolewam, że w Polsce nie zostały wydane kolejne tomy cyklu – analogiczna sytuacja jest z ,,Żelaznym królem”. Szkoda, że Kagawa jest tak mało znana, bo w fantastyce młodzieżowej to naprawdę znakomita pisarka, która spokojnie mogłaby konkurować z Holly Black i Cassandrą Clare.

,, Pragnienie drugiej istoty. Miłość. Które uczucie jest silniejsze? Jak ludzie rozpoznają, że to, co czują, to miłość?”

Kontynuacja historii opisanej w ,,Talonie”. Garett zostaje skazany na śmierć przez Zakon Świętego Jerzego. Ember postanawia go ocalić, w czym niechętnie pomaga jej Riley. Garett trafia do zbuntowanych smoków, co jest wyzwaniem zarówno dla niego, jak i Ember – oboje muszą odrzucić system myślenia w jakim byli wychowani. Do tego w każdej chwili mogą spodziewać się ataku...

Na kolejnej części również się nie zawiodłam, przyjemna, lekka i łatwa choć dająca do myślenia lektura.

Na kolejnej części również się nie zawiodłam, przyjemna, lekka i łatwa choć dająca do myślenia lektura.

jeszcze lepsze niż poprzednia szkoda tylko że Ember zostawiła Garreta tak bardzo chciałam by byli razem, a ona tak po prostu wybrały Rileya. w tym momencie się rozpłakałam :'( mam nadzieję że w kolejnej części znajdą się i Ember uświadomi sobie kto tu jest jej przeznaczony. A jest jej przeznaczony Garret oczywiście. wierze że jeszcze mogą być razem. mogą. Nadzieja umiera ostatnia.

jeszcze lepsze niż poprzednia szkoda tylko że Ember zostawiła Garreta tak bardzo chciałam by byli razem, a ona tak po prostu wybrały Rileya. w tym momencie się rozpłakałam :'( mam nadzieję że w kolejnej części znajdą się i Ember uświadomi sobie kto tu jest jej przeznaczony. A jest jej przeznaczony Garret oczywiście. wierze że jeszcze mogą być razem. mogą. Nadzieja...

Ta książka jest jedną z najlepszych jakie czytałam. Podobnie jak w pierwszym tomie akcja jest cały czas bardzo ciekawa i sprawia że cały czas chce się wiedzieć co będzie na następnej stronie. Bardzo polecam miłośnikom fantastyki.

Ta książka jest jedną z najlepszych jakie czytałam. Podobnie jak w pierwszym tomie akcja jest cały czas bardzo ciekawa i sprawia że cały czas chce się wiedzieć co będzie na następnej stronie. Bardzo polecam miłośnikom fantastyki.