Czytane w wersji angielskiej.

„They were prisoners for a crime they themselves have not committed”.

Być może przemawia przeze mnie to, że uwielbiam filmy na których bazowana jest ta książka, ale historia bardzo mi się podobała. Bardzo dobrze bawiłam się też podczas czytania i szybko się wciągnęłam, praktycznie od samego początku. Ucieszyło mnie szczególnie to, że pod uwagę autorka wzięła całą czwórkę Potępionych - nie tylko Mal, jak to było w filmie - a nawet włączyła do narracji Bena i jego motywacje za zesłaniem do Auredonu dzieci z Wyspy.
Fascynującym było też doświadczyć dosyć przykrych relacji rodzinnych z Wyspy, i tego jak dzieci sobie z tym radzą. Mimo, że jest to książka dla dzieci porusza tematy które rezonować mogą też ze starszą publiką - jak na przykład mną.

„Guilty pleasure” book.

Czytane w wersji angielskiej.

„They were prisoners for a crime they themselves have not committed”.

Być może przemawia przeze mnie to, że uwielbiam filmy na których bazowana jest ta książka, ale historia bardzo mi się podobała. Bardzo dobrze bawiłam się też podczas czytania i szybko się wciągnęłam, praktycznie od samego początku. Ucieszyło mnie szczególnie to, że pod...

Zacznijmy od tego, że to Disney Channel. I w zasadzie to powinno nam powiedzieć wszystko o tej książce, co wiedzieć powinnyśmy.
Film oglądałam lata temu i szczerze mówiąc to pozapominałam wszystkiego, co się tam działo z wyłączeniem jakiś pojedynczych (i żałosnych) scen. Czy książka jakoś to uniwersum naprawiła? Absolutnie nie.

Jeśli chodzi o książkę: dużo można by powiedzieć i zarówno mało. Sama do końca nie wiem, co mam robić, więc zacznijmy od zbesztania tego dzieła.

Jest to książka pod tytułem „Zlecono mi napisanie jakiejś dennej historyjki sprzed wydarzeń w serialu, więc nie będę się wysilać”. Historia jest dosłownie o niczym. Przez całą książkę nie dzieje się nic, atmosfery i klimatu (jakiegokolwiek, to już nie chodzi tutaj o odwrócenie baśniowości) nie ma kompletnie, a przynajmniej ja go nie czułam, zaś postacie przedstawione są nijakie, płaskie i puste jak niezapisane kartki (które nawiasem lepiej by się sprawdziły w tej książce niż te zapisane). Cała fabuła toczy się mozolnie, nudno i przewidywalnie, a dodatkowo są tutaj powpinane tak bezsensowne i denne zwroty akcji, że nawet nie powinnam tego komentować.

Gdyby nie fakt, że wzięłam tą książkę na lekkie odmóżdżenie to prawdopodobnie więcej bym tutaj nabazgroliła, bo ta książka ma po prostu głupotę na głupocie. Do tej pory nie potrafię zrozumieć założenia, jakim była rezygnacja z magii w tym świecie: ludzie dosłownie mają dostęp do nieograniczonej siły, która jest w stanie ułatwić im życie za bezcen, ale wolą babrać się w mechanizmach i technologii, która ma dokładnie takie same założenia z tym, że bardziej ograniczone. Postacie dorosłe w tej książce to jakieś debile – dosłownie! Dzieci lat 16 mają tutaj więcej rozumu, niż oni. Kolejna sprawa: nie wmówicie mi, że ci ludzie siedzą na zamkniętej wyspie, upodleni, bez magii, bez teoretycznej przeszłości… i nic z tym nie robią. Toż to są największe złole Disneya! Najpodlejsi z podłych, najgorsi złoczyńcy, złodzieje itd. I naprawdę nic nie robią, żeby się wydostać i zemścić za to, że wpieprzono ich na wysepkę? (Nawiasem mówiąc mamy statki, które przekraczają barierę, żeby dostarczyć im zepsute jedzenie – kolejny absurd; jak oni mogą istnieć, żyć i nie pomrzeć z różnych chorób, skoro jedzą same odpadki? – ale nikt nie wpadł na pomysł, żeby te statki wykorzystać do ucieczki). W dodatku wysepkę, której w żaden sposób nie starają się opanować całej, wiec większość pozostaje im nieznana? Śmiech na sali i żenada w jednym.

Jeśli miałaby napisać coś pozytywnego to powiedziałabym, że długość książki i rozmiar fontu co sprawia, że książkę czyta się szybko. Nic innego w tym nie widzę. Postacie bazowane na disnejowskich klasykach są absolutnie upodlone, źle wykonane, zrobione dosłownie kalką swoich rodziców, co jest zwyczajnie nudne. Jeśli ktoś szuka dobrej historii z ciekawym klimatem na disnejowskich złolach to polecam japońską grę Twisted Wonderland. Znajdziecie tam wszystko, czego tutaj brakuje – klimat, dobrze napisane postacie z oryginalnymi, a jednak nawiązującymi do oryginałów z Disneya osobowościami, ciekawą fabułę pomiędzy całość tej disnejowskiej bajeczki, a ponadto ładna oprawa graficzna (i aktorska),która moim zdaniem oddaje bardziej disnejowski klimat niż to, co zrobili w tej książce czy serialu.

Podsumowując: typowa byle jaka opowiastka sprzed wydarzeń serialu, która nic nie wnosi, a czasami nawet zakłamuje (chodzi mi o ojca Mal, który w książce jest opisywany człowiekiem, ale w filmie, chyba trzecim, im się to odwidziało). Młodszym odbiorcom może się spodobać, ale komuś starszemu niż 13 lat bym nie dała.

Zacznijmy od tego, że to Disney Channel. I w zasadzie to powinno nam powiedzieć wszystko o tej książce, co wiedzieć powinnyśmy.
Film oglądałam lata temu i szczerze mówiąc to pozapominałam wszystkiego, co się tam działo z wyłączeniem jakiś pojedynczych (i żałosnych) scen. Czy książka jakoś to uniwersum naprawiła? Absolutnie nie.

Jeśli chodzi o książkę: dużo można by...

Git, ale słabe przełożenie na filmy licząc na to, że to jest ich prequel.

Git, ale słabe przełożenie na filmy licząc na to, że to jest ich prequel.

Będąc w gimnazjum/liceum przeczytałabym i bardzo by mi się spodobała aktualnie pozostawia bardzo mieszane uczucia. Napisana prostym językiem. Niektóre elementy książki są dla mnie dosyć naciągane ale to kwestia tego, że nie jestem w docelowej grupie odbiorców. Bardzo podobało mi się filmowe uniwersum Następców a ta książka już trochę mniej.

Będąc w gimnazjum/liceum przeczytałabym i bardzo by mi się spodobała aktualnie pozostawia bardzo mieszane uczucia. Napisana prostym językiem. Niektóre elementy książki są dla mnie dosyć naciągane ale to kwestia tego, że nie jestem w docelowej grupie odbiorców. Bardzo podobało mi się filmowe uniwersum Następców a ta książka już trochę mniej.

Moje pierwsze spotkanie z tą autorką.

Odkąd Kenny Ortega wyreżyserował trzy części "Następców" miałam ochotę sięgną po książki. Zwlekałam trochę, bo filmy mi się podobały, więc miałam wątpliwości czy będzie tak samo z książkami.

"Wyspa Potępionych" opowiada o życiu Mal, Evie, Jaya i Carlosa oraz Bena zanim Następcy przybyli do Auradonu. Dowiadujemy się o życiu bohaterów jakie prowadzili na co dzień i jakie mieli relacje z rodzicami, jak się poznali i zaprzyjaźnili...

Mal, córka Diaboliny stara się dorównać swojej matce, która jest mistrzynią zła. Niestety nie jest to takie łatwe, choć Mal się stara. Jay próbuje znaleźć wielki łup o którym mówi Dżafar, ale bez powodzenia. Carlos boi się matki i zajmuje się domem. Evie ma nauczanie zamkowe i dba o urodę jak uczyła ją matka.

Natomiast Ben mieszka w Auradonie i uczy się przyszłych obowiązków Króla. Jego dziewczyną jest Audrey, która jest córką Aurory. Jego ojciec Bestia ma wobec niego wysokie oczekiwania a jego matka Bella mówi mu, żeby był po prostu sobą. Chłopak obawia się, że nie podoła swoim przyszłym obowiązkom i nie spełni oczekiwań ojca.

Diabolina nakazuje Mal, aby znalazła Smocze Oko, gdyż pojawił się Diaval, który przekazał tę wiadomość Diabolinie. Mal zbiera swoją ekipę i wyrusza na poszukiwania z Jayem, który dobrze zna Wyspę, Carlosem, który ma urządzenie lokalizujące i Evie na której Mal chce się zemścić.

Co przyniesie ta misja? Czy Ben podoła swoim obowiązkom? Czy Mal i reszta spełnią oczekiwania swoich rodziców? Dowiecie się czytając. Ja polecam, czyta się bardzo szybko, wciąga i dopowiada nam to czego nie było w filmie. Ja już czytam drugą część.

Moje pierwsze spotkanie z tą autorką.

Odkąd Kenny Ortega wyreżyserował trzy części "Następców" miałam ochotę sięgną po książki. Zwlekałam trochę, bo filmy mi się podobały, więc miałam wątpliwości czy będzie tak samo z książkami.

"Wyspa Potępionych" opowiada o życiu Mal, Evie, Jaya i Carlosa oraz Bena zanim Następcy przybyli do Auradonu. Dowiadujemy się o życiu bohaterów...

Ciężko mi było przebrnąć na początku, bardzo zależało mi na tym żeby potwierdzić czy to jakaś alternatywna rzeczywistość do filmów ale prequel jak się okazało.
Swoją drogą bardzo naciągaaaany prequel.
Może jestem już trochę za stara na książeczki tego pokroju, kiedyś bardziej mi się takie podobały.

Ciężko mi było przebrnąć na początku, bardzo zależało mi na tym żeby potwierdzić czy to jakaś alternatywna rzeczywistość do filmów ale prequel jak się okazało.
Swoją drogą bardzo naciągaaaany prequel.
Może jestem już trochę za stara na książeczki tego pokroju, kiedyś bardziej mi się takie podobały.

Super książka, szczególnie dla młodych czytelników

Super książka, szczególnie dla młodych czytelników

Książka jest idealnym wyborem dla wielbicieli filmu „Następcy". Oglądaliście 1 część tego filmu? Zrobił na Was wrażenie? Jeśli tak, to z łatwością przeczytacie tę książkę! „ Wyspa Potępionych" przedstawia nam to co się działo przed filmem, w Auredonie- królestwie księżniczek, królów ( Aurory i jej córki- Audrey, Kopciuszka i jej syna Chada, Jane i jej mamy Dobrej Wróżki... a przede wszystkim opisuje historię Króla Bestii i Królowej Belli oraz ich syna- przyszłego władcę- Bena) oraz na Wyspie Potępionych- „królestwie" wszystkich złoczyńców( opisuje historię przede wszystkim :syna Cruelli De Mon- Carlosa, syna Jafara- Jaya, córki Złej Królowej- Evie oraz córki Diaboliny- Mal) Czy niedaleko pada jabłko od jabłoni? Czy Mal jest tak naprawdę dobra? Czy Ben postąpi słusznie sprowadzając do Auredonu czwórkę dzieci złych charakterów? No cóż... Tego właśnie dowiecie się w tej książce...

Miłego czytania...

Książka jest idealnym wyborem dla wielbicieli filmu „Następcy". Oglądaliście 1 część tego filmu? Zrobił na Was wrażenie? Jeśli tak, to z łatwością przeczytacie tę książkę! „ Wyspa Potępionych" przedstawia nam to co się działo przed filmem, w Auredonie- królestwie księżniczek, królów ( Aurory i jej córki- Audrey, Kopciuszka i jej syna Chada, Jane i jej mamy Dobrej Wróżki......

„Wyspa potępionych” Melissa de la Cruz wielbicielka świata Disneya, „Kopciuszka” czy „Śpiącej królewny” zaprasza swych czytelników, na pełną złych czarów wyspę, na której zamieszkują najwięksi czarodzieje czarnej magii. Można tam spotkać Diabolinę, Cruellę de Mon, Dżafera i wielu, wielu innych złych, niegodziwych i potępionych czarnoksiężników. W opozycji do ciemnej i skostniałej wyspy jest Auradon, który stanowi antytezę zła. Tutaj panuje jedynie dobro. Jest Piękna i Bestia wraz synem, jest Aurora, są dobre Wróżki. Dwa światy: dobro i zło - czy mogą istnieć? Czy mogą się przenikać? Czy mogą żyć w symbiozie?
.
Ochronny klosz uniemożliwia uprawianie czarnej i złej magii. Dlatego też, czwórka osobliwych „przyjaciół” wyrusza na Wyspę Straceńców do Zakazanej Twierdzy w poszukiwanie zaginionego potężnego artefaktu jakim jest Smocze Oko. Rzecz jasna, ta wyprawa to próba ich sił, wiary, emocji, ukrytych obaw i lęków. Muszą się zmierzyć z podchwytliwymi zagadkami gargulców, podać złotą zasadę w Jaskini Cudów, odczarować Magiczne Lustro czy w końcu zmierzyć się z dobrem w sali tronowej. Pytanie, czy odziedziczone przez urodzenie zło można zamienić w dobro.
.
Ważnym elementem powieści miał być stosunek rodziców do dzieci, a raczej brak rodzicielstwa, który przejawia się w postaci „rozczarowania”, wobec własnego potomstwa. Temat bardzo trudny, a tutaj niestety potraktowany bardzo płytko, wręcz niezręcznie i trochę zbagatelizowany. Nie można poruszać wygórowanych oczekiwań dorosłych i zostawiać niedokończony temat. Kolejnym negatywnym aspektem są częste odniesienia do Diaboliny i Cruelli de Mon i niestety chcąc nie chcąc, czytelnik cały czas widzi Angelinę Joli i Gleen Cloese. I ta percepcja utrudnia czytanie, przeszkadza i nie pozwala się skupić na głównych bohaterach jakim są dzieci tychże magików.
.
Trzeba mieć naprawdę dużą odwagę, aby poruszać się w takim temacie i zaprosić do niego wiernych czytelników „starych i sprawdzonych” bajek. Poniekąd pomysł się udał, i warto przeczytać, zobaczyć zupełnie inny punkt widzenia. Opowieść lekka, zabawna i raczej na jeden wieczór. Taka amerykańska i przewidywalna. Aż, chce się powiedzieć, wręcz marketingowo na sprzedaż.

„Wyspa potępionych” Melissa de la Cruz wielbicielka świata Disneya, „Kopciuszka” czy „Śpiącej królewny” zaprasza swych czytelników, na pełną złych czarów wyspę, na której zamieszkują najwięksi czarodzieje czarnej magii. Można tam spotkać Diabolinę, Cruellę de Mon, Dżafera i wielu, wielu innych złych, niegodziwych i potępionych czarnoksiężników. W opozycji do ciemnej i...