Dociekliwy 9-latek podczas zabawy z rówieśnikami dokonuje makabrycznego odkrycia. Na swój dziecięcy sposób próbuje poradzić sobie z ukrywaną przez innymi takemnicą a przy tym poznaje brutalną i bezduszną stronę dorosłych. Byłoby świetnie je gdyby nie nieco rozczarowujące zakończenie.

Dociekliwy 9-latek podczas zabawy z rówieśnikami dokonuje makabrycznego odkrycia. Na swój dziecięcy sposób próbuje poradzić sobie z ukrywaną przez innymi takemnicą a przy tym poznaje brutalną i bezduszną stronę dorosłych. Byłoby świetnie je gdyby nie nieco rozczarowujące zakończenie.

Ciekawa, wciągającą lektura. Początkowo dzieciaki wydawały mi się zgrają niesympatycznych potworów, ale z czasem polubiłem głównego bohatera. Fabuła z rozdziału na rozdział się zagęszczała nie pozwalając oderwać się od książki. Polecam, choć klimatem jest to dość cieżka historia.

Ciekawa, wciągającą lektura. Początkowo dzieciaki wydawały mi się zgrają niesympatycznych potworów, ale z czasem polubiłem głównego bohatera. Fabuła z rozdziału na rozdział się zagęszczała nie pozwalając oderwać się od książki. Polecam, choć klimatem jest to dość cieżka historia.

Moja ocena: 8 x ⭐️

Moja ocena: 8 x ⭐️

Nie wierze, że ta książka jest tak mało popularna. Styl i prostota języka przypomina mi nieco pióro Jakuba Maleckiego co już samo w sobie było bardzo przyjemne, a do tego fabuła... Książka zaczyna się leniwie, opowiada o chłopcu i jego piątce przyjaciół, którzy spędzają lato jeżdżąc na rowerach. Pewnego dnia, podczas zabawy, Michele odkrywa uwięzionego w dziurze chłopca. Do tego dochodzą tajemnice rodzinne, zupełnie niezrozumiałe dla dziecka, a to z jego perspektywy poznajemy cała historie. Do tego dodam, że samo zakończenie zwaliło mnie z nóg.

Nie wierze, że ta książka jest tak mało popularna. Styl i prostota języka przypomina mi nieco pióro Jakuba Maleckiego co już samo w sobie było bardzo przyjemne, a do tego fabuła... Książka zaczyna się leniwie, opowiada o chłopcu i jego piątce przyjaciół, którzy spędzają lato jeżdżąc na rowerach. Pewnego dnia, podczas zabawy, Michele odkrywa uwięzionego w dziurze chłopca. Do...

Czytałem chyba wszystkie powieści Ammanitiego, które są przetłumaczone na język polski- ale ta jakoś nie zrobiła na mnie wrażenia- owszem interesująca akcja- chce się czytać dalej żeby przekonać się czy dobro czy zło zwyciezy i... finał średni- nie zelektryzował mnie jakosc. Ale książkę polecam- w sam raz na popołudnie

Czytałem chyba wszystkie powieści Ammanitiego, które są przetłumaczone na język polski- ale ta jakoś nie zrobiła na mnie wrażenia- owszem interesująca akcja- chce się czytać dalej żeby przekonać się czy dobro czy zło zwyciezy i... finał średni- nie zelektryzował mnie jakosc. Ale książkę polecam- w sam raz na popołudnie

Żar bije z tej niewielkiej książki, tak samo, jak oblewa małą wieś nieustępliwe słońce. Ciepła, ale i dramatyczna powieść, o odwadze, lecz jest to odwaga niewinna, nieświadoma. Mały chłopiec doszukuje się prawdy, pomaga bezinteresownie i postępuje czasem dla czytelnika niezrozumiale, jednak autor idealnie odwzorowuje myślenie dziecka, dla którego walka pomiędzy dobrem i złem to nadal próba przezwyciężenia potworów, jakimi są między innymi Baba-Jaga, a nie bliscy. Nie własny ojciec czy sąsiedzi, nie malutka społeczność, w której dorasta.
Piękna, wakacyjna opowieść. Przepełnia serce gorącymi dniami i dziecięcą wrażliwością, natomiast mrozi błędami dorosłych.

Żar bije z tej niewielkiej książki, tak samo, jak oblewa małą wieś nieustępliwe słońce. Ciepła, ale i dramatyczna powieść, o odwadze, lecz jest to odwaga niewinna, nieświadoma. Mały chłopiec doszukuje się prawdy, pomaga bezinteresownie i postępuje czasem dla czytelnika niezrozumiale, jednak autor idealnie odwzorowuje myślenie dziecka, dla którego walka pomiędzy dobrem i...

Nie bardzo rozumiem, o co chodzi w tej książce, po co została napisana, co miała wnieść do mojego życia. Może głupia jestem, ale zakończenia to już za cholerę nie rozumiem. To znaczy, domyślam się, o co MOGŁOBY chodzić (nie napiszę, bo byłby spory spojler),ale ni w ząb nie pasuje mi to do reszty.

Nie bardzo rozumiem, o co chodzi w tej książce, po co została napisana, co miała wnieść do mojego życia. Może głupia jestem, ale zakończenia to już za cholerę nie rozumiem. To znaczy, domyślam się, o co MOGŁOBY chodzić (nie napiszę, bo byłby spory spojler),ale ni w ząb nie pasuje mi to do reszty.

Jakie tajemnice można odkryć w zapadłej dziurze z czterema domami na krzyż w upalne lato? Dziesięciolatek opowiada historię swojego odkrycia, które zmienia jego spojrzenie na świat. Brutalny świat...

Jakie tajemnice można odkryć w zapadłej dziurze z czterema domami na krzyż w upalne lato? Dziesięciolatek opowiada historię swojego odkrycia, które zmienia jego spojrzenie na świat. Brutalny świat...

Rewelacyjna opowieść, która stanowi jakoby
wycinek z dzieciństwa włoskiego chłopca. Miałam
skojarzenia z Christensenem, który często pisze
w tym klimacie, choć mimo wszystko u Norwega
więcej jest opisów, a tutaj dialogów. Co nie znaczy,
że książka jest jakaś gorsza. Dosłownie ją połknęłam :).
Narracja pierwszoosobowa sprawia, że czyta się ją
w napięciu i z dziecięcą wręcz ciekawością. Istotnie,
momentami jest to historia dramatyczna. Polecam!

Rewelacyjna opowieść, która stanowi jakoby
wycinek z dzieciństwa włoskiego chłopca. Miałam
skojarzenia z Christensenem, który często pisze
w tym klimacie, choć mimo wszystko u Norwega
więcej jest opisów, a tutaj dialogów. Co nie znaczy,
że książka jest jakaś gorsza. Dosłownie ją połknęłam :).
Narracja pierwszoosobowa sprawia, że czyta się ją
w napięciu i z dziecięcą...

Niccolo Ammaniti (ur.1966),ta z 2001, na LC, po 16 latach, 7,33 (263 ocen i 34 opinii). Jeszcze jedna bolesna konfrontacja dziecka ze zdemoralizowanym światem dorosłych. Czyta się dobrze i szybko, lecz nie bardzo wiem, co nowego chciał nam autor powiedzieć. Nie żałuję czasu poświęconego lekturze, lecz nie wzbogaciła mnie w niczym. I dlatego tylko 6/10

Niccolo Ammaniti (ur.1966),ta z 2001, na LC, po 16 latach, 7,33 (263 ocen i 34 opinii). Jeszcze jedna bolesna konfrontacja dziecka ze zdemoralizowanym światem dorosłych. Czyta się dobrze i szybko, lecz nie bardzo wiem, co nowego chciał nam autor powiedzieć. Nie żałuję czasu poświęconego lekturze, lecz nie wzbogaciła mnie w ...