To chyba jedna z dziwniejszych książek które miałem okazję przeczytać. Z jednej strony podoba mi się fakt że mieliśmy okazję poznać naszych bohaterów aż tak dobrze, każde z nich miał swoje pięć minut, aczkolwiek z drugiej strony cierpi na tym "akcja właściwa".

Gdzieś w połowie książki zorientowałem się że nie ma zbyt wielkich szans by ta historia znalazła swoje zakończenie już w tym tomie i byłem przez to trochę rozgoryczony. Bo tak naprawdę "Hyperion" to tylko jedno wielkie wprowadzenie do głównego wątku, przez co naprawdę ciężko ocenić mi tylko i wyłącznie ten tom. Bo o ile jest w tej książce wiele rzeczy ciekawych, tak jest to również dzieło po trochu niekompletne. Po lekturze zostałem z bardzo mieszanymi uczuciami bo zakończenie w żadnym wypadku nie daje tego uczucia satysfakcji czy zainteresowania. Czuję się tak jak gdybym odłożył książkę w trakcie czytania, jakby to zakończenie było po prostu końcówką jedno z rozdziałów.

Przechodząc do pozytywów - historia uczonego jest kapitalna. Zdecydowanie najciekawsza i najbardziej przepełniona emocjami, przez co ten bohater z miejsca zostaje zdecydowanym faworytem. Czego muszę przyznać się nie spodziewałem, bo historia księdza od samego początku wydawała się być nie do pobicia, aczkolwiek na końcu musiał się zadowolić drugim miejscem w moim prywatnym rankingu. Całkiem ciekawa jest też historia Pani detektyw, historia konsula może urzec swoim niecodziennym stylem. Reszta była w porównaniu z tym trochę miałka, aczkolwiek nie były to rzeczy strasznie słabe.

Niewiele można napisać o wątku głównym, bo pomimo lektury całość jest wciąż owiana tajemnicą. Z jednej strony naprawdę podziwiam autora że zdecydował się na taki zabieg, z drugiej jednak wciąż jestem zły za takie zakończenie tej książki. Może właśnie o to chodzi? Może właśnie to jest najlepszy sposób by przykuć uwagę czytelnika?

Ze swojej strony mogę powiedzieć że pomimo wszystko pewnie przełamię się w przyszłości i sięgnę po kolejne tomy. Jest w tym wszystkim coś takiego że nie chce się zostawiać tej historii niedokończonej.

To chyba jedna z dziwniejszych książek które miałem okazję przeczytać. Z jednej strony podoba mi się fakt że mieliśmy okazję poznać naszych bohaterów aż tak dobrze, każde z nich miał swoje pięć minut, aczkolwiek z drugiej strony cierpi na tym "akcja właściwa".

Gdzieś w połowie książki zorientowałem się że nie ma zbyt wielkich szans by ta historia znalazła swoje...