Interesująca historia młodej dziewczyny - policjantki, która na swoje nieszczęście ( chociaż może i nie do końca ) wikła się w ciężkie śledztwo ( jak na takiego świeżaka ). Nieoczywista, ciekawa fabuła.

Interesująca historia młodej dziewczyny - policjantki, która na swoje nieszczęście ( chociaż może i nie do końca ) wikła się w ciężkie śledztwo ( jak na takiego świeżaka ). Nieoczywista, ciekawa fabuła.

Książka Pana Tomasza Biedrzyckiego trafiła w moje ręce dosyć dawno temu, jednak czas jej lektury nadszedł dopiero w ostatnim czasie. Opowiedziana w niej historia jest brutalna i krwawa. Młoda policjantka – Jolanta Torwicka – otrzymuje pierwszą poważną sprawę do rozwikłania, rzecz dotyczy zabójstwa lekarza, który był spokrewniony z miejscowym sędzią.

Śledztwo jest zawiłe i pełne ślepych tropów, a dodatkowo szef Torwickiej ciągle szuka dziury w całym, gdyż według niego w policji nie ma miejsca dla kobiet. Im bardziej robi on wszystko by to Jolancie pokazać, tym bardziej jest ona zdeterminowana, żeby udowodnić przełożonemu coś wręcz przeciwnego. Współpracownicy kobiety pomagają jej w tym jak tylko mogą, zwłaszcza Adam Kownacki jest jej największą zawodową podporą.

W toku historii na jej kartach pojawia się również tajemniczy, przystojny, inteligentny i szarmancki Leon, który próbuje uwieść panią aspirant… Czy mu się to uda? Czy kryje się za tym jakaś kolejna mroczna tajemnica? - dowiecie się z kart książki.

Publikacja ta przeznaczona jest dla odbiorców 18+, o czym informuje okładka.

Trzeba uczciwie przyznać, iż jest to lektura dla ludzi o mocnych nerwach oraz takich, którzy będą w stanie przebić się przez brutalne i pełne detali opisy, jakich nie szczędzi czytelnikowi autor.

Chociaż oczywiście zdaję sobie sprawę z tego, iż wynika to ze specyfiki niniejszej powieści to jeśli chodzi o mnie zdecydowanie nie jestem fanką tego typu słownych wizualizacji. Jeśli zaś mowa o samym śledztwie i jego zawiłościach to jest ono intrygujące i pełne chwilami zaskakujących zwrotów.

Autor w sposób misterny krok po kroku rozsnuwa przed czytelnikiem sieć układów, układzików i różnorodnych powiązań, w jakie uwikłani są bohaterowie, co z kolei generuje ich pewne decyzje oraz idące za nimi działania.

Jeśli odpowiadają Wam tego typu literackie klimaty to przekonajcie się sami, jakie jest rozwiązanie tej mrocznej sprawy. Co odkryją Torwicka i Kownacki i jak wysoką cenę przyjdzie im za to zapłacić?

Dodam jeszcze, iż w roku 2019 książka ta została wznowiona pod szyldem Wydawnictwa Saga Egmont [ja czytałam jej wydanie z roku 2016].

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
http://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2022/03/zagadka-pewnej-zbrodni.html

Książka Pana Tomasza Biedrzyckiego trafiła w moje ręce dosyć dawno temu, jednak czas jej lektury nadszedł dopiero w ostatnim czasie. Opowiedziana w niej historia jest brutalna i krwawa. Młoda policjantka – Jolanta Torwicka – otrzymuje pierwszą poważną sprawę do rozwikłania, rzecz dotyczy zabójstwa lekarza, który był spokrewniony z miejscowym sędzią.

Śledztwo jest zawiłe i...

Podpuszczony przez znajomego i podkuszony rewelacyjnymi ocenami na goodreads.com sięgnąłem po książkę polskiego współczesnego pisarza Tomasza Biedrzyckiego pod tytułem Rodzinna wendeta. Ostatnio dużo słucham książek czytanych, wybrałem więc audiobooka, któremu głosu użyczył Krzysztof Plewako-Szczerbiński.

Tajemnicze, brutalne zabójstwo. Młoda policjantka Jolanta Torwicka zostaje rzucona w wir śledztwa przez szowinistycznego szefa, nietrawiącego kobiet w mundurze. Mimo wszystkich przeciwności, dziewczyna radzi sobie całkiem nieźle. Gdy intryga nabiera kolorów, okazuje się, że gra toczy się nie tylko o rozwikłanie okoliczności morderstwa, ale również o stanowisko jej szefa…

Taką notką zachęca nas wydawnictwo i bardziej fabuły nie będę przybliżał. Zwykle opisuję całościowe wrażenia z lektury, refleksje jakie we mnie wzbudziła i odczucia, które wywołała, ale tym razem nie dam rady. Poniżej przedstawiam więc zapis moich odczuć w formie notatek sporządzanych na bieżąco. Przytaczam je w takiej kolejności, w jakiej powstawały, co najwyżej z dopiskiem, że się powtarzały lub coś dotyczy całego „dzieła”. Dodam tylko, że im dalej, tym mniej notowałem. Nie miałem już siły.
Lektor wkurzający od samego początku.
Kompletny brak znajomości realiów polskiej policji, no może poza ukazaniem jej nieudolności. Autor mógł się wysilić i podpytać jakiegoś gliniarza jak wygląda praktyka, a jak teoria, zamiast wypisywać takie bzdury.
Pierwsza scena, w której naprawdę nic się nie dzieje, a lektor już każde słowo akcentuje tak, jakby to była kulminacyjna scena jakiegoś thrillera. I tak do samego końca książki. Masakra jakaś. Cały czas nasuwa z taką jakąś dziwną emfazą, że aż zaburza to normalną percepcję powieści.
Powtórzenia.
Beznadziejne – idą piechotą przez kilka przecznic do taksówki (kto dziś mając komórkę w kieszeni łazi po mieście szukając taryfy),rozmawiają, a ona potem mówi do taksówkarza, że będzie wysiadać.
Inna scena - on się jej przedstawił, ona jemu nie, a on wali do niej po imieniu. A to wciąż dopiero początek powieści.
Mieszanka spowodowało – tak to mówią chyba tylko na wsi, ale nie w mieście, w dodatku to styl narratora, a nie jednej z postaci.
W kółko powtarzają się te same zwroty i sformułowania, często niezbyt szczęśliwe, jak na przykład ich wzrok się spotkał (sic!) - że-na-da!
Niezauważalne odstępy pomiędzy akapitami, co w przypadku przeniesienia akcji lub przeskoku czasowego dezorientuje słuchacza.
Pędząca w obłędnym pędzie – co chwilę takie kwiatki.
Powtórzenia tak nagminne i powszechne, że aż żal tego słuchać. Tak jakby nie istniał słownik synonimów, którym się można wspomóc, gdy ktoś ma podstawowe braki w słownictwie.
To już jest jakaś kpina – słuchacz ma wrażenie, że w dłuższych zdaniach częściej zdarza się powtórzenie, niż użycie wyrazu bliskoznacznego.
Znaczna część uczniów podstawówki przypuszczalnie byłaby w stanie napisać tekst poprawniejszy stylistycznie.
To naprawdę trzeba mieć talent. Te powtórzenia są momentami aż dziwne, jakby sztuczne i na siłę, gdyż użycie innych wyrazów, bez powtórzenia, często nasuwa się samo. Tak jakby autor robił na złość czytelnikowi. Może też po to, by potem naśmiewać się z recenzentów, którzy pełni ochów i achów udają, a może i nie, że tego nie widzą.
Chyba sam nie wie co pisze; z dwuosobowej ekipy prowadzącej postępowanie jeden w szpitalu, druga porwana, może zamordowana, sprawca na wolności, a policjanci mówią o sukcesie, i to nie do mediów, a w prywatnej koleżeńskiej rozmowie.
Jedyne co może w tej powieści zainteresować, to sceny gwałtów, o ile ktoś w takich rzeczach gustuje. Ale i to nawet tylko dla początkujących w temacie. Byli już inni znani autorzy, którzy ten temat dla zboków wyeksploatowali, tyle że mieli lepsze pióro.
No – to macie obraz całości. I lektor, i pisarz, przeszli samych siebie, ale nie narzekam – sam sobie jestem winien. Skleroza to siostra moja rodzona i zapomniałem, że już kiedyś czytałem jedną książkę tego autora; co prawda SF, lecz nie było wiele lepiej. Nie polecam i zdecydowanie odradzam

Recenzja pierwotnie opublikowana na naszym blogu:
https://klub-aa.blogspot.com/2022/03/rodzinna-wendeta-tomasz-biedrzycki.html

Podpuszczony przez znajomego i podkuszony rewelacyjnymi ocenami na goodreads.com sięgnąłem po książkę polskiego współczesnego pisarza Tomasza Biedrzyckiego pod tytułem Rodzinna wendeta. Ostatnio dużo słucham książek czytanych, wybrałem więc audiobooka, któremu głosu użyczył Krzysztof Plewako-Szczerbiński.

Tajemnicze, brutalne zabójstwo. Młoda policjantka Jolanta Torwicka...

Wciągająca historia młodej policjantki, wplątanej w trudną i zawiłą sprawę. W przeciwieństwie do "Tak będzie prościej" nie gubiłam się w wielości wątków pobocznych. Tu autor nie prowadzi czytelniczki na manowce - zakończenie ciekawe i zaskakujące .

Wciągająca historia młodej policjantki, wplątanej w trudną i zawiłą sprawę. W przeciwieństwie do "Tak będzie prościej" nie gubiłam się w wielości wątków pobocznych. Tu autor nie prowadzi czytelniczki na manowce - zakończenie ciekawe i zaskakujące .

Kryminał z dobrze nakreślonymi postaciami, ciekawie skonstruowaną fabułą, nie naładowany przesadną brutalnością, chociaż kilka opisów robi wrażenie - przede wszystkim trzyma w napięciu przez czas.

Kryminał z dobrze nakreślonymi postaciami, ciekawie skonstruowaną fabułą, nie naładowany przesadną brutalnością, chociaż kilka opisów robi wrażenie - przede wszystkim trzyma w napięciu przez czas.

Znakomity kryminał z przewodnim motywem zemsty. Historia młodej policjantki, która próbuje rozwikłać sprawę zabójstwa, nieoczywisty przeciwnik i mocne opisy. Trochę zabrakło mi wątku miłosnego - miałam nadzieję, że bardziej się rozwinie.

Znakomity kryminał z przewodnim motywem zemsty. Historia młodej policjantki, która próbuje rozwikłać sprawę zabójstwa, nieoczywisty przeciwnik i mocne opisy. Trochę zabrakło mi wątku miłosnego - miałam nadzieję, że bardziej się rozwinie.

Lektura brutalna, aż odpychająca w detalach.
Z narzędziami gwałtu i gwałcicielami każda kobieta powinna zrobić to, co nasza bohaterka, to chyba jedyna scena satysfakcjonująca.
Zakończenie w miarę zamknięte i pozytywne, ale nie daję więcej gwiazdek niż pięć, bo cała książka ma negatywny klimat. Rządzi Nadzwyczajna Kasta (chociaż dostaje to, co się należy),jakieś chore koligacje są nie tylko w sądach, ale i w służbie zdrowia, prokuraturze, w policji… obrzydliwość. Jedyny sposób na sprawiedliwość, to samosądy, a biorą się za to akurat najgorsi popaprańcy. Wiem, że w niektórych miejscach naszego kraju wraz z jego stolicą, Lemingradem tak to wygląda, jak w książce, ale to bardzo przygnębiające i beznadziejne w przekazie.

Lektura brutalna, aż odpychająca w detalach.
Z narzędziami gwałtu i gwałcicielami każda kobieta powinna zrobić to, co nasza bohaterka, to chyba jedyna scena satysfakcjonująca.
Zakończenie w miarę zamknięte i pozytywne, ale nie daję więcej gwiazdek niż pięć, bo cała książka ma negatywny klimat. Rządzi Nadzwyczajna Kasta (chociaż dostaje to, co się należy),jakieś chore...

Dobry kryminał. Momentami nieco przewidywalny, ale wciągający. Niektóre sceny przesadnie naturalistyczne.
Pierwsza powieść autora i myślę, że nie ostatnia.

Dobry kryminał. Momentami nieco przewidywalny, ale wciągający. Niektóre sceny przesadnie naturalistyczne.
Pierwsza powieść autora i myślę, że nie ostatnia.

Mówiąc szczerze, nie spodziewałam się takiego rozwiązania w kryminale - zaskakująca puenta, zaskakuje zwłaszcza dalsza fabuła. Ciekawie zarysowana postać głównej bohaterki. Podobnie jak w "Zamieńmy się" nie ma oczekiwania na akcję - fabuła cały czas toczy się do przodu, bez wypełniaczy czasu - otrzymujemy samą esencję.

Mówiąc szczerze, nie spodziewałam się takiego rozwiązania w kryminale - zaskakująca puenta, zaskakuje zwłaszcza dalsza fabuła. Ciekawie zarysowana postać głównej bohaterki. Podobnie jak w "Zamieńmy się" nie ma oczekiwania na akcję - fabuła cały czas toczy się do przodu, bez wypełniaczy czasu - otrzymujemy samą esencję.

Miejscami ostry (zwłaszcza w późniejszej części) - dobrze pokazany motyw zemsty. Dla mnie bardziej thriller niż kryminał, czyta się bardzo dobrze.

Miejscami ostry (zwłaszcza w późniejszej części) - dobrze pokazany motyw zemsty. Dla mnie bardziej thriller niż kryminał, czyta się bardzo dobrze.