Ciężko mi się przez tę książkę brnęło. Może akurat trafiła ona do mnie w nieodpowiedni czas (gdy przytłoczona nadmiarem zajęć i notorycznie niedosypiająca, działam w trybie zombie), może nie poświęciłam jej wystarczająco dużo uwagi, a może po prostu moja wiedza o starożytnej historii i geografii jest zbyt mała, żeby odpowiednio docenić jej walory. W każdym razie czytało mi się ją na tyle ciężko, że po drugi tom chyba tak szybko nie sięgnę...

W swoim czasie to musiała być wartościowa pozycja. Zresztą przyznać trzeba, że autor wykonał kawał solidnej roboty, nie tylko zbierając wszystkie te informacje o krainach i ludach, otaczających Helladę, spamiętując je, ale i tworząc z nich opowieść, której jego współcześni wysłuchiwali pewnie z otwartymi buziami. Bo forma wypowiedzi jest bardzo gawędziarska, zawiera całą masę fantastycznych nieraz ciekawostek, podkreślających egzotykę odwiedzanych krain, odmienność obyczajów mieszkających tam ludów itp.

Ale to jest właśnie to, co dzisiejszego czytelnika może zniechęcać. Bo mimowolnie oczekuje historycznego, a więc naukowego traktatu o starożytności, a tu dostaje chaotyczną opowieść, pełną fantastyki i niesamowitości, w które sam autor nieraz powątpiewał. Bliższe jest to więc momentami dziełom Homera, niż pracy naukowej...

Rzetelna lektura wymagałaby obłożenia się przynajmniej atlasem świata starożytnego i jakimś współczesnym opracowaniem na temat historii antyku - żeby czytelnik mógł odszukać tam sobie wyjaśnienie wydarzeń, opisywanych przez Herodota. Mnogość imion (często się powtarzających), prowadzenie opowieści w sposób nielinearny, odskakiwanie w dygresje, żeby kilkanaście stron dalej wrócić do jakiegoś porzuconego wątku - no, wymaga to od czytelnika cierpliwości. Mi, niestety, tej cierpliwości zabrakło. Nie miałam też czasu, żeby podeprzeć się innymi opracowaniami, tłumacząc sobie nimi Herodota. Stąd mam świadomość, że lektura poszła mi trochę po łebkach i nie pozwoliłam sobie docenić w pełni uroków i walorów tego dzieła.

Ale może po prostu współcześnie to dzieło już nie może robić takiego wrażenia, jak 2 tysiące lat temu?...

Ciężko mi się przez tę książkę brnęło. Może akurat trafiła ona do mnie w nieodpowiedni czas (gdy przytłoczona nadmiarem zajęć i notorycznie niedosypiająca, działam w trybie zombie), może nie poświęciłam jej wystarczająco dużo uwagi, a może po prostu moja wiedza o starożytnej historii i geografii jest zbyt mała, żeby odpowiednio docenić jej walory. W każdym razie czytało mi...