Trudno jednoznacznie ocenić mi tę pozycję. Jest krwawy morderca, ciekawa historia w retrospekcji i co najlepsze w kryminałach – zaskakujące zakończenie.
Podobało mi się wprowadzenie postaci i scen, które okazują się zupełnie bez znaczenia. Zazwyczaj tak jest w kryminałach, że czytam i wiem, że wszystko ma znaczenie i trzeba uwzględnić w rozwiązaniu... a tu zaskoczenie... i słusznie.
Słabo za to wygląda dochodzenie – sformułowanie, że policja depcze mordercy po piętach – są jak ironia; i detektywi, pomimo widocznych usiłowań autora, aby nadać im charakter, wypadają płasko.

Musiałam też przyzwyczaić się do formy narracji, miałam wrażenie jakbym czytała z audiodeskrypcją - sceny są opisane z precyzją i uważnością na szczegóły, ale to akurat może być.
Biorę następny tom, zobaczymy.

Trudno jednoznacznie ocenić mi tę pozycję. Jest krwawy morderca, ciekawa historia w retrospekcji i co najlepsze w kryminałach – zaskakujące zakończenie.
Podobało mi się wprowadzenie postaci i scen, które okazują się zupełnie bez znaczenia. Zazwyczaj tak jest w kryminałach, że czytam i wiem, że wszystko ma znaczenie i trzeba uwzględnić w rozwiązaniu... a tu zaskoczenie... i...

Ojoj, to był mocny thriller. Choć początkowo musiał się rozkręcić, później już mnie naprawdę wciągnął. Mamy tajemnicze i brutalne morderstwa, trudne dzieciństwo, romanse i człowieka, który próbuje oczyścić się z niesłusznych zarzutów. Jak dla mnie świetna, rozbudowana fabuła, intrygujące sylwetki i pogłębione wątki. Super książka, gorąco polecam, jeśli szukamy czegoś “grubszego” niż standardowe 300 stron.

Ojoj, to był mocny thriller. Choć początkowo musiał się rozkręcić, później już mnie naprawdę wciągnął. Mamy tajemnicze i brutalne morderstwa, trudne dzieciństwo, romanse i człowieka, który próbuje oczyścić się z niesłusznych zarzutów. Jak dla mnie świetna, rozbudowana fabuła, intrygujące sylwetki i pogłębione wątki. Super książka, gorąco polecam, jeśli szukamy czegoś...

Przez pierwszą połowę książki strasznie się wynudziłam jednak potem wszystko nabrało tempa. I myślę, że dobrnięcie do końca było dobrą decyzją. Mnogość postaci zaliczam do lekkich minusów chociaż nie miałam problemów z połapaniem się kto jest kim. Może brakowało mocniejszych emocji ale i tak książkę zaliczam na plus.

Przez pierwszą połowę książki strasznie się wynudziłam jednak potem wszystko nabrało tempa. I myślę, że dobrnięcie do końca było dobrą decyzją. Mnogość postaci zaliczam do lekkich minusów chociaż nie miałam problemów z połapaniem się kto jest kim. Może brakowało mocniejszych emocji ale i tak książkę zaliczam na plus.

Były policjant Quienn, facet po przejściach, niesłusznie oskarżony o gwałt na nieletniej musi pomóc w rozwiązaniu sprawy seryjnego mordercy. Do pomocy przydzielony zostaje Feeds stary kumpel i Pearl, zadziorna policjantka, która ma z komisarzem na pieńku.

Fabuła ciekawa, zbrodnie okrutne i ... dla mnie zaskoczenie któż to jest mordercą.
Czekam na 2 część z detektywem Queinnem:)

Były policjant Quienn, facet po przejściach, niesłusznie oskarżony o gwałt na nieletniej musi pomóc w rozwiązaniu sprawy seryjnego mordercy. Do pomocy przydzielony zostaje Feeds stary kumpel i Pearl, zadziorna policjantka, która ma z komisarzem na pieńku.

Fabuła ciekawa, zbrodnie okrutne i ... dla mnie zaskoczenie któż to jest mordercą.
Czekam na 2 część z detektywem...

Uwielbiam prozę Johna Lutza za jego lekki styl, energiczną narrację i szczyptę ironicznego humoru. Wszystkie te cechy zawiera w sobie "Mrok".
Lutz tworzy bardzo przekonujące i wiarygodne historie, wplatając w nie charakterystyczne postaci. Akcja toczy się w odpowiednim tempie, utrzymując czytelnika w niepewności i potęgując jego ciekawość. W każdej książce z cyklu o detektywie Franku Quinnie główny bohater wraz ze swym zespołem prowadzi śledztwo, usiłując schwytać psychopatycznego mordercę.
Lutz ma to do siebie, że wymyśleni przez niego zabójcy wiecznie prześladują niewinne, "casualowe" mieszkanki Nowego Jorku. Dla mnie, jako dla zwyczajnej kobiety, jest to nieodmiennie bardzo niepokojące, wzbudzając obawę, że taki psychopata mógłby pojawić się również w jakimś polskim mieście. Myślę jednak, że można poczytać to Lutzowi za plus, gdyż tworzy tak plastycznie opowiedziane historie, że wyzwala w odbiorcy autentyczne zainteresowanie, skłaniając go do refleksji nad rzeczywistością.
Ja w swym życiu przeczytałam całkiem sporo thrillerów i kryminałów, więc wiem, że takie książki mogą czasem wpędzać w lekką paranoję, z powodu której każdego podejrzewa się o niecne zamiary, ale z drugiej strony sądzę, że warto zapoznawać się z taką literaturą, aby uświadomić sobie, że istnieje także mroczna strona świata. "Mrok" Johna Lutza może posłużyć w takim celu znakomicie.
Wartka akcja, błyskotliwe dialogi i fabuła opracowana z dbałością o logikę to cechy, dla których warto sięgnąć po serię z detektywem Quinnem.

Uwielbiam prozę Johna Lutza za jego lekki styl, energiczną narrację i szczyptę ironicznego humoru. Wszystkie te cechy zawiera w sobie "Mrok".
Lutz tworzy bardzo przekonujące i wiarygodne historie, wplatając w nie charakterystyczne postaci. Akcja toczy się w odpowiednim tempie, utrzymując czytelnika w niepewności i potęgując jego ciekawość. W każdej książce z cyklu o...

''....Zbliża się niepostrzeżenie..Krąży nie wzbudzając podejrzeń...Zabija w ciemności.''
Jest świetna do końca trzyma w napięciu,szybko się czyta..

''....Zbliża się niepostrzeżenie..Krąży nie wzbudzając podejrzeń...Zabija w ciemności.''
Jest świetna do końca trzyma w napięciu,szybko się czyta..

Rewelacyjna i bardzo szkoda, że niedoceniana powieść. Mnogość wątków i pełnokrwistych postaci (w tym świetny pomysł na seryjnego),trafne spostrzeżenia, humor, ciekawa intryga, doskonały język! Ach, kolejny autor do uwielbiania, kolejna seria do zaczytania się. Drugiego tomu nie mam (jeszcze!),biorę się (tak, od razu) za trzeci.

Rewelacyjna i bardzo szkoda, że niedoceniana powieść. Mnogość wątków i pełnokrwistych postaci (w tym świetny pomysł na seryjnego),trafne spostrzeżenia, humor, ciekawa intryga, doskonały język! Ach, kolejny autor do uwielbiania, kolejna seria do zaczytania się. Drugiego tomu nie mam (jeszcze!),biorę się (tak, od razu) za trzeci.

Pomimo że książkę czyta się dosyć szybko i sprawnie, to muszę przyznać, że niczym mnie nie zaciekawiła. Nie wywołała we mnie takich emocji jakich się spodziewałam, nie trzymała mnie w napięciu, nie zaskoczyła zwrotami akcji, nie zapewniła mi żadnej rozrywki. Najprościej rzecz biorąc, nie porwała mnie. Według mojego uznania to kryminał nudny i nijaki. Nawet nie wiem czy mam ochotę sięgnąć po kolejne części serii.

Pomimo że książkę czyta się dosyć szybko i sprawnie, to muszę przyznać, że niczym mnie nie zaciekawiła. Nie wywołała we mnie takich emocji jakich się spodziewałam, nie trzymała mnie w napięciu, nie zaskoczyła zwrotami akcji, nie zapewniła mi żadnej rozrywki. Najprościej rzecz biorąc, nie porwała mnie. Według mojego uznania to kryminał nudny i nijaki. Nawet nie wiem czy mam...

W dość dużym napięciu czekałem na ten jedyny moment, przynoszący przełamanie w śledztwie. To był telefon Claire na policję. Szczerze mówiąc, spodziewałem się czegoś innego. Samo zakończenie, znakomite. Kawałek dobrego kryminału.

W dość dużym napięciu czekałem na ten jedyny moment, przynoszący przełamanie w śledztwie. To był telefon Claire na policję. Szczerze mówiąc, spodziewałem się czegoś innego. Samo zakończenie, znakomite. Kawałek dobrego kryminału.

Gdyby autorowi udało się "ścieśnić" to co napisał o ok 20% czytałoby się to zdecydowanie lepiej

Gdyby autorowi udało się "ścieśnić" to co napisał o ok 20% czytałoby się to zdecydowanie lepiej