💛 💛 💛 💛 💛 💛 💛

💛 💛 💛 💛 💛 💛 💛

Książka nie porwała mnie od początku, choć właściwie od razu dużo się dzieje, to ja odniosłam wrażenie, że to wszystko strasznie się wlecze. Nie wciągnęłam się, nie ciekawiło mnie więc dosłownie męczyłam się tą historią, długo nie mogłam przebrnąć przez tą historię. Przede wszystkim, i pewnie dlatego, że opowieść posiada zbyt dużo totalnie zbędnych opisów, rozbudowań. Masakra. Czytelnik dość szybko otrzymuje wiedzę, kto zabija i jakie ma ku temu przesłanki. I to też trochę mnie odtrąciło, bo choć pomysł dobry to jednak za szybko się o tym dowiadujemy, i wiedząc, że tak to się skończy ta historia mnie nadal nie porwała. Gdzieś poza połową książki, akcja nabiera totalnego tempa, więc wtedy faktycznie trochę się zaciekawiłam, i już do końca czytałam z chęcią. Pozniej następuje nieoczekiwany zwrot akcji, suspens i zakończenie, którego się nie spodziewałam, szokuje. Jest dobre. Książka jest mocna, trochę brutalna, ponieważ zawiera opisy zbrodni. podsumowując "Bez sladu" to dobra historia, ale całokształt ma przeciętny. Argumentuję to tym, że książkę czytalam ponad tydzien, a normalnie mogłabym ją pochłonąć w kilka dni

Książka nie porwała mnie od początku, choć właściwie od razu dużo się dzieje, to ja odniosłam wrażenie, że to wszystko strasznie się wlecze. Nie wciągnęłam się, nie ciekawiło mnie więc dosłownie męczyłam się tą historią, długo nie mogłam przebrnąć przez tą historię. Przede wszystkim, i pewnie dlatego, że opowieść posiada zbyt dużo totalnie zbędnych opisów, rozbudowań....

W pewien sposób schemat akcji jest podobny jak w dwóch pierwszych pozycjach, co trochę zaczyna już nudzić. Główne postacie dobrze zarysowane psychologicznie. Świetne zakończenie, ale rozczarowaniem było dla mnie niedokończenie niektórych wątków.

W pewien sposób schemat akcji jest podobny jak w dwóch pierwszych pozycjach, co trochę zaczyna już nudzić. Główne postacie dobrze zarysowane psychologicznie. Świetne zakończenie, ale rozczarowaniem było dla mnie niedokończenie niektórych wątków.

Pierwsza książka z serii z Quinnem, która mnie wciągnęła i to nawet bardzo. Wiadomo, kto stoi za zbrodniami, jednak czekałam z niecierpliwością na finał.

Pierwsza książka z serii z Quinnem, która mnie wciągnęła i to nawet bardzo. Wiadomo, kto stoi za zbrodniami, jednak czekałam z niecierpliwością na finał.

To trzeci przeczytany przeze mnie tom z cyklu o Franku Quinnie. I tak na dobrą sprawę przyznam się, że jest to kryminał przeciętny. Niczym szczególnym mnie nie zaabsorbował. Pomimo że napięcie i akcja są stopniowane, a finału nie da się do końca przewidzieć, to i tak mi czegoś tu zabrakło. Ale to, co przypadło mi do serca, to bohaterowie, którzy od pierwszego tomu są wyraziści i niebanalni. Za to mordercy w tej części są jacyś tacy bezpłciowi, brak im większego podłoża psychologicznego. A tak nie powinno być.

To trzeci przeczytany przeze mnie tom z cyklu o Franku Quinnie. I tak na dobrą sprawę przyznam się, że jest to kryminał przeciętny. Niczym szczególnym mnie nie zaabsorbował. Pomimo że napięcie i akcja są stopniowane, a finału nie da się do końca przewidzieć, to i tak mi czegoś tu zabrakło. Ale to, co przypadło mi do serca, to bohaterowie, którzy od pierwszego tomu są...

Kryminał, fajnie się czyta i chyba tyle. Czytałam ją kilka tygodni temu i postanowiłam napisać opinię, ale zanim odnalazłam tytuł i autora po samej treści to minęło kilka godzin, więc chyba nie aż taka sensacyjna ta książka ;) Ale faktem jest że treść pamiętam ;)

Kryminał, fajnie się czyta i chyba tyle. Czytałam ją kilka tygodni temu i postanowiłam napisać opinię, ale zanim odnalazłam tytuł i autora po samej treści to minęło kilka godzin, więc chyba nie aż taka sensacyjna ta książka ;) Ale faktem jest że treść pamiętam ;)

Może to wstyd, ale nigdy wcześniej nie zetknąłem się z nazwiskiem autora. Namówił mnie znajomy, pożyczył to i przeczytałem. Muszę przyznać, że rozrywka była przednia. Mimo, że seryjni zabójcy w Nowym Jorku to nie nowość, ale tym razem jednak byłem autentycznie zaskoczony. A Quinn i Pearl to naprawdę udana para. Warto.

Może to wstyd, ale nigdy wcześniej nie zetknąłem się z nazwiskiem autora. Namówił mnie znajomy, pożyczył to i przeczytałem. Muszę przyznać, że rozrywka była przednia. Mimo, że seryjni zabójcy w Nowym Jorku to nie nowość, ale tym razem jednak byłem autentycznie zaskoczony. A Quinn i Pearl to naprawdę udana para. Warto.

Ciekawa historia, niestety schemat powieści bardzo zbliżony do poprzednich części.

Ciekawa historia, niestety schemat powieści bardzo zbliżony do poprzednich części.

Nic dodać, nic ująć - po prostu znakomity i porządny kryminał!

Nic dodać, nic ująć - po prostu znakomity i porządny kryminał!

Modus operandi pozwala łatwiej zrozumieć sprawcę i – w teorii – szybciej doprowadzić go przed oblicze sprawiedliwości. Taktyka ta idealnie sprawdza się przy seryjnych mordercach, którzy zabijają pod wpływem impulsu i mogą wybierać swoje ofiary przypadkowo, ale zabijają je w charakterystyczny sposób. Kiedy jednak psychopata zapragnie oszukać system, to nic go nie powstrzyma, a już na pewno nie będzie na tyle głupi, aby nie wiedzieć, jak ważna jest jego „metoda zabijania”. Czy da się sfingować śmierć? Czy jesteśmy w stanie wyjść poza schematy i myśleć jak morderca?

Więcej na portalkryminalny.pl

Modus operandi pozwala łatwiej zrozumieć sprawcę i – w teorii – szybciej doprowadzić go przed oblicze sprawiedliwości. Taktyka ta idealnie sprawdza się przy seryjnych mordercach, którzy zabijają pod wpływem impulsu i mogą wybierać swoje ofiary przypadkowo, ale zabijają je w charakterystyczny sposób. Kiedy jednak psychopata zapragnie oszukać system, to nic go nie powstrzyma,...