Franciszkanie należą do tych zakonów, które przez całe stulecia w sposób najbardziej widoczny oddziaływały na postawy religijne społeczeństw średniowiecznej Europy Środkowej i Polski. Pomimo tego w polskiej historiografii zainteresowanie ich przeszłością jest stosunkowo małe. Pragnąc wypełnić tę lukę, w niniejszej książce przedstawiono dzieje zakonu Braci Mniejszych na ziemiach polskich pozostających pod panowaniem Piastów i Jagiellonów do początku XVI wieku. Przedstawia ona zasób źródłowy do ich poznania, podstawy organizacyjno-prawne zakonu oraz burzliwe dzieje wewnętrzne prowincji czesko- polskiej franciszkanów. Składały się na nie wyjątkowe wręcz okresy ekspansji, przeplatane licznymi konfliktami narodowościowymi, a zakończone rozluźnieniem dyscypliny zakonnej (czego tragicznym akordem było zamordowanie prowincjała). Ramy chronologiczne tej pracy tworzy pojawienie się pierwszych konwentów minoryckich na terenach Czech i Polski w latach trzydziestych XIII wieku oraz podział wspólnej prowincji w 1517 roku. W dalszej części Czytelnik znajdzie historię poszczególnych klasztorów w ramach kustodii krakowskiej, gnieźnieńskiej (kujawskiej),opolskiej, wrocławskiej i złotoryjskiej. Niemało miejsca poświęcono też działalności misyjnej polskich Braci Mniejszych na Litwie, Rusi i w Mołdawii.