Chociaż książka jest trudna, to jednak warto ją przeczytać. Na co dzień sięgamy po przyjemne lektury; nie ważne z jakiego gatunku; gdzie akcja toczy się gładko, a nawet jeśli jest skomplikowana to jednak nie odbiega od naszego toku rozumowania. Tutaj Gilbert oferuje nam coś niebanalnego. Moje skojarzenie z wyspą i jej mieszkańcami to była: Polska wieś, gdzie każdy zna sąsiada, wie na, co go stać, skąd pochodzi jego rodzina, jakie są koligacje rodzinne... zna jego tajemnice i wady, plotkom nie ma końca... i chociaż każdy tak dobrze się zna, to jednak Ci mieszkańcy nie mają do siebie, aż tak dużego zaufania. Tam, gdzie wszyscy znają się "na wylot" nie może być mowy o prywatności. I to nam serwuje autorka, pokazuje jak funkcjonuje mała społeczność na przestrzeni wielu lat- z pokolenia na pokolenie. Autorka nie częstuje nas słodkimi babeczkami, lukrowanymi pączkami, ani schłodzonym szampanem, pozwala nam odkryć prawdę, że nie zawsze jest tak przyjemnie, że gdy spotykają nas trudności- potrafimy zabluźnić, że bluźnimy nie tylko wtedy, gdy jest źle, ale używamy tych "przecinków" w rozmowie z drugim człowiekiem. Gilbert nie ubiera niczego w piękne, dobrze brzmiące słowa, nie traktuje czytelników, jak małych dzieci, które mogą przerazić się prostą rozmową pomiędzy dwojgiem "wiejskich" ludzi.
Tę książkę polecam każdemu, chociażby na zróżnicowanie lektury :)

Chociaż książka jest trudna, to jednak warto ją przeczytać. Na co dzień sięgamy po przyjemne lektury; nie ważne z jakiego gatunku; gdzie akcja toczy się gładko, a nawet jeśli jest skomplikowana to jednak nie odbiega od naszego toku rozumowania. Tutaj Gilbert oferuje nam coś niebanalnego. Moje skojarzenie z wyspą i jej mieszkańcami to była: Polska wieś, gdzie każdy zna...