Poszukiwanie właściwych słów ma to do siebie, iż nie zawsze pisząc jesteśmy świadomi tego, że są to te właściwe. Że to właśnie nimi chcielibyśmy się podzielić oddając świadomie wszystkie te uczucia, które pojawiły się w trakcie lektury, Botaniki duszy. 

Długo zwlekałem, aby wydobyć na powierzchnię ziemi niesamowitość, niezwykłość, radość i wreszcie wzruszenie, jakiego zaznałem dzięki jedynemu w swoim rodzaju literackiemu talentowi Elizabeth Gilbert. Bo, to, czego dokonała za sprawą swojej powieści na długo odebrało mi mowę i nawet teraz, gdy minął bez mała tydzień od czasu, gdy zamknąłem książkę, wciąż nie do końca wiem, jak prostym słowem opowiedzieć historię kobiety, której życie poruszyło mnie do żywego.

Alma Whittaker już od małego była kształtowana przez rodziców na wykształconą, mądrą, oczytaną w przyszłości kobietę, której osoba będzie wyprzedzała epokę. I poniekąd tak się stało, tylko jak wielkim kosztem. (...)

https://bit.ly/1001ksiazek

Poszukiwanie właściwych słów ma to do siebie, iż nie zawsze pisząc jesteśmy świadomi tego, że są to te właściwe. Że to właśnie nimi chcielibyśmy się podzielić oddając świadomie wszystkie te uczucia, które pojawiły się w trakcie lektury, Botaniki duszy. 

Długo zwlekałem, aby wydobyć na powierzchnię ziemi niesamowitość, niezwykłość, radość i wreszcie wzruszenie, jakiego...

Pozytywnie mnie ta książka zaskoczyła, myślałam, że będę się z nią męczyć bo będzie jakaś taka górnolotna czy metafizyczna, a okazała się bardzo fajną opowieścią. Niektóre momenty były przeciągane, ciutkę nużące, ale całościowo bardzo miło spędziłam czas podczas czytania. Zdecydowanie lepsza niż "Jedz, módl się, kochaj".

Pozytywnie mnie ta książka zaskoczyła, myślałam, że będę się z nią męczyć bo będzie jakaś taka górnolotna czy metafizyczna, a okazała się bardzo fajną opowieścią. Niektóre momenty były przeciągane, ciutkę nużące, ale całościowo bardzo miło spędziłam czas podczas czytania. Zdecydowanie lepsza niż "Jedz, módl się, kochaj".

Początek, czyli motyw łowcy roślin super. Dalej też ciekawy pomysł na fabułę. Czasem wracam pamięcią do niej i to jest wystarczająca rekomendacja.

Początek, czyli motyw łowcy roślin super. Dalej też ciekawy pomysł na fabułę. Czasem wracam pamięcią do niej i to jest wystarczająca rekomendacja.

Jak dla mnie najlepsza książka tej autorki , aczkolwiek tytuł mnie nie zauroczył ani okładka . Zabieram się za kolejną i zobaczymy , czy będzie również ciekawa , czy też względna

Jak dla mnie najlepsza książka tej autorki , aczkolwiek tytuł mnie nie zauroczył ani okładka . Zabieram się za kolejną i zobaczymy , czy będzie również ciekawa , czy też względna

ZAliczam książkę do jednej z najlepszych jakie przeczytałam, a przeczytałam ich wiele. To książka, którą się delektowałam, smakowałam ją. Nie chciałam jej skończyć, chciałam jak najdłużej sycić się atmosferą. Dziękuję za kunszt, za przekazaną wiedzę, za tematykę. Dziękuję

ZAliczam książkę do jednej z najlepszych jakie przeczytałam, a przeczytałam ich wiele. To książka, którą się delektowałam, smakowałam ją. Nie chciałam jej skończyć, chciałam jak najdłużej sycić się atmosferą. Dziękuję za kunszt, za przekazaną wiedzę, za tematykę. Dziękuję

Elizabeth Gilbert ma niezwykłą umiejętność łączenia sacrum z profanum, to o czym pisze jest głęboko humanistyczne i mimo wszystko optymistyczne. . Bliskie są jej wszystkie dziedziny życia i nic nie jest mniej ważne - poznanie naukowe, duchowe eksploracje, zmysłowość, przyroda, biznes . Nie przeciwstawia naukę religii czy kulturę europejską naturalnym społecznościom. I to wszystko jest w tej jednej książce (dla niektórych to bogactwo treści, ale może też być minusem bo tworzy niekiedy wrażenie kilku książek w jednej). Książka wiele straci, jeśli traktować ją tylko realistycznie. Jest w niej bowiem wiele symboli, filozofii, zmaterializowania idei, tęsknot i potrzeb. Dla mnie najważniejsze były opisy tak nietypowych już dziś postaci (zwłaszcza kobiecych),ich wartości, moralności i światopoglądów.

Elizabeth Gilbert ma niezwykłą umiejętność łączenia sacrum z profanum, to o czym pisze jest głęboko humanistyczne i mimo wszystko optymistyczne. . Bliskie są jej wszystkie dziedziny życia i nic nie jest mniej ważne - poznanie naukowe, duchowe eksploracje, zmysłowość, przyroda, biznes . Nie przeciwstawia naukę religii czy kulturę europejską naturalnym społecznościom. I to...

Spoko się czytało. Ciekawy temat, sposób pisania w porządku, bohaterka też. Wątki romantyczne momentami dziwne, ale no cóż, nie można mieć wszystkiego.

Spoko się czytało. Ciekawy temat, sposób pisania w porządku, bohaterka też. Wątki romantyczne momentami dziwne, ale no cóż, nie można mieć wszystkiego.

Wspaniała, nie wiem czemu nie zdobyła takiej popularności jak „Jedz, módl się, kochaj”. Jest lepsza, może jednak nie tak mainstreamowa.

Wspaniała, nie wiem czemu nie zdobyła takiej popularności jak „Jedz, módl się, kochaj”. Jest lepsza, może jednak nie tak mainstreamowa.

„-Widzi pan, nigdy nie czułam potrzeby wynajdywania innego świata niż ten tutaj, gdyż był zawsze dla mnie wystarczająco wielki i piękny.”

„Botanika duszy” - Elizabeth Gilbert

#literackimiesiackobiet rozpoczynam z Elizabeth Gilbert i jej „Botaniką duszy”, historią dziejącą się na przełomie XVIII i XIX wieku, a więc w czasach przemian społecznych i gospodarczych, rozkwitu nauki oraz nowinek technologicznych. Na tle tego burzliwego okresu stajemy się świadkami życia Almy Whittaker, fikcyjnej botaniczki, kobiety o niezwykłym intelekcie, niepohamowanej żądzy wiedzy i ciekawości świata, które splatają jej losy z najwybitniejszymi umysłami epoki.

Opinie na temat książki są podzielone, niektórzy zarzucają jej zbytnie rozwleczenie i nudę, ja jednak jestem nią absolutnie zachwycona. Tym pięknym językiem, który sprawia, że nawet czytanie o mchach sprawiało mi autentyczną przyjemność (myślę, że duża w tym zasługa nie tylko autorki, ale również tłumaczki, Ewy Ledóchowicz). Nietuzinkową bohaterką, silną i niezależną, a jednocześnie spragnioną miłości, pełną pasji pomagającej jej przetrwać liczne życiowe zawirowania. Innymi zapełniającymi karty powieści postaciami, z których każda zapadała w pamięć swoją niejednoznacznością i złożonością.

Jest to literatura piękna i mądra, może bez gwałtownych zwrotów akcji, ale za to na długo pozostająca w sercu. Opowiadająca o świecie, nauce, bogactwie natury oraz samych ludziach. I choć ich losy są często splątane i tragiczne, to wciąż powieść ta potrafi natchnąć nadzieją i spokojem.

Chylę czoła przed autorką, ponieważ na każdej stronie książki, w rzetelności i szczegółowości opisów, widać ogrom włożonej przez nią pracy.

10/10

Zapraszam na IG - @zaczytana_farmaceutka

„-Widzi pan, nigdy nie czułam potrzeby wynajdywania innego świata niż ten tutaj, gdyż był zawsze dla mnie wystarczająco wielki i piękny.”

„Botanika duszy” - Elizabeth Gilbert

#literackimiesiackobiet rozpoczynam z Elizabeth Gilbert i jej „Botaniką duszy”, historią dziejącą się na przełomie XVIII i XIX wieku, a więc w czasach przemian społecznych i gospodarczych, rozkwitu...

Piękna literatura.

Momentami irytowało mnie powtarzanie rzeczy, które już są wiadome, jednak i tak moje ocena jest wysoka. Audiobook świetnie przeczytany. Fabuła pozwalająca podróżować po świecie z bohaterką.

Akcja nie dzieje się szybko, wszystko następuje w swoim czasie, potrzeba cierpliwości na rozwój zdarzeń.

Piękna literatura.

Momentami irytowało mnie powtarzanie rzeczy, które już są wiadome, jednak i tak moje ocena jest wysoka. Audiobook świetnie przeczytany. Fabuła pozwalająca podróżować po świecie z bohaterką.

Akcja nie dzieje się szybko, wszystko następuje w swoim czasie, potrzeba cierpliwości na rozwój zdarzeń.