Po dwóch wspaniałych pierwszych częściach miałem spore oczekiwania do finału. Oczekiwania, które - niestety - w dużej mierze nie zostały spełnione.

Witać wyraźnie, że ta książka jest już owocem fascynacji autora nie tylko osiągnięciami współczesnej nauki, ale też różnymi, modnymi zapewne w tych czasach, absurdalnymi wymysłami z pogranicza ezoteryki i filozofii wschodu. Dyskusje bohaterów na ten temat oraz magiczne wyczyny buddyjskiego czarownika, którego skomplikowanego imienia nie jestem w stanie odtworzyć z pamięci, zajmują (niepotrzebnie) sporą część książki.

Sama akcja - nudna, kręcąca się wbrew moim oczekiwaniom nie wokół dwójki małych ludzików (którzy są postaciami drugo-, jeżeli nawet nie trzecioplanowymi) tylko wokół wspomnianego czarownika, tancerki femme fatale i kilku innych, nudnych i nic nie wnoszących postaci. Do tego jeszcze drętwe dialogi.

Wybaczam oczywiście niezbyt trafną wizję technologii przyszłości (telegrafy za 1000 lat...), bo to mało któremu twórcy SF wychodzi, doceniam jednocześnie pewne udane strzały (Europa bez granic czy zagrożenie bronią masowej zagłady istnieje i to dużo wcześniej niż autor przewidział). Sporo jest też mimo wszystko refleksji nad kondycją społeczeństwa, a obok wspomnianych ezoterycznych pierdół troszkę też jest rzeczy świadczących o tym, że autor był na bieżąco z ówczesną nauką.

Wszystko jednak za mało, abym docenił to fabularnie nijakie dzieło, które niebezpiecznie stacza się z fantastyki naukowej w zupełnie bajkową fantazję.

Po dwóch wspaniałych pierwszych częściach miałem spore oczekiwania do finału. Oczekiwania, które - niestety - w dużej mierze nie zostały spełnione.

Witać wyraźnie, że ta książka jest już owocem fascynacji autora nie tylko osiągnięciami współczesnej nauki, ale też różnymi, modnymi zapewne w tych czasach, absurdalnymi wymysłami z pogranicza ezoteryki i filozofii wschodu....