Druga część "Laus Feminae" (co ważne, do jej przeczytania mocno wskazane jest przeczytać pierwszą!) jest minimalnie lepsza od poprzedniczki. Fabuła nieco spójniejsza, styl bardziej przystępny, pojawia się też wielki konflikt moralny, a konkretnie bardzo głośno i wyraźnie zadane pytanie o prawa kobiet, a szczególnie o aborcje, w którym autor zdaje się nie stawać po żadnej ze stron (no, chyba, że założymy, że samo poruszenie takiej kwestii w tamtych latach było już opowiedzeniem się) i które to pytanie brzmi w głowie czytelnika po zamknięciu ostatniej strony.

Tym razem głównym bohaterem autor uczył Profesora Butryma, zaś osią akcji jest jego ukryty (nawet dla samego bohatera),narastający z czasem konflikt z żoną. Nadal jednak mamy szansę poznać dalsze losy Turskiego i Heleny, a i wiele epizodycznych postaci z "Powrotu" doczekało się epizodów także w "Profesorze Butrymie". Pojawiają się też nowe postacie, które ja osobiście bardzo ciepło przyjąłem - jowialny i lekko rubaszny Krasnołucki oraz najlepsza postać całego cyklu, tajemniczy i intrygujący Firdussi, który pojawia się, robi mętlik w głowie Butryma (czytelnika zresztą też) i znika...

Pomimo tego, że seria nie zachwyca całościowo, jakoś odczuwam żal, że autor nie zdążył napisać trzeciej części - tytuł "Człowiek z Gwiazd" sugeruje, że właśnie Firdussi miał być głównym bohaterem. Ciśnie się na usta słowo - DLACZEGO?

Nie żałuję, że wziąłem się za tę serię. Nie jest wybitna, ale jednak stanowi jakąś tam cząstkę polskiej myśli literackiej, którą też warto znać dla poszerzenia horyzontów.

Druga część "Laus Feminae" (co ważne, do jej przeczytania mocno wskazane jest przeczytać pierwszą!) jest minimalnie lepsza od poprzedniczki. Fabuła nieco spójniejsza, styl bardziej przystępny, pojawia się też wielki konflikt moralny, a konkretnie bardzo głośno i wyraźnie zadane pytanie o prawa kobiet, a szczególnie o aborcje, w którym autor zdaje się nie stawać po żadnej ze...