"Przejście przez lustro" to bardzo sympatyczny zbiór opowiadań. Nie zawsze śmieszny, nie zawsze sprytny, ale zawsze, ale to absolutnie zawsze tętniący od pomysłów. Zajdel pisze przezroczystym stylem, z niespotykaną w dzisiejszych czasach prostotą, a jego priorytetem nie są ani postaci, ani world building, ani klimat. Cały wysiłek wkłada w zaskoczenie - czy może po prostu ubawienie - czytelnika. Widoczne są tu wpływy Lema i Wellsa, i to nie tylko dlatego, że obaj są wzmiankowani dwu-, a może nawet trzykrotnie w tekście opowiadań: Zajdel, ewidentnie fan ich twórczości, używa od czasu do czasu podobnych chwytów (patrz: kosmiczni podróżnicy na modłę Ijona Tichego w kilku opowiadaniach oraz pojawiający się co jakiś czas wellsowscy wynalazcy). Polecam, jeśli szukacie relaksującego, ale nie odmóżdżającego starego sf.

"Przejście przez lustro" to bardzo sympatyczny zbiór opowiadań. Nie zawsze śmieszny, nie zawsze sprytny, ale zawsze, ale to absolutnie zawsze tętniący od pomysłów. Zajdel pisze przezroczystym stylem, z niespotykaną w dzisiejszych czasach prostotą, a jego priorytetem nie są ani postaci, ani world building, ani klimat. Cały wysiłek wkłada w zaskoczenie - czy może po prostu...

Uwielbiam Zajdla, jego spojrzenie na świat i jego pomysły. Ta książka to miodny zbiór wybornych opowiadań.
Książka wydana w 1975 r., niektóre opowiadania napisane nawet 10 lat wcześniej - cóż to był za umysł.
A te nawiązania do Lema... Majstersztyk :)

Uwielbiam Zajdla, jego spojrzenie na świat i jego pomysły. Ta książka to miodny zbiór wybornych opowiadań.
Książka wydana w 1975 r., niektóre opowiadania napisane nawet 10 lat wcześniej - cóż to był za umysł.
A te nawiązania do Lema... Majstersztyk :)

Klasyka gatunku science-fiction lat 70-tych.

Klasyka gatunku science-fiction lat 70-tych.

A ja sądziłam, że nie przepadam za fantastyką naukową... nie wiem, jak długo stroniłabym od książek Zajdla, ale odkąd sięgnęłam po pierwszą - mój apetyt na kolejne jest póki co nienasycony. ;)
Lekka, napisana prostym językiem, pełna zabawnych momentów i zaskakujących (odbierających dech) zwrotów akcji. Większość rozwiązań zawartych w opowiadaniach zdawała mi się w swej niezwykłości jednocześnie logiczna. Cud, miód i malina.
Polecam każdemu, nie jest to lektura wymagająca, a z pewnością daje bardzo wiele. No i dla leniuszków spory plus - nie zajmuje dużo czasu. :)

A ja sądziłam, że nie przepadam za fantastyką naukową... nie wiem, jak długo stroniłabym od książek Zajdla, ale odkąd sięgnęłam po pierwszą - mój apetyt na kolejne jest póki co nienasycony. ;)
Lekka, napisana prostym językiem, pełna zabawnych momentów i zaskakujących (odbierających dech) zwrotów akcji. Większość rozwiązań zawartych w opowiadaniach zdawała mi się w swej...

Z tej ksiązki przeczytałam opowiadania:
- "Bunt" (13.01.2014r.)
- "Czwarty rodzaj równowagi" (13.01.2014r.)
- "Dyżur" (15.01.2014r.)
- "Sami" (21.01. 2014r.)
- "Skorpion" (23.01. 2014r)
- "Tam i z powrotem" (24.01. 0214r.)

Z tej ksiązki przeczytałam opowiadania:
- "Bunt" (13.01.2014r.)
- "Czwarty rodzaj równowagi" (13.01.2014r.)
- "Dyżur" (15.01.2014r.)
- "Sami" (21.01. 2014r.)
- "Skorpion" (23.01. 2014r)
- "Tam i z powrotem" (24.01. 0214r.)

12 ZDAŃ O…: „PRZEJŚCIU PRZEZ LUSTRO”

Zbiór zawiera 17 opowiadań s-f, każde inne i oryginalne. Wprawdzie większość z nich nieszczególnie zapada w pamięć, nie zawsze mają sensowne zakończenia, jednakowoż wszystkie czytało się przyjemnie i z zaciekawieniem.

Warto zwrócić uwagę na szalenie interesujące opowiadanie „Blisko słońca”, gdzie przy tytułowej lokalizacji dwójka pilotów wlatuje w pole zespolonej świadomości… Efekty aktywności promieniowania plamy słońca mają intrygujący wpływ na bohaterów. Choć w zasadzie historia jest bezpuentowa, to sam pomysł, jak to Zajdel ma w zwyczaju, jest po prostu wyśmienity.

Jednak perłą wśród wszystkich tekstów jest niewątpliwie samo „Przejście przez lustro”. Ray, fizyk z zawodu, zastanawia się jak dostać się do świata po drugiej stronie lustra. Wraz ze swoim sceptycznym kolegą przeprowadza więc eksperyment – jak sądzicie, udaje im się?

W tomiku znajdziemy zabawne, lekkie historyjki, takie jak „Konsensor” czy „Kontakt”, jest również co nieco ze szczyptą filozofii, jak „Sami”. Nie zabrakło również obcych cywilizacji. W opowiadaniu „Apetyt na śliwki” objawia się obcy który do złudzenia przypomina śliwkę, a w „Buncie” poznajemy rasę, gdzie postać składa się z dwóch osób – muskularnej istoty o maleńkiej główce i osobniku z małym, krzywym ciałem oraz ogromnej głowy.
Tak więc każdy w tomie opowiadań „Przejście przez lustro” powinien znaleźć coś dla siebie.

12 ZDAŃ O…: „PRZEJŚCIU PRZEZ LUSTRO”

Zbiór zawiera 17 opowiadań s-f, każde inne i oryginalne. Wprawdzie większość z nich nieszczególnie zapada w pamięć, nie zawsze mają sensowne zakończenia, jednakowoż wszystkie czytało się przyjemnie i z zaciekawieniem.

Warto zwrócić uwagę na szalenie interesujące opowiadanie „Blisko słońca”, gdzie przy tytułowej lokalizacji dwójka...

Tu wasz szalejący po galaktyce reporter. Ze względu na relatywizm, wielu z tych, dla których pisałem swoje pierwsze felietony już nie żyje, ale show must go on, jak to GLoBULon III Oklapły z Merqrego śpiewał. Dziś nadaje z pierwszej pozaukładowej stacji naukowo-ekspedycyjnej im.Janusza A. Zajdla, i jak mi tu kompnot podpowiada, to był jakiś XX wieczny pisarz (co to jest pisarz, dobra później mi wytłumaczysz) podobno jeszcze trzysta lat temu przyznawano nagrodę jego imienia. Muszę wam powiedzieć, że samo dokowanie było jak przejście przez lustro, stacja jest nowiutka i błyszczy jak zwierciadło na tle kosmicznej czerni. Kręcę się po głównym korytarzu tam i z powrotem, jakiś robot miał mnie oprowadzić po kompleksie. Pokazać najnowsze kapsuły hibernacyjne, które pozwolą obecnie nieuleczalnym doczekać do czasów wynalezienia skutecznej terapii albo podróży w czasie.
Muszę wam powiedzieć, że te automaty robią się coraz bardziej bezczelne, musiałem biec za nim. Zupełnie nie zwracał na mnie uwagi, jakiś bunt szykują czy co?

Jest tu iście diabelski młyn. Ledwo zobaczyłem kapsuły, a już dowiedziałem się o kolejnym prowadzonym eksperymencie. Podobno bada się tu możliwość genetycznego uodpornienia na promieniowanie kosmiczne. Ale cii, bo to ściśle tajne, przed oblukaniem wykasować.

Więcej na http://niepamietnikfprefecta.blogspot.com/2012/04/ahoj-tam-w-kosmosie.html

Tu wasz szalejący po galaktyce reporter. Ze względu na relatywizm, wielu z tych, dla których pisałem swoje pierwsze felietony już nie żyje, ale show must go on, jak to GLoBULon III Oklapły z Merqrego śpiewał. Dziś nadaje z pierwszej pozaukładowej stacji naukowo-ekspedycyjnej im.Janusza A. Zajdla, i jak mi tu kompnot podpowiada, to był jakiś XX wieczny pisarz (co to jest...

OK

OK