Moja ocena nie jest miarodajna, ponieważ przeczytałam 50 stron, to mój próg i test i albo mnie książka niesie albo odkładam. Nie mam czasu na literaturę, która nie sprawia mi żadnej satysfakcji.

To moje drugiej spotkanie z chińską książką, po znakomitych "Dzikich łabędziach" próba zapoznania się z laureatem literackiego Nobla 2012 skończyła się niepowodzeniem.

Przyczyny upatruję w stylu, języku, może tłumaczeniu oraz chaosie świata przedstawionego.W każdym razie nie zaprzyjaźniłam się z panem Mo Yan mimo tego, że film na podstawie powieści w reżyserii Zhang Yimou- jak zresztą wszystkie jego filmy - był znakomity.

Moja ocena nie jest miarodajna, ponieważ przeczytałam 50 stron, to mój próg i test i albo mnie książka niesie albo odkładam. Nie mam czasu na literaturę, która nie sprawia mi żadnej satysfakcji.

To moje drugiej spotkanie z chińską książką, po znakomitych "Dzikich łabędziach" próba zapoznania się z laureatem literackiego Nobla 2012 skończyła się niepowodzeniem.

Przyczyny...

Świetna książka chińskiego noblisty o losach niewielkiej prowincji w arcytrudnych czasach japońskiej agresji i zawirowań politycznych. Książka jest pełna opisów okrucieństw i makabrycznych wydarzeń, ale chyba najważniejsza jest tu ludzka siła i wola przetrwania. Warto czasem zagłębić się w historię i kulturę kraju tak odległego od Polski.

Świetna książka chińskiego noblisty o losach niewielkiej prowincji w arcytrudnych czasach japońskiej agresji i zawirowań politycznych. Książka jest pełna opisów okrucieństw i makabrycznych wydarzeń, ale chyba najważniejsza jest tu ludzka siła i wola przetrwania. Warto czasem zagłębić się w historię i kulturę kraju tak odległego od Polski.

Trudno mi tę książkę w jakikolwiek sposób ocenić. Byłam nieco ostrożna, bo obawiałam się, że powieść noblisty okaże się za trudna lub po prostu mi się nie spodoba, tym bardziej że to azjatycka powieść historyczna, w dodatku chińska, a z chińską literaturą nie jestem zaznajomiona. Mimo wszystko w warstwie językowej i fabularnej ta książka nie sprawia żadnych trudności. Jedyne właściwie, co było dla mnie trudne, to częste przeskoki czasowe, w których trudno mi się było połapać, co uważam za pewien minus tej książki. Spodziewałam się też – po opisie – trochę czegoś innego, bardziej sagi rodzinnej rozłożonej na kilkadziesiąt lat, bo opis zapowiada opowieść o trzech pokoleniach. Tymczasem owszem, trzy pokolenia się pojawiają, ale tym najnowszym, najmłodszym jest narrator, który jako bohater nie pojawia się w ogóle, a główną rolę grają jednak losy tego najstarszego pokolenia, a więc dziadków narratora. To opowieść o nich, o trudnych, wojennych czasach, w których żyli, o czasach japońskiej okupacji w pierwszej połowie XX wieku. No i cóż – to głównie to, historia pewnej rodziny na tle wielkiej historii świata. Jeżeli lubicie takie klimaty, to Mo Yan może Was zaciekawić. Mnie zaciekawił, choć czekam na większy zachwyt przy okazji czytania innych jego książek. Bo właśnie – ta była dobra, w momencie czytania ciekawa, ale chyba nie zostanie ze mną na dłużej, a i zachwytu nie było. Mo Yan jednak zachęcił mnie do przeczytania innych swoich książek, więc na tej na pewno nie poprzestanę.

Po więcej moich recenzji zapraszam na Instagram: https://www.instagram.com/niefikcyjna/

Trudno mi tę książkę w jakikolwiek sposób ocenić. Byłam nieco ostrożna, bo obawiałam się, że powieść noblisty okaże się za trudna lub po prostu mi się nie spodoba, tym bardziej że to azjatycka powieść historyczna, w dodatku chińska, a z chińską literaturą nie jestem zaznajomiona. Mimo wszystko w warstwie językowej i fabularnej ta książka nie sprawia żadnych trudności....

Jak przystało na noblistę, nie może być prosto, łatwo i przyjemnie. Opowieść o trudnych dla Chińczyków czasach, na dodatek przesyconych okrucieństwem serwowanym przez Japończyków, musi pozostawić w psychice czytelnika ślad w postaci długiego pamiętania o lekturze. Lekturze, czego nie ukrywam, trudnej w czytaniu i zmuszającej do głębokiej refleksji nad kruchością losu człowieka. To niewątpliwie cechy literatury wybitnej, a ta jest tego najdobitniejszym przykładem.

Jak przystało na noblistę, nie może być prosto, łatwo i przyjemnie. Opowieść o trudnych dla Chińczyków czasach, na dodatek przesyconych okrucieństwem serwowanym przez Japończyków, musi pozostawić w psychice czytelnika ślad w postaci długiego pamiętania o lekturze. Lekturze, czego nie ukrywam, trudnej w czytaniu i zmuszającej do głębokiej refleksji nad kruchością losu...

"Klan czerwonego sorga" udało mi się "strawić" kilka miesięcy temu i szczerze powiedziawszy nie wiem, co tej obszernej powieści myśleć. Z jednej strony książka zadziwia rozmachem i wnikliwością w konstruowaniu portretów psychologicznych bohaterów. Z drugiej zaś pozostawia pewien niedosyt z powodu nielinearnej akcji, bowiem to raczej zbiór reminiscencji i retrospektyw rozłożonych w długiej przestrzeni czasowej. Wart podkreślenia jest czas, lata trzydzieste Chin, okres japońskiej okupacji. Ale przede wszystkim złożoność losów ludzkich w skomplikowanych czasach. Z pewnością to znakomita literatura, wszak Mo Yan to noblista literacki z 2012 roku, a kreślony przez niego świat jest wstrząsający a zarazem intrygujący. Na pewno nie jest to literatura ku rozrywce, a raczej skłaniająca do głębokiej refleksji, no i bolesna dla psychiki.

"Klan czerwonego sorga" udało mi się "strawić" kilka miesięcy temu i szczerze powiedziawszy nie wiem, co tej obszernej powieści myśleć. Z jednej strony książka zadziwia rozmachem i wnikliwością w konstruowaniu portretów psychologicznych bohaterów. Z drugiej zaś pozostawia pewien niedosyt z powodu nielinearnej akcji, bowiem to raczej zbiór reminiscencji i retrospektyw...

Bardzo nierówna powieść. Początek bardzo obiecujący. Niezwykle plastyczne opisy przyrody, zachodów słońca na tle czerwonego oceanu dojrzewającego sorga. Realistycznie przedstawione losy trzech pokoleń w czasie okupacji japońskiej, krew, śmierć i cierpienie wypełniające świat po horyzont mocno oddziaływują na wyobraźnię.
Jednak historia bandyty Plamista Szyja czy opętanie przez łasice jednej z bohaterek budują trochę infantylny obraz wycięty prosto jakby z z planu chińskich filmów klasy B. Jeśli to realizm magiczny , to daleki od Murakamiego.
Klimatyczne zarysowanie odmiennej kultury i obyczajów przez Mo Yana może oczarować czytelnika, natomiast historie opisane nie sytuują powieści (według mnie) w kanonie literatury wysokich lotów. Dla zainteresowanych noblistą , polecam.

Bardzo nierówna powieść. Początek bardzo obiecujący. Niezwykle plastyczne opisy przyrody, zachodów słońca na tle czerwonego oceanu dojrzewającego sorga. Realistycznie przedstawione losy trzech pokoleń w czasie okupacji japońskiej, krew, śmierć i cierpienie wypełniające świat po horyzont mocno oddziaływują na wyobraźnię.
Jednak historia bandyty Plamista Szyja czy opętanie...

Klan czerwonego sorga to ciąg dalszy mojej przygody z chińskim pisarzem Mo Yanem. Jest to proza, która niewątpliwie zachwyca i zapada głęboko w pamięć. Tym razem poznajemy dzieje trzech pokoleń pewnej chińskiej rodziny i zostajemy zabrani w podróż pełną ciekawych i mrożących krew w żyłach przygód. Z jednej strony jest momentami baśniowo a drugiej okrutnie i przerażająco. Pisarz nie szczędzi nam drastycznych opisów co sprawia, że przeżywamy wszystko bardzo mocno i razem z bohaterami śmiejemy się bądź płaczemy, doświadczamy ich wzlotów i upadków. Czyta się to naprawdę dobrze i mimo, że momentami jest trochę nudnawo to Mo Yan ma naprawdę bardzo dobre pomysły na to, aby jego twórczość była wyrazista i jak już wcześniej napisałem zapadała głęboko w pamięć. Bohaterowie to również mocna strona tej powieści. Trochę okrutni, trochę zagubieni, tak po ludzku niedoskonali, że możemy się z nimi utożsamić. Mo Yan to niewątpliwie ciekawy pisarz i bardzo jasna gwiazda na firmamencie współczesnej literatury i dlatego moim zdaniem warto zaznajomić się z jego twórczością. Polecam. Siedem gwiazdek (bardzo dobra).

Klan czerwonego sorga to ciąg dalszy mojej przygody z chińskim pisarzem Mo Yanem. Jest to proza, która niewątpliwie zachwyca i zapada głęboko w pamięć. Tym razem poznajemy dzieje trzech pokoleń pewnej chińskiej rodziny i zostajemy zabrani w podróż pełną ciekawych i mrożących krew w żyłach przygód. Z jednej strony jest momentami baśniowo a drugiej okrutnie i przerażająco....

Na jesienną melancholię odpowiednia będzie dobra książka, którą za moment omówię. Jej autorem jest laureat Literackiej Nagrody Nobla z 2012 roku. Akademia Szwedzka tak uzasadniała swój wybór: ''Połączenie fikcji i rzeczywistości oraz perspektywy historycznej i społecznej. Mo Yan stworzył świat pokrewny w swej złożoności światom Fulknera i Marqueza, a jednocześnie osadzony w chińskiej tradycji literackiej i ludowej''.

''Klan czerwonego sorga'' doskonała powieść ukazująca złożone dzieje Chin na początku XX wieku . Czasy były niespokojne... To historia trzech pokoleń z prowincji Shandong i sile tradycji, ich zmaganiach z trudną rzeczywistością. Mo Yan jest naszym przewodnikiem po biednych wioskach. Trwa walka z japońskim okupantem, zaciera się granica między bohaterstwem a zdradą. Mamy więc wachlarz emocji zwykłych ludzi: ból, samotność, tęsknoty. Również niełatwe decyzje i skomplikowane wybory.

Dzieło podzielone jest na pięć części i napisane z wielkim rozmachem. Czy warto przeczytać tę powieść? Oczywiście, bowiem jest to utwór, którego największymi walorami są: dynamiczna akcja, barwny, żywy i pełen ekspresji styl noblisty. Miłośnicy twórczości Marqueza będą usatysfakcjonowani, ja jestem. Mo Yan w mistrzowskim stylu prowadzi narrację. Co interesujące, wciąż pozostaje z boku i nie czyni nic, aby się ujawnić. Jedyny mankament stanowią beznamiętne opisy zbrodni.

To moje pierwsze spotkanie z tym genialnym pisarzem, wiem już, że nie ostatnie. Jego twórczość nie jest przereklamowana, jak w przypadku innych laureatów Literackiej Nagrody Nobla.

Polecam.

Na jesienną melancholię odpowiednia będzie dobra książka, którą za moment omówię. Jej autorem jest laureat Literackiej Nagrody Nobla z 2012 roku. Akademia Szwedzka tak uzasadniała swój wybór: ''Połączenie fikcji i rzeczywistości oraz perspektywy historycznej i społecznej. Mo Yan stworzył świat pokrewny w swej złożoności światom Fulknera i Marqueza, a jednocześnie osadzony...

Moje drugie podejście do tego autora, pierwsze nie było zbyt udane i było mi ciężko się przebić. Tym razem po 30 stronach odpuszczam w ogóle, opisy wydarzeń (tortur!) są zbyt drastyczne żeby dało się to czytać...

Moje drugie podejście do tego autora, pierwsze nie było zbyt udane i było mi ciężko się przebić. Tym razem po 30 stronach odpuszczam w ogóle, opisy wydarzeń (tortur!) są zbyt drastyczne żeby dało się to czytać...

Niesamowita powieść z liryczno-fantastyczną narracją opisująca burzliwe czasy Chin początku XX wieku. Ukazując z całą siłą ból i trud ludzi tamtych czasów. Świat pełen chaosu, wyrywania się z pęt tradycji, czasy największych zbrodni i bohaterstwa. Rzeczywistość w której krzyżują się obrazy pięknej natury w postaci krwistoczerwonych pól sorga z brzydotą wojny i śmierci na każdym kroku. Nielinearna narracja, umykająca jakimkolwiek ramom, nadaje poczucie pewnej uniwersalności przekazu, pozwalając głębiej przeżyć opowiadaną historię.

Niesamowita powieść z liryczno-fantastyczną narracją opisująca burzliwe czasy Chin początku XX wieku. Ukazując z całą siłą ból i trud ludzi tamtych czasów. Świat pełen chaosu, wyrywania się z pęt tradycji, czasy największych zbrodni i bohaterstwa. Rzeczywistość w której krzyżują się obrazy pięknej natury w postaci krwistoczerwonych pól sorga z brzydotą wojny i śmierci na...