Chwyciłam tę książkę, bo mam taki odruch jak tylko zobaczę coś ze słowami Pearl Jam. Zespołu słucham prawie 20 lat więc miałam nadzieję na lekkie czytadło, natomiast nie spodziewałam się jakichś nowych informacji. I owszem - niczego nowego się nie dowiedziałam. Generalnie cała dynamika ówczesnej sceny muzycznej jakoś autorowi chyba umknęła, wiele rzeczy zostało potraktowanych zupełnie pobieżnie i dla kogoś, kto w tym nie siedzi pierwsza połowa książki musiała być masą przypadkowych nazw zespołów i nazwisk. Dysproporcja między czasem poświęconym Eddiemu a paru zdaniom o pozostałych członkach jest ogromna i zupełnie nieuzasadniona.

Najgorsze z tego wszystkiego jest jednak tłumaczenie. Nie wiem, czy ktoś to próbował przeczytać przed puszczeniem do druku - chyba nie. Koszmarnie poskładane zdania, dziwaczna stylistyka, powtórzenia, kompletny brak składu i ładu. Być może, gdybym miała okazję przeczytać to w oryginale moja ocena byłaby nieco wyższa. Po polsku przebrnęłam przez całość tylko dlatego, że utknęłam w pociągu beż żadnej innej alternatywy.

Podsumowując - książka bez polotu, przytaczająca po prostu fakty z historii zespołu (a raczej Eda). fanom nie powie nic nowego, pozostałych czytelników raczej nie zachęci do zagłębiania się w Pearl Jam i ich muzykę. Zupełnie nie oddaje inteligencji, poczucia humoru i absolutnej unikalności tej grupy. Na dodatek w polskiej wersji napisana dramatycznie kiepskim językiem, co mi osobiście strasznie przeszkadza.

Chwyciłam tę książkę, bo mam taki odruch jak tylko zobaczę coś ze słowami Pearl Jam. Zespołu słucham prawie 20 lat więc miałam nadzieję na lekkie czytadło, natomiast nie spodziewałam się jakichś nowych informacji. I owszem - niczego nowego się nie dowiedziałam. Generalnie cała dynamika ówczesnej sceny muzycznej jakoś autorowi chyba umknęła, wiele rzeczy zostało...

Świetna książka dla każdego fana Pearl Jam. Wyraźnie pokazuje nam nastoletnie życie każdego muzyka z Pearl Jam, rozkwit zespołu oraz problemy jakie były w zespole. Jak sam tytuł mówi nasze skupienie nieco bardziej ląduję przy wokaliście zespołu, gdyż to o nim jest najwięcej informacji.
Książka jest pięknym albumem zdjęć z różnych lat, zobaczymy tam nie tylko Pearl Jam ale również zespoły pokrewne takie jak: Soundgarden czy Nirvana.
Polecam książkę każdemu kto lubi mieć niemalże wszystkie informacje w jednym miejscu, ponieważ prawie wszystkie informacje możemy znaleźć na internecie. :)

Świetna książka dla każdego fana Pearl Jam. Wyraźnie pokazuje nam nastoletnie życie każdego muzyka z Pearl Jam, rozkwit zespołu oraz problemy jakie były w zespole. Jak sam tytuł mówi nasze skupienie nieco bardziej ląduję przy wokaliście zespołu, gdyż to o nim jest najwięcej informacji.
Książka jest pięknym albumem zdjęć z różnych lat, zobaczymy tam nie tylko Pearl Jam ale...

Dla największych fanów Eddie'go Veddera i Pearl Jam treść tej książki nie będzie żadnym odkryciem. Ja sama 99% rzeczy w niej opisanych znałam już wcześniej z internetu, jednak dobrze jest mieć je zebrane w jednym miejscu, pod postacią tej elegancko wydanej pozycji. Polecam fanom mniejszym i większym, których tak jak mnie nie stać na zakup "Pearl Jam Twenty".

Dla największych fanów Eddie'go Veddera i Pearl Jam treść tej książki nie będzie żadnym odkryciem. Ja sama 99% rzeczy w niej opisanych znałam już wcześniej z internetu, jednak dobrze jest mieć je zebrane w jednym miejscu, pod postacią tej elegancko wydanej pozycji. Polecam fanom mniejszym i większym, których tak jak mnie nie stać na zakup "Pearl Jam Twenty".

Ciekawa książka opisująca dzieje zespołu Pearl Jam, koncentrująca się jednak głównie na osobie wokalisty, Eddiego Veddera, czyli pozycja must-have na półce każdego fana Pearl Jamu.
Od początku jednak widać dość dużą tendencyjność książki (bardzo duży nacisk na osobę wokalisty, reszta członków zespołu została opisana dość pobieżnie). Niby tytuł sugeruje, że właśnie tego należałoby się spodziewać, ale... miło byłoby poczytać więcej o reszcie zespołu. Nie żebym nie lubiła wokalisty, jednakże nie jest on moim ulubionym członkiem PJ.
Zdjęcia w zdecydowanej większości przedstawiają Eddiego, jest kilka zdjęć zespołowych, kilka z niepełnym składem, a zdjęć przedstawiających samych członków zespołu innych niż Eddie jest dosłownie kilka. Miłą niespodzianką jest zdjęcie Nirvany.
Co mogę policzyć książce na plus to na pewno to, że dołożyła trochę informacji do tych, które już posiadam. Ale tu zaczynają się też niemiłe kwestie: pierwsza połowa książki aż roi się od błędów. Mnóstwo literówek, powtórzenia słów, błędne użycie słów, znaki przestankowe pojawiające się w zupełnie nieoczekiwanych miejscach. To jednak miłe złego początki. Znalazłam w treści kilka nieprawidłowych informacji (na przykład odnośnie flimu "Singles" Camerona Crowe'a. Książka rzecze, że Eddie Vedder zagrał tam wokalistę zespołu Citizen Dick, podczas gdy jego rolą był perkusista. Wokalistę zagrał Matt Dillon) oraz opisów do zdjęć. Niemal stanęło mi serce, gdy zobaczyłam jeden z nich. Fotografia przedstawia członków Pearl Jam oraz Soundgarden, podczas gdy podpis prawi, że owszem, jest to Pearl Jam, ale z ekipą techniczną. Rozumiem, że to książka o PJ, ale żeby potraktować inny bardzo ważny zespół grunge'owy, jakim jest Soundgarden, jako technicznych?
Co do dalszego wylewania żalów, opisując wcześniejsze zespoły, w których udzielali się muzycy, takie jak Green River czy Mother Love Bone, można było pomyśleć o wstawieniu odpowiednich fotografii. Warto byłoby też trochę więcej napisać na temat Alice in Chains. Po macoszemu zostały też potraktowane poboczne projekty muzyków, które w najlepszym wypadku pojawiły się w więcej niż jednym zdaniu.
Pomimo wielu elementów, które w tej książce mnie irytowały, czy też budziły niesmak, oceniam ją na 6 gwiazdek, bo co jak co - to jednak Pearl Jam. A ta nazwa zawsze budzi we mnie ciepłe uczucia.

Ciekawa książka opisująca dzieje zespołu Pearl Jam, koncentrująca się jednak głównie na osobie wokalisty, Eddiego Veddera, czyli pozycja must-have na półce każdego fana Pearl Jamu.
Od początku jednak widać dość dużą tendencyjność książki (bardzo duży nacisk na osobę wokalisty, reszta członków zespołu została opisana dość pobieżnie). Niby tytuł sugeruje, że właśnie tego...

Pearl Jam zawsze bardzo lubiłam. Najbardziej chyba za sprawą mojego przyjaciela, który ubóstwia ich ponad wszystkie inne kapele, przez co często byłam wręcz skazana na dogłębne poznanie muzyki tego zespołu. Za co bardzo mu dziękuję i stwierdzam, że gdyby nie fakt, że on książkę już przeczytał, to chętnie oddałabym mu swój egzemplarz.

Autorem tekstu jest Martin Clarke, rockowy kronikarz, który ma na swoim koncie już kilka innych biografii, np. Manic Street Preachers (którą bardzo chętnie bym przeczytała!),Kurta Cobaina, czy Radiohead. Martin świetnie się spisał, wszystko napisane jest ładnym, zgrabnym językiem, który sprawia, że jest szczerze i realistycznie, odniosłam wrażenie, że autor włożył naprawdę dużo serca w napisanie tego dzieła, które z każdym kolejnym zdaniem sprawia, że chcesz coraz więcej. Nawet nie zauważycie, kiedy w mgnieniu oka zaczniecie docierać do ostatnich stron opowieści. Ja wczoraj przez sześć rozdziałów oszukiwałam się, że “jeszcze tylko jeden i idę spać”, jak widać nie udało się pójść spać tak szybko, książka ukończona.

Jest naprawdę dużo ciekawych informacji o wokaliście jak i o samym Pearl Jam, ale mi chyba najbardziej podobały się zdjęcia. Tę biografię można by nazwać wspaniałym albumem, gdyby tylko została wydana w kolorze. Zdjęć jest mnóstwo, a każde z nich przyciąga uwagę czytelnika. Wystarczy puścić sobie w tle, którąś z płyt zespołu i wspaniały klimat gwarantowany. Sukcesy, kłótnie, skandale, narkotyki nie są obce żadnej popularnej kapeli, więc tutaj też znajdziecie ich pod dostatkiem. Fanatycy zespołu znają już dużo z historii, która została opisana w tej książce (ów przyjaciel mnie o tym poinformował),ponieważ wszystko jest opisane na podstawie ogólnodostępnych artykułów, ale myślę, że nadal warto rzucić na nią okiem, ze względu na wspomniany przeze mnie zniewalający klimat i eleganckie zebranie wszystkich materiałów w jedną, spójną całość.

Opowieść o walce z agencją zajmującą się sprzedażą biletów, będzie tą która jakoś najbardziej zapadła mi w pamięć. Mowa o Ticketmaster i o tym jak paskudne potrafią być wielkie korporacje, próbujące zbić miliony na czyimś sukcesie. Sama jeżdżę na masę koncertów i nieraz byłam zadziwiona tym, jak niektóre firmy potrafią zawyżać ceny biletów. Są to tzw. koszty usługi/obsługi, które powodują, że nie mamy zielonego pojęcia ile płacimy artystom za koncert, a ile za kosztu usługi. Najczęściej na bilecie widnieje tylko napis “cena zawiera wszystkie opłaty oraz VAT”, chociaż zdarzają się wyjątki. Pearl Jam walczył silnie przeciwko tym zabiegom, ale Ticketmaster stosował coraz gorsze chwyty. W grudniu 1993 roku, zespół miał zagrać koncert charytatywny, na który wspomniany sprzedawca biletów zgodził się dopłacić z własnej kieszeni 1$ za każdy sprzedany bilet, na cele charytatywne. Jakie było zdziwienie i oburzenie członków zespołu, kiedy dowiedzieli się, że ceny biletów zostały podniesione dokładnie o 1$ za rzekomą opłatę za usługi. Niesmaczne, bardzo. W końcu atmosfera pomiędzy stronami była tak napięta, że nie było innego wyjścia niż anulowanie całej trasy koncertowej. Koszty około trzech milionów dolarów poniósł zespół.

Jak widzicie nie brakuje tu historii z życia wziętych, które częściowo nas dotykają, potrafią one nieraz zagotować w nas krew, czy wprowadzić w stan totalnego uwielbienia. Ja polecam książkę nie tylko fanom zespołu, ale osobom, które lubują się w muzyce rockowej różnego pochodzenia i chętnie spędzą miło wieczór przy ciekawej lekturze. Ja książkę oceniam jako bardzo dobrą i czatuję na polskie wydania innych książek Pana Clarka, które będą zdobić moją biblioteczkę równie pięknie jak “Pearl Jam & Eddie Vedder”.

http://ksiazkoholizm.wordpress.com/

Pearl Jam zawsze bardzo lubiłam. Najbardziej chyba za sprawą mojego przyjaciela, który ubóstwia ich ponad wszystkie inne kapele, przez co często byłam wręcz skazana na dogłębne poznanie muzyki tego zespołu. Za co bardzo mu dziękuję i stwierdzam, że gdyby nie fakt, że on książkę już przeczytał, to chętnie oddałabym mu swój egzemplarz.

Autorem tekstu jest Martin Clarke,...

Czekałam na tę książkę z niecierpliwością. Bardzo chciałam dorwać ją w końcu w swoje ręce. Z drugiej jednak strony odczuwałam pewnego rodzaju niepokój przed zagłębieniem się w jej treść. Martin Clarke, znany rockowy kronikarz, napisał biografię najważniejszego dla mnie zespołu muzycznego, którego muzyka towarzyszy mi od dawna, raz dając wytchnienie, kiedy indziej pobudzając do walki. Głos Eddiego Veddera nie raz ukoił moje zszargane nerwy czy złamane serce, nie raz zmobilizował do działania. Bardzo nie chciałam, żeby moje wyobrażenie o zespole zmieniło się na gorsze pod wpływem wyczytanych informacji. Bałam się, że oto mam przed sobą typowo rockandrollową historię, w której główne role znów zagrają kasa, seks i wszelkiego rodzaju używki. Bałam się, że za tym poruszającym wokalem wcale nie stoi wrażliwy, mądry mężczyzna, którego sobie wyobrażałam, że te dźwięki które pieszczą co dzień moje uszy nie zostały napisane z potrzeby serca a dla pieniędzy, bałam się, że zwyczajnie się zawiodę. Tymczasem poznałam wspaniałą historię muzyków, dla których to muzyka była i jest wartością najwyższą. Muzyka i fani, których za wszelką cenę starają się nie zawieść.

Biografie, które niejednokrotnie miałam okazję już czytać często napisane były bardzo chaotycznie, w rezultacie czego łatwo było się czytelnikowi pogubić. Biografia Pearl Jam Martina Clarke'a jest uporządkowana i bardzo przejrzysta. Wydanie Anakondy jest w dodatku przepiękne, z przykuwającą uwagę, hipnotyzującą okładką i rewelacyjnymi zdjęciami oraz ładnie wyeksponowanymi cytatami w środku. Książka składa się z piętnastu rozdziałów, z których początkowe skupiają się na osobie Eddiego i jego niełatwym dzieciństwie, w które media nie do końca chciały uwierzyć. W kolejnych Clarke przedstawił historię powstawania zespołu, kształtowania się jego składu aby następnie przejść do zaprezentowania dyskografii Pearl Jam (od debiutanckiej, niezrównanej płyty "Ten" po wydany w 2009 roku krążek "Backspacer"),genezy utworów znajdujących się na poszczególnych albumach i inspiracji muzyków. Szeroko opisane zostały również problemy z jakimi często zmagał się zespół a także niektóre wydarzenia z życia prywatnego muzyków. Nie jest to książka jak podręcznik wypełniona suchymi faktami, jest to barwna, świetnie napisana opowieść.

Istotną cechą charakteryzującą tę kapelę jest ich trwarde i praktycznie niezłomne stanowisko wobec mediów i promocji, objawiające się w niechęci do tworzenia teledysków i brania udziału w wywiadach czy programach telewizyjnych. Wiele miejsca w książce zostało poświęcone temu tematowi. Osobny rozdział traktuje także o jeszcze bardziej zaskakującej sprawie, jaką była długotrwała i kosztowna walka z potężną agencją Ticketmaster, zajmującą się sprzedażą biletów. Taka dbałość o fana, walka o tanie bilety, by każdy mógł sobie pozwolić na posłuchanie muzyki na żywo, nie jest, wydaje mi się, często spotykana wśród gwiazd muzyki. Dogłębnie opisane w powyższej biografii jest również poruszające zaangażowanie Eddiego i reszty chłopaków w sprawy polityczne i przeróżne inicjatywy społeczne. Wyczytane informacje wprowadziły mnie wielokrotnie w zdumienie i wzbudziły jeszcze większy szacunek i uwielbienie do zespołu. Nie spodziewałam się, że grupa, która odniosła tak ogromny sukces, mogła go odnieść bez właściwie żadnych kampanii promocyjnych. Że ten sam, ogromnie popularny zespół ma wciąż i niezmiennie wielki szacunek do swoich fanów. Podejrzewałam, że tak poruszającą muzykę muszą pisać wrażliwi ludzie, że taki głos musi być własnością wrażliwego wokalisty, ale to, czego dowiedziałam się z tej książki, przerosło znacząco moje oczekiwania.

Co ciekawe, poza oczywistą historią Pearl Jam, w książce została również opisana ultraciekawa historia całego grunge'owego nurtu, powstałego w Seattle i jego okolicach. Na kartach tej książki znajdziemy wzmianki o takich zespołach i projektach jak Mother Love Bone (w którym grali Stone Gossard i Jeff Ament, gitarzysta i basista Pearl Jam),Temple of the Dog (będący wspólnym projektem muzyków z Mother Love Bone i Soundgarden),czy nawet o Alice in Chains i Nirvanie, z której wokalistą - legendarnym Kurtem Cobainem - Pearl Jam miał głośny konflikt. Poza twórcami tak zwanego Seattle Sound, książka wspomina o wielu innych muzykach różnych gatunków, którzy w mniejszym lub większym stopniu wpłynęli na rozwój zespołu Pearl Jam a także o solowych projektach jego członków. Uważam tę pozycję za wspaniałe kompendium wiedzy dla każdego fana dźwięków z Seattle. Gorąco polecam.

Czekałam na tę książkę z niecierpliwością. Bardzo chciałam dorwać ją w końcu w swoje ręce. Z drugiej jednak strony odczuwałam pewnego rodzaju niepokój przed zagłębieniem się w jej treść. Martin Clarke, znany rockowy kronikarz, napisał biografię najważniejszego dla mnie zespołu muzycznego, którego muzyka towarzyszy mi od dawna, raz dając wytchnienie, kiedy indziej pobudzając...

napisane i przetłumaczone na szybko - a wystarczyłoby nieco więcej przysiedzieć w necie i nad książeczkami dołączonymi do płyt, dopracować stylistykę i byłoby przyjemne czytadło.

napisane i przetłumaczone na szybko - a wystarczyłoby nieco więcej przysiedzieć w necie i nad książeczkami dołączonymi do płyt, dopracować stylistykę i byłoby przyjemne czytadło.

wielki zespół, wielki Eddie, właściwa biografia, choć bez fajerwerków

wielki zespół, wielki Eddie, właściwa biografia, choć bez fajerwerków