Najnowsze artykuły
ArtykułyReese Witherspoon i Harlan Coben piszą wspólną powieść. Premiera thrillera już w przyszłym roku
1
Artykuły„Smok Diplodok” już w kinach, czyli komiksowi bohaterowie na wielkich ekranach
1
ArtykułyAkcja recenzencka! Zgarnij egzemplarz powieści „W cieniu Annapurny” Michała Łuczyńskiego1
ArtykułyBaśnie grozy – rozmawiamy z Grahamem Mastertonem
1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2023
Zarażeni dźwiękiem. Rynek muzyczny w czasach sztucznej inteligencji Stanisław Trzciński 
Temat szalenie ciekawy, ale solidnie przegadany, wręcz tchnie Tyrmandowską wierszówką, dzięki nadmiarowi której autor "Złego" miał więcej płacone za tekst. Jednym słowem: absolutnie za długa.
Sporo interesujących wątków, ale również trochę błędów (płyty gramofonowe były początkowo SZELAKOWE, a nie winylowe, J. Haydn większość swojego życia chodził w liberii, był służącym, a nie wolnym kompozytorem). A ilu kwestii nie wyłapałam, bo się nie znam i zaufałam autorowi?
Ogromną większość książki zajmują wyniki badań Autora, które przeprowadził w ramach swojego doktoratu.
Książka do 7. rozdziału włącznie czegoś mnie nauczyła, zrozumiałam wiele procesów, dały mi spojrzenie na branżę muzyczną. Reszta książki - wyniki badań - dla mnie niekonieczna w tak olbrzymiej dawce.
Ale jako praca naukowo-badawcza jest świetna. I mimo wszystko warto po nią sięgnąć.
Zarażeni dźwiękiem. Rynek muzyczny w czasach sztucznej inteligencji Stanisław Trzciński
Koncertowo zepsuty materiał na książkowy hit.
Zdecydowanie zabrakło kogoś kto przeredagował by książkę w atrakcyjny sposób, około 1/5 tekstu jest spokojnie do wyrzucenia, bo są to powtórzenia, wyliczanki, szczególnie ciężki jest początek, gdzie np. 5 razy dowiadujemy się że jeżeli interesuje nas AI to przeszkoczmy od razu do rozdzialu 7 - i takich powtórzeń jest mnóstwo; do tego dochodzi maniera (chyba wprost z pracy doktorskiej) wstępów do każdego rodziału w któych autor informuje o czym za chwilę będziemy czytali i analogicznie podsumowań, ogólnie część "doktorska" dotycząca badania statystycznego, metodologi itp. jest najnudniejsza i zbyt rozbudowana, pomimo tego książka jest jak najbardziej godna polecenia, za względu na całą resztę, szczególnie wywiady ze słuchaczami, z ludżmi z bizesu muzycznego, ciekawostki, dygresje itp.
Treść nie zawodzi, niestety forma pozostawia sporo do życzenia i odrzuci sporo zainteresowanych
