Tego zespołu chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Mówi się, że to jedna z ostatnich „wielkich” rockowych kapel. Kurt Cobain przez fanów czczony niczym bóstwo, przez mieszkańców rodzinnego Aberdeen nazywany był zwykłym ćpunem. Nie można mu jednak odmówić talentu, który pozwolił powołać do życia jeden z najbardziej wpływowych zespołów lat dziewięćdziesiątych, a może i w ogóle. Do dziś jest też jedną z najbardziej enigmatycznych postaci na scenie rockowej. Czy Gillian G. Gaar odkryła tajemnice Nirvany?

Na temat Nirvany powstała cała masa książek i filmów. Jedne skupiają się bardziej na muzyce, inne na skandalach z życia prywatnego, szczególnie państwa Cobainów. Z racji tego, że Kurt miał skłonność do konfabulacji, istnieje wiele sprzeczności na temat historii zespołu, genezy powstania utworów czy życia prywatnego muzyków. Książka Gillian G. Gaar, choć ma wiele obiecujący tytuł, nie odkrywa żadnej tajemnicy Nirvany. Myślę, że trzeba pogodzić się z tym, że na niektóre pytania nigdy nie uzyskamy odpowiedzi, ponieważ zostały pochowane wraz z liderem zespołu.

„Nirvana bez tajemnic” zawiera niemal same znane z wcześniejszych publikacji fakty i to podane w bardzo zwięzłej, wręcz encyklopedycznej formie. Lepszym tytułem byłaby „Nirvana w pigułce”. Na dodatek autorka czasem się powtarza. Kiedyś czytałam książkę Everetta True, na którą kilkakrotnie autorka się powołuje i tamta pozycja wypada przy tej zdecydowanie lepiej. Choć trzeba przyznać, że jedzie od niej subiektywizmem na kilometr.

Ciekawym pomysłem jest wplecenie w jednolity tekst ramek z tekstem pobocznym. Przywodzi to na myśl didaskalia w dramacie. W ramkach znaleźć można wyjaśnienie niektórych terminów, opisy zjawisk socjologicznych zachodzących na tle historii Nirvany lub krótkie biogramy zaprzyjaźnionych zespołów. Sporą część książki stanowi też szczegółowy opis dyskografii. Choć pewnie każdy, kto czyta tę pozycję zna na pamięć albumy studyjne, to niekoniecznie orientuje się we wszystkich oficjalnie wydanych singlach czy kompilacjach niedostępnych w Polsce lub trudno dostępnych w ogóle. Fajny jest też ten krótki opis kariery Grohla i Novoselica po śmierci Kurta Cobaina. Dla nich po Nirvanie przecież życie się nie skończyło.

Mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Nie wzbogaci ona wiedzy zagorzałego fana. Wszystkie opisane tu fakty znałam wcześniej. Pewnie sama nawet mogłabym dopisać kilka stron. Ta książka nie sprawi też, że ktoś, kto nie zna Nirvany z miejsca ją pokocha. Na to jest zdecydowanie za „sucha”. „Nirvana bez tajemnic” dobra jest jednak jako przypominajka o zespole, którego słuchało się kiedyś maniakalnie, ale z czasem się przestało. Na mnie to zadziałało doskonale. Dzięki tej książce po bardzo długim czasie znów odpaliłam „Nevermind” i zachodzę w głowę jak mogłam pozwolić tej płycie porastać kurzem na półce.

Tego zespołu chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Mówi się, że to jedna z ostatnich „wielkich” rockowych kapel. Kurt Cobain przez fanów czczony niczym bóstwo, przez mieszkańców rodzinnego Aberdeen nazywany był zwykłym ćpunem. Nie można mu jednak odmówić talentu, który pozwolił powołać do życia jeden z najbardziej wpływowych zespołów lat dziewięćdziesiątych, a może i w...

Książkę wygrzebałem w stosie tanich czytadeł po dziesięć złotych (a konkretnie po 9,99, wow grosz robi wielką różnicę, brawo dla sztuczek marketingu),w sklepie Mila. Czasem można znaleźć perełki w stosie książek, których nikt nie chce kupować, niestety "Nirvana bez tajemnic" trochę mnie rozczarowała, jakoś ciężko mi się ją czytało po przebrnięciu historii zespołu. Jak dla mnie mogłaby się skończyć po pierwszej części, chociaż zapewne oddani fani będą zachwyceni tak szczegółową analizą. Mnie interesowała historia samego zespołu, aż tak wielkim freakiem nie jestem, by zwracać uwagę na każdy ze szczegółów.

Pierwsza część książki okazała się dla mnie niezmiernie ciekawa, mimo, że niektórzy zarzucili jej momentami odrobinę chaosu, to jakoś nie rzuciło mi się to w oczy. Szare wstawki, mogłyby być dodawane na koniec rozdziału jako ciekawostki, a nie w "środku" tekstu. Wielcy miłośnicy nie odkryją zapewne nic nowego, książkę nabędą włączą do swojej kolekcji i zapewne pokuszą się o jej przeczytanie, i wytknięcie błędów lub wyrażą swoje ochy i achy. Ja tego nie zrobię, bo wielkim znawcą tematu nie jestem, lubię czytać biografie, tyle.

Dałbym dużo wyższą ocenę gdyby nie kolejne dwa rozdziały, które sprawiły, że się wynudziłem. No, ale to moje subiektywne odczucie. Autor przynajmniej podszedł do tematu rzeczowo i starał się przekazać jak najwięcej informacji oraz ciekawostek z zespołem związanych.

Czy poleciłbym książkę? Dla kolekcjonerów i fanów, którzy muszą mieć wszystko co związane z Nirvaną jak najbardziej.

Książkę wygrzebałem w stosie tanich czytadeł po dziesięć złotych (a konkretnie po 9,99, wow grosz robi wielką różnicę, brawo dla sztuczek marketingu),w sklepie Mila. Czasem można znaleźć perełki w stosie książek, których nikt nie chce kupować, niestety "Nirvana bez tajemnic" trochę mnie rozczarowała, jakoś ciężko mi się ją czytało po przebrnięciu historii zespołu. Jak dla...

Po książkę sięgnąłem niby przez przypadek(skusiła mnie cena-tanio)jednak Nirvana
to zespół mojej młodości.To na czym się wychowałem i co było początkiem
zainteresowania muzyką.I choć od dawna nie słucham Nirwany to jednak nic nie
umiera zupełnie...I tak przeczytałem...i...nie żałuję.Książka jest niezłą
encyklopedią wiedzy o zespole jak i lat 90-tych z muzyką grunge w tle(pierwszym
tle!!!)Bo oprócz opowieści o grupie zawiera spis wszelkich materiałów dotyczących Nirvany.Łącznie z miejscami(pielgrzymki fanów)związanymi z grupą.
Zawiera ponad to historię tego co po Nirvanie,a więc Foo Fighters i Sweet75.
Może dziś wieczorem...może nocą sięgnę po jedną z płyt zespołu...i tak jak
przed laty....

Po książkę sięgnąłem niby przez przypadek(skusiła mnie cena-tanio)jednak Nirvana
to zespół mojej młodości.To na czym się wychowałem i co było początkiem
zainteresowania muzyką.I choć od dawna nie słucham Nirwany to jednak nic nie
umiera zupełnie...I tak przeczytałem...i...nie żałuję.Książka jest niezłą
encyklopedią wiedzy o zespole jak i lat 90-tych z muzyką grunge w...

Rzeczowo o muzyce rozpaczy

Kurt Cobain skończyłby właśnie 50 lat i banałem byłoby stwierdzenie, że trudno jest to sobie wyobrazić. O wiele lepiej jest pomyśleć, że dwaj pozostali członkowie Nirvany po oszałamiająco szybkim sukcesie i dramatycznym końcu tego legendarnego zespołu – żyją i działają nadal: Dave Grohl to wszechstronnie uzdolniony muzyk, założyciel zespołu Foo Fighters, a Krist Novoselic angażował się też w politykę.
(...)

Całość recenzji w magazynie Esensja:
http://esensja.pl/ksiazka/recenzje/tekst.html?id=24292

Rzeczowo o muzyce rozpaczy

Kurt Cobain skończyłby właśnie 50 lat i banałem byłoby stwierdzenie, że trudno jest to sobie wyobrazić. O wiele lepiej jest pomyśleć, że dwaj pozostali członkowie Nirvany po oszałamiająco szybkim sukcesie i dramatycznym końcu tego legendarnego zespołu – żyją i działają nadal: Dave Grohl to wszechstronnie uzdolniony muzyk, założyciel zespołu Foo...

Czy książkę oceniam dobrze? I tak i nie. Granica między tymi dwoma opiniami jest mocno wypośrodkowana. Zarówno mieści ona w sobie tyle złego co i dobrego.
Co zawiera książka? Historię Nirvany od A do Z, począwszy od dokładnej historii Kurta Cobaina, skończywszy na głębszej interpretacji utworów grupy i interpretacji innych biografii oraz filmów o Nirvanie. Jednym słowem: każdy fan byłby usatysfakcjonowany ilością informacji, jaką dostarcza nam dzieło. Autorka skupiała się również na pokazaniu precyzyjniejszej strony samego lidera, dzięki czemu możemy dowiedzieć się wielu istotnych faktów oraz poznać lepiej problemy, z którymi się borykał. Jak się okazuje, uzależnienie od heroiny nie było jedynym problemem Cobaina, czego łatwo możemy dowiedzieć się z książki.
Biografia dzieli się na trzy działy: „Historia”, „Muzyka” i „Nirvanologia” i o ile w pierwszej chwili uznałam, że to naprawdę dobry pomysł podzielić to tematycznie, to przez kolejną część czytanej przeze mnie lektury szybko przekonałam się, że jestem w ogromnym błędzie. Niestety, ale przez dwie trzecie książki po prostu się nudziłam. Autorka szybko ostudziła moją fascynację utworem i zdaje się, że zrobiła to nieumyślnie, oczekując efektu odwrotnego. Dla zobrazowania: w książce przewinęło się dużo typowo suchych faktów, napisanych dokładnie w ten sam sposób, co w encyklopedii historycznej. A ta no cóż... Nie dla każdego będzie okazją do zachwytu. Zastanawiam się, po co tyle mało znaczących wiadomości? O ile spora ilość informacji o zespole to duży plus, to już dokładne opisywanie czynników, które się na to wszystko złożyły sto lat wcześniej, a później dalsze opisywanie tego, co wydarzyło się jeszcze przed stoma laty wcześniej i jeszcze sto lat wcześniej przed tamtymi stoma laty wcześniej to przesada, która znudzi nawet najbardziej wytrwałego fana Nirvany. Czytelnik niejednokrotnie gubi wątek w książce przez te irytujące, szare okienka, które pojawiają się nagle w środku tekstu. To zupełnie tak jak z reklamą: oglądasz w skupieniu film, żeby nagle zostać zwodzony reklamami, tylko że w tym przypadku ta pojawia się w książce... Tekst nie pojawia się w linii ciągłej, bo autorka co chwilę wtrąca w niego adnotacje, które niekiedy przewijały się nawet przez całą stronę. Nie dało się dzięki temu skupić na tekście, bo musiałam kartkować strony dalej, żeby omijać te rozpraszające potwory. A te magiczne, szare okienka, to dokładny opis wytwórni, miejsca i innych „ciekawostek”, o którym jest mowa w osadzonym wątku.
Na pewno dużym plusem książki Gaar jest spora suma zebranych fotografii, przez co książka momentami nabierała charakter albumu. Jak dla mnie super opcja.
Gdy dzieło Gaar zaczęło ponownie zdobywać mnie na nowo, tak wystarczyło dobrnąć do następnego minusa, który kolejny raz sprawił, że książka straciła w moich oczach znacznie na wartości.
Mianowicie korekta.
Nienawidzę, kiedy w książce odnajduję błędy interpunkcyjne, nie wspominając już o błędach fleksyjnych czy jakichkolwiek innych błędach merytorycznych. Tutaj pojawiło się takich mnóstwo, a najbardziej banalnym z tych wszystkich jest ten: brak interpunkcji pod zdjęciami takimi jak powyżej. Może będę się teraz mocno czepiać i pomyślicie sobie, że przesadzam, ale wyglądało to niechlujnie i nieprofesjonalnie. Myślę, że o takie szczegóły powinno się mocno zadbać, kiedy stara się napisać coś porządnego i godnego uwagi.
Na pewno w biografii odnajdziecie sporo faktów, o których nie przeczytalibyście na internecie czy na blogach, a wasza wiedza poszerzy się także w zakresie dalszych losów dwójki pozostałych członków po upadku Nirvany w formie bonusu na końcu dzieła. Jeśli zastanawiacie się, czy książka lepiej pozwoli wam poznać Cobaina oraz dowiedzieć się o tym, co robił i co lubił, to z pewnością się w niej odnajdziecie.
Powiedziałabym, że książka jest zła, ale bym skłamała. Powiedziałabym, że książka jest dobra, ale również bym skłamała, dlatego napiszę, że książka Gaar jest średnia i mam wobec niej mieszane uczucia.

Czy książkę oceniam dobrze? I tak i nie. Granica między tymi dwoma opiniami jest mocno wypośrodkowana. Zarówno mieści ona w sobie tyle złego co i dobrego.
Co zawiera książka? Historię Nirvany od A do Z, począwszy od dokładnej historii Kurta Cobaina, skończywszy na głębszej interpretacji utworów grupy i interpretacji innych biografii oraz filmów o Nirvanie. Jednym słowem:...

Od niedawna stałam się fanką Nirvany i, że jest to najnowsza biografia zespołu to postanowiłam po nią sięgnąć. Nie zawiodłam się! Książkę czyta się szybko i jest napisanie w niej wiele ciekawych rzeczy. Polecam ją zarówno fanom jak i osobom, które dopiero zaczynają się fascynować tym zespołem.

Od niedawna stałam się fanką Nirvany i, że jest to najnowsza biografia zespołu to postanowiłam po nią sięgnąć. Nie zawiodłam się! Książkę czyta się szybko i jest napisanie w niej wiele ciekawych rzeczy. Polecam ją zarówno fanom jak i osobom, które dopiero zaczynają się fascynować tym zespołem.

Bardzo ciekawie napisana książka opatrzona licznymi zdjęciami opowiadająca całą historię Nirvany, a nie skupiając się tylko na okresie ich największej sławy. Szczegółowy przegląd piosenek oraz opis inspiracji jakie doprowadziły do ich powstania. W książce znajdują się również opisy późniejszych karier Novoselica oraz Ghola wraz z opisem albumów jakie stworzyli grając w nowych zespołach. Książka obowiązkowa dla osób zaczynających przygodę z Nirvaną,jest w niej wszystko co początkowy fan chciałby się dowiedzieć. Dla osób trochę obeznanych z tematem nie będzie tam za wiele nowych informacji, ale uważam, że mimo to warto się zabrać za ten tytuł.

Bardzo ciekawie napisana książka opatrzona licznymi zdjęciami opowiadająca całą historię Nirvany, a nie skupiając się tylko na okresie ich największej sławy. Szczegółowy przegląd piosenek oraz opis inspiracji jakie doprowadziły do ich powstania. W książce znajdują się również opisy późniejszych karier Novoselica oraz Ghola wraz z opisem albumów jakie stworzyli grając w...

Postanowiłam napisać recenzję tej książki, zważywszy na szczególną datę - 20. rocznicę śmierci lidera zespołu, Kurta Cobaina.
Chyba nie ma osoby, która nie zna "Smells Like Teen Spirit", której pochodzenie opisano w powyższej książce. Nie ma też osoby, która nie kojarzy trójki składających się na Nirvanę.

Jednak moja ocena to słabe 4/10. Dlaczego?
Książka została podzielona na 3 części: Historia, Muzyka i Nirvanologia.

Historia muzyków była tak opornie napisana, że nie byłam w stanie przez nią przebrnąć. Autor co chwilę zmieniał wątek, momentalnie gubiąc bieg całej historii. Posiadała mało (!!) zdjęć, jeśli już pojawiły się jakieś fotografie - po opisach nie było kropek. Być może był to zamierzony efekt i wizja twórcza, jednak dla mnie wyglądała po prostu niechlujnie. I te szare wstawki.. Koszmar. Czytając zdanie, które kończyło się na kolejnej stronie, bałam się, że znowu autor wtrąci coś, co nie będzie miało znaczenia. Owszem, krótkie biografie zaprzyjaźnionych zespołów z Kurtem pasowały, ale nie w takiej formie.

Druga i trzecia część wydawała mi się bezsensowna - opisywanie płyt, singli i składanek, a także książki i strony internetowe wcale nie były potrzebne tej książce. Równie dobrze mogłaby się się już skończyć po historii zespołu.

Gdyby autor "włożył" w książkę parę (dosłownie kilka) cytatów i większe zdjęcia.. marzenia.

Postanowiłam napisać recenzję tej książki, zważywszy na szczególną datę - 20. rocznicę śmierci lidera zespołu, Kurta Cobaina.
Chyba nie ma osoby, która nie zna "Smells Like Teen Spirit", której pochodzenie opisano w powyższej książce. Nie ma też osoby, która nie kojarzy trójki składających się na Nirvanę.

Jednak moja ocena to słabe 4/10. Dlaczego?
Książka została...

Jako że to mój drugi ulubiony zespół musiałam kupić tę książkę. Niby biografia, ale całkiem inaczej napisana, przyjemnie się czytało. Polecam :)

Jako że to mój drugi ulubiony zespół musiałam kupić tę książkę. Niby biografia, ale całkiem inaczej napisana, przyjemnie się czytało. Polecam :)