Mam wrażenie że w tej książce większość bohaterów dostała nagle jakieś nadprzyrodzone moce i + 100 do każdej statystyki. Traktuję się ich jakby byli ostatnią deską ratunku dla ludzkości i wykorzystuje niczym elitarnych żołnierzy którzy byli latami szkoleni i mają wieloletnie doświadczenia w swoim fachu a tymczasem mamy grupę nastolatków. Książka jest minimalnie gorsza od swojej poprzedniczki i nadal mnie nie porwała jeśli chodzi o styl. Książka jest po prostu tak sobie, nic dobrego i nic złego.

Mam wrażenie że w tej książce większość bohaterów dostała nagle jakieś nadprzyrodzone moce i + 100 do każdej statystyki. Traktuję się ich jakby byli ostatnią deską ratunku dla ludzkości i wykorzystuje niczym elitarnych żołnierzy którzy byli latami szkoleni i mają wieloletnie doświadczenia w swoim fachu a tymczasem mamy grupę nastolatków. Książka jest minimalnie gorsza od...

Ksiązka, wzbudzila we mnie emocje jeszcze wieksze, niz pierwsza czesc. Autor, trzyma czytelnika caly czas w napieciu. Jest w niej wszystko, dla kazdego. Zwłaszcza dla osob kochających wampiry :)

Ksiązka, wzbudzila we mnie emocje jeszcze wieksze, niz pierwsza czesc. Autor, trzyma czytelnika caly czas w napieciu. Jest w niej wszystko, dla kazdego. Zwłaszcza dla osob kochających wampiry :)

Ocena nie jest wyśrubowana, bo Autor ma pomysł, niezłe pióro, ale ... No właśnie, ale ... Nawet jak na literaturę młodzieżową - trochę za dużo nastoletniego buntu, pierwszej miłości i mesjanizmu nastolatków. Na łopatki mnie rozłożyło jak "świetnie wyszkoleni" agenci - nastolatkowie (po kilkumiesięcznym przeszkoleniu - specjalsi i operzy likwidujący nieprzebrane rzesze wrogów!) podczas akcji tryskają testosteronem i dyskutują między sobą :)
Genezą książki jest "Drakula" Stokera - pomysł opiera się na kontynuacji dzieła przez potomków (i nie tylko) bohaterów tej klasyki, wspieranych przez rządy na całym świecie. I to jest całkiem zgrabnie zrobione.
Zabieram się za trzeci tom (bo mam) ale następnych już nie kupię - jak dla mnie czyta się "bez zacięcia", męczę te pozycje... :/

Ocena nie jest wyśrubowana, bo Autor ma pomysł, niezłe pióro, ale ... No właśnie, ale ... Nawet jak na literaturę młodzieżową - trochę za dużo nastoletniego buntu, pierwszej miłości i mesjanizmu nastolatków. Na łopatki mnie rozłożyło jak "świetnie wyszkoleni" agenci - nastolatkowie (po kilkumiesięcznym przeszkoleniu - specjalsi i operzy likwidujący nieprzebrane rzesze...

„Departament 19. Powrót” Will’a Hill’a jest kontynuacjom cyklu Departament 19, autor stworzył kolejną pozycję równie wciągającą i pasjonującą. Jest to książka nietuzinkowa z bardzo oryginalną fabułą a na dodatek świetnie napisana, potrafiąca podczas lektury nie raz zaskoczyć. Powróćmy zatem do świata gdzie grasują łaknące krwi wampiry, gdzie nikt nie może się czuć się bezpiecznie. Aby nie została mu upuszczona ostatnia kropla krwi...

Departament 19 nadal wszelkimi dostępnymi środkami broni świat przed wampirami, wilkołakami i innymi monstrami przy użyciu najnowocześniejszej broni i innych cudów nowoczesnej techniki. Jamiemu Carpenterowi udało się zostać agentem Departamentu 19, oczywiście nie bez małych trudności. Od teraz razem z innymi członkami departamentu walczą ramię w ramię. Misja mająca na celu namierzenie prochów Drakuli ma się ku końcowi, jednak starzy wrogowie nie dają za wygraną. Wampiry przybierają na sile i jednoczą szeregi, mając na celu wskrzeszenie swego pana... Drakulę. Jeżeli im się to uda ludzkość czeka zagłada.

W niniejszej pozycji poznajemy lepiej bohaterów - Jamiego, jego matkę, Larissę, Kate, a także wielu innych agentów Departamentu 19. Akcja toczy się w bardzo szybkim tempie, aż nie sposób się nudzić. Autor wprowadził wiele nowych, ciekawych wątków fabularnych i rozwinął stare. Dostajemy w tej pozycji wampiry, lecz znacznie odmienione od bohaterów do, których przyzwyczaiła nas chociażby w ostatnim czasie Stephenie Meyer. Wampiry, które występują na kartach książki są krwiożercze, brutalne i łakną ciągle ludzkiej krwi. Nie są milutcy i przyjaźni w odróżnieniu chociażby od Edwarda Cullena, który jest słodki i niewinny aż do przesady. Wątki fabularne poprowadzone są sprawnie, wciągając czytelnika coraz mocniej w opisywane przygody. Pomimo sporej objętości książki, bo aż ponad sześciuset stronicowej czyta się ją szybko nie nudząc się chociażby na moment. Dostajemy z pozoru coś co już było przedstawiane czytelnikom wielokrotnie, jednak z nutą świeżości i niekonwencjonalnymi pomysłami. Przy nadarzającej się okazji sięgnę po raz kolejny po książkę z pod pióra tego autora.

„Departament 19. Powrót” jest udaną kontynuacją, skierowaną raczej w stronę młodzieży. Chociaż i starszy czytelnik może się przy niej dobrze bawić. Ciekawym zabiegiem są powroty w przeszłość oraz nagle zwroty akcji, które z początku męczą lecz można się z biegiem lektury do nich przyzwyczaić. Książka jest ciekawa pełna barwnych bohaterów i szybkiej akcji, dzięki której książkę się wręcz pochłania. Jest to porządna lektura, która daje kilka godzin na prawdę porządnej rozrywki. Serdecznie polecam.

„Departament 19. Powrót” Will’a Hill’a jest kontynuacjom cyklu Departament 19, autor stworzył kolejną pozycję równie wciągającą i pasjonującą. Jest to książka nietuzinkowa z bardzo oryginalną fabułą a na dodatek świetnie napisana, potrafiąca podczas lektury nie raz zaskoczyć. Powróćmy zatem do świata gdzie grasują łaknące krwi wampiry, gdzie nikt nie może się czuć się...

Fajna seria polecam.

Fajna seria polecam.

Powrót dosyć ciekawy, akcja znacznie bardziej wciągająca, bohaterzy nie są tacy małostkowi. Powroty w przeszłość nie są przytłaczające i męczące, nagłe zwroty akcji bardzo interesujące. Bardzo ciekawa książka chociaż nie jest aż tak bardzo wciągająca, posiada kilka całkiem interesujących wątków, fabuła jako całość też nie jest zła, ale bez rewelacji...

Powrót dosyć ciekawy, akcja znacznie bardziej wciągająca, bohaterzy nie są tacy małostkowi. Powroty w przeszłość nie są przytłaczające i męczące, nagłe zwroty akcji bardzo interesujące. Bardzo ciekawa książka chociaż nie jest aż tak bardzo wciągająca, posiada kilka całkiem interesujących wątków, fabuła jako całość też nie jest zła, ale bez rewelacji...

„Departament 19” Will’a Hill’a był lekturą, do której nie podchodziłam z żadnym specjalnym nastawieniem. Podobnie było w przypadku drugiej części, gdzie liczyłam w sumie na rozrywkę i po prostu ciekawa byłam dalszych losów bohaterów. Jest to lektura skierowana typowo dla młodzieży, a do tej niestety już się raczej nie zaliczam, jednak i tak spędziłam z nią miłe chwile.

Wydawałoby się, że w Departamencie 19 zapanował spokój. Ale jest to względny spokój, bowiem mimo że Jamie Carpenter jest już teraz pełnoetatowym agentem, to światu grozi totalna zagłada. A dlaczego? A dlatego, że skradziono prochy samego hrabiego Draculi, a jego przebudzenie o niczym dobrym świadczyć nie może. Jamie’mu ciężko się pogodzić ze stratą przyjaciela, ma problemu z Larissą, a wróg nie śpi – jest coraz bliżej. Wampiry jednoczą siły, a mają w tym tylko jeden cel – chcą, aby ich mistrz powrócił.

„Departament 19. Powrót” to na pozór lekka i prosta lektura. No właśnie – na pozór. Bo tak na dobrą sprawę, jest to sporej objętości książka – 600 stron, która potrafi nas nieźle zaabsorbować. Nie zwracamy uwagi na upływ czasu, tylko przeżywamy z bohaterami ich wszystkie przygody. Oczywiście nie są one zbyt przyjazne, bowiem ciągłe walki z wampirami i niedopuszczenie do powrotu Drakuli nie jest łatwe. Odczułam wrażenie, że akcja toczyła się nieco wolniej niż w pierwszej części, ale mimo wszystko nie czułam się znużona czy zanudzona. Chwile wytchnienia też są potrzebne, a najważniejsze to znaleźć równowagę między pędzącą akcją i wycieszeniem. To nadaje dobry rytm.

Coraz lepiej poznajemy poszczególnych bohaterów – Jamiego, jego matkę, Larissę, Kate, a także wielu innych członków Departamentu 19. Większość zdecydowanie zyskuje naszą sympatię i trzymamy kciuki za to, żeby wszystko powiodło się po ich myśli. Myślę, że wielu osobom spodoba się przedstawienie wampirów, bowiem nie są one przyjaznymi stworzonkami, które mają opory przed mordowaniem ludzi. To typowe krwiożercze bestie, a tylko część z nich potrafi nad sobą zapanować. Znaleźć tutaj można wiele zaskakujących zwrotów akcji, chwile pożądanego napięcia i dawkę niepewności. Autor tak poprowadził rozwój wydarzeń, że w głowie czytelnika rodzą się różne wątpliwości – czy to na pewno się tak skończy? Może jednak zaraz wszystko się zmieni? To nie może tak wyglądać!

Styl pana Hill’a jest wyjątkowo przyjemny. Sprawia on, że historia nabiera odpowiedniego tempa i czyta się ją z ogromną przyjemnością – lekko i szybko. Fabuła może nie należy do wybitnie skomplikowanych, ale sam pomysł zasługuje na uznanie. Niby coś, co już było, ale jednak z nutką świeżości. Uważny czytelnik z pewnością dostrzeże w tej książce coś więcej niż tylko rozrywkę – wyciągnie morał płynący z całej historii, a także będzie się uczył na błędach bohaterów. W końcu są tylko ludźmi i je popełniają, ale potrafią stawić czoła swoim słabościom, nie poddają się i walczą do końca.

Jak na literaturę młodzieżową, to jest to naprawdę pozycja godna uwagi. Kawal dobrej lektury, która zapewnia nie tylko rozrywkę, ale daje czytelnikowi również coś więcej – nauki życiowe i przykłady postępowania w różnych sytuacjach. To dzięki takim książkom w młodzieży kształtują się pozytywne cechy. Ciekawy pomysł i dobre wykonanie – nie znajdę tutaj zbyt wielu rzeczy, do których mogłabym się przyczepić. Nawet nie szukam, ponieważ nie mam na to ochoty. Wolę, żeby mój odbiór tej książki pozostał taki, jaki jest, czyli pozytywny. Wystawiam 7/10, za miło spędzony czas.

„Departament 19” Will’a Hill’a był lekturą, do której nie podchodziłam z żadnym specjalnym nastawieniem. Podobnie było w przypadku drugiej części, gdzie liczyłam w sumie na rozrywkę i po prostu ciekawa byłam dalszych losów bohaterów. Jest to lektura skierowana typowo dla młodzieży, a do tej niestety już się raczej nie zaliczam, jednak i tak spędziłam z nią miłe...

Jakoś do mnie nie trafiło za bardzo. Przeczytałam, ale bez ciekawości. Nie ten styl, co lubię.

Jakoś do mnie nie trafiło za bardzo. Przeczytałam, ale bez ciekawości. Nie ten styl, co lubię.