Tak do pięćdziesiątej strony myślałem, że całkiem znośna historia, zapowiada się ciekawie, ale im dalej tym gorzej, pod koniec to już zupełne bredzenie sklejone wokół głównego wątku, założę się że kiedy ten gość zaczął pisać tę historię nie miał pojęcia jak ją skończy, więc pisał ja na skróty czyli jak coś nie wynika logicznie z wcześniejszych faktów to staje się cud i od tej pory już się zgadza, nie cierpię takiego cwaniactwo. Nie rozumiem skąd nagroda za takie przeciętne pisanie

Tak do pięćdziesiątej strony myślałem, że całkiem znośna historia, zapowiada się ciekawie, ale im dalej tym gorzej, pod koniec to już zupełne bredzenie sklejone wokół głównego wątku, założę się że kiedy ten gość zaczął pisać tę historię nie miał pojęcia jak ją skończy, więc pisał ja na skróty czyli jak coś nie wynika logicznie z wcześniejszych faktów to staje się cud i od...

Żałuję tych kilku złotych. Zero niedomówień, banalni bohaterowie oraz niezbyt sensowna fabuła szyta grubymi nićmi.

Żałuję tych kilku złotych. Zero niedomówień, banalni bohaterowie oraz niezbyt sensowna fabuła szyta grubymi nićmi.

W zasadzie powieść ta jest kolejna wersją „Wehikułu czasu” Herbert George Wells, która została zmodernizowana wybiórczymi elementami najnowszych teorii z zakresu fizyki teoretycznej. I chociaż przy wytężeniu zmysłu interpretacyjnego (czy może nadinterpretacyjnego?) można tutaj doszukać się skojarzeń z „Solaris” Lema czy Dick’owego „Ubika” to nie ma co liczyć, że będziemy mieć do czynienia z głębokim traktatem filozoficznym. Mamy za to prostą, prowadzoną w intensywnym tempie akcję, której zasadnicza struktura literacka zbudowana jest z dość typowego romansu, a podstawowym paliwem fabularnym jest mieszanka thrillera i sensacji. Autor stara się również stworzyć wyraziste postaci zarówno z pierwszego jak i tego dalszego planu szkicując ich profile psychologiczne, które nadają trochę szerszy kontekst treści temu dziełu.

W zasadzie powieść ta jest kolejna wersją „Wehikułu czasu” Herbert George Wells, która została zmodernizowana wybiórczymi elementami najnowszych teorii z zakresu fizyki teoretycznej. I chociaż przy wytężeniu zmysłu interpretacyjnego (czy może nadinterpretacyjnego?) można tutaj doszukać się skojarzeń z „Solaris” Lema czy Dick’owego „Ubika” to nie ma co liczyć, że będziemy...

Takahiro O'Leary jest zwyczajnym chłopakiem, który źle ułożył życie. Tak prowadził program telewizyjny, w którym odwiedzał najbardziej niebezpieczne zakątki świata wyposażony jednie w nóż i kamerę. Gdy pewnego dnia dostaje telefon w hotelowym pokoju znajduje się w złym miejscu, w złym czasie...
Samira Moheb cierpi po stracie przyjaciela. 4 lata wcześniej powiesił się w pokoju hotelowym. Dziewczyna choruje na depresje, przez wspomnienia z służby w wojsku i stracie przyjaciół na jej oczach. Po dramatycznych przeżyciach dziewczyna nie jest już taka sama jak wcześniej...
Kiedy po raz kolejny Samira czyści wręcz wypolerowane płytki dzwoni do niej jej zmarły przyjaciel... A może nie taki zmarły? Czy to naprawdę Tak? Co się stało? Dlaczego pilnuje walizki, której ani na moment nie spuszcza z oka? Co się dzieje ze światem?
Książka już od pierwszych stron jest wciągająca. Są niesamowite zwroty akcji, przeszłość miesza się z teraźniejszością. Pisarz zaskakuje czytelnika już od samego początku. Takiej książki jeszcze nie czytałam! Czytelnik poznaje na każdym kroku przeszłość bohaterów. Z każdą chwilą dzieje się coś zaskakującego. Nie da się oderwać od książki chodź na trochę. Pisarz bardzo dobrze napisał książkę, mimo że miałam do niej wątpliwości.
Na pewno jeszcze do tej książki kiedyś wrócę. A zakończenie było prawdziwym zaskoczeniem!
Tytuł książki ,,Piękny Kraj" jest czymś co Yates szukał. To coś w rodzaju elastycznej rzeczywistości. Nie obowiązują tam prawa fizyki, ani żadne inne, jakie my znamy. Świat konstruuje się z naszych marzeń i staje się czym chcemy.

Takahiro O'Leary jest zwyczajnym chłopakiem, który źle ułożył życie. Tak prowadził program telewizyjny, w którym odwiedzał najbardziej niebezpieczne zakątki świata wyposażony jednie w nóż i kamerę. Gdy pewnego dnia dostaje telefon w hotelowym pokoju znajduje się w złym miejscu, w złym czasie...
Samira Moheb cierpi po stracie przyjaciela. 4 lata wcześniej powiesił się w...

Jest On i jest Ona. Odnajdują się na nowo po kilku latach nieobecności. Świat się jednak zmienił, oraz zmienili się oni. Wszystko nieuchronnie biegnie ku końcowi istnienia i to przez jeden wynalazek zwany maszyną czasu. Główni bohaterowie muszą stawić czoła przeciwnością losu oraz przeszłości, która dopada ich na każdym kroku ze zdwojoną siłą. 


Główni bohaterowie, w zasadzie mamy ich tutaj dwoje.

Tahashiro O'Leary, w skrócie po prostu Tak. Poznajemy go w kluczowej chwili jego życia, bowiem chłopak próbuje popełnić samobójstwo. Przerywa mu jednak niespodziewany telefon, który zmienił bieg jego przyszłości jak i całej ludzkości. 
Swego czasu bohater opuścił rodzinę i wyjechał, aby nagrywać w dzikich lasach swój program. Bohater jest bystrym mężczyzną, odważnym i upartym. Dla bliskich jest w stanie poświęcić wiele.

Samira Moheb, przez bliskich nazywana Sam. Cierpi na zespół stresu pourazowego i zespół natręctw, a wszystko przez jej przeszłość podczas, której bohaterka pracowała jako tłumaczka na wojnie w Iraku. Rzeczy, których była świadkiem na zawsze odbiły piętno na jej psychice. Dodatkowo dziewczyna nie ma nikogo z kim mogłaby porozmawiać i komu mogłaby zaufać. Zlękniona bohaterka, która w siebie nie wierzy i nie widzi żadnej nadziei na poprawienie swojego bytu. Nie polubiłam jej.

Wizje świata z przeszłości występujące w tej książce mogą wywołać ciarki na rękach czytelnika, a wszystko przez jednego szalonego naukowca, który postradał zmysły. Mrok ogarnie wszystko łącznie z czytelnikami. A straszne stwory, które z niego wypełzną wywołają wiele chwil grozy. Dzięki bohaterom, poznamy najdrobniejsze emocje towarzyszące danym chwilą, a tajemnicza maszyna rzuci nam wiele światła na przeszłość.

Podsumowując, nie jest to ambitna pozycja, która Was pochłonie i o której będziecie myśleć jeszcze długo. Według mnie jest to historia ze średniej półki, która zajmie Wasze myśli na jedno lub dwa popołudnia, może da trochę do myślenia, ale i o której szybko się zapomni. Nie wyróżnia się ona jakoś szczególnie na tle swojego gatunku, ale nie jest też zła. 

http://mieszkajaca-miedzy-literami.blogspot.com/2017/09/alan-averill-piekny-kraj.html

Jest On i jest Ona. Odnajdują się na nowo po kilku latach nieobecności. Świat się jednak zmienił, oraz zmienili się oni. Wszystko nieuchronnie biegnie ku końcowi istnienia i to przez jeden wynalazek zwany maszyną czasu. Główni bohaterowie muszą stawić czoła przeciwnością losu oraz przeszłości, która dopada ich na każdym kroku ze zdwojoną siłą. 


Główni bohaterowie, w...

Książka to połączenie romansu, akcji i thrillera w realiach science fiction z naciskiem na science. Książka nie jest typowym romansem i pierwszy raz czytając książkę z tym wątkiem nie sądziłem, że uznam go za ciekawy. Nie będzie dużym spojlerem, że w książce istnieje motyw podróży w czasie, nawet na tylnej okładce jest to zdradzone, jednak już teoria jaka jest tam zawarta różni się od książek czy filmów z tym motywem. Przed zaczęciem lektury dobrze Wam radzę zapomnijcie o teoriach zawartych w produkcjach takich jak "Efekt Motyla, "Oszukać Przeznaczenie" czy "Strażnik Czasu".

Książka to połączenie romansu, akcji i thrillera w realiach science fiction z naciskiem na science. Książka nie jest typowym romansem i pierwszy raz czytając książkę z tym wątkiem nie sądziłem, że uznam go za ciekawy. Nie będzie dużym spojlerem, że w książce istnieje motyw podróży w czasie, nawet na tylnej okładce jest to zdradzone, jednak już teoria jaka jest tam zawarta...

http://szczerze-o-ksiazkach.blogspot.com/2016/08/piekny-kraj-aaverill-recenzja.html

http://szczerze-o-ksiazkach.blogspot.com/2016/08/piekny-kraj-aaverill-recenzja.html

Dwoje ludzi doświadczonych przez los. Znali się od młodości. Przyjaźnili się z czasem poczuli coś więcej. Jednak nie zdążyli sobie tego powiedzieć. Ona i on. Samira i Takahiro. Czas ich odmienił. Tak stał się gwiazdą telewizji,której popularność gwałtownie zgasła. Zaś Sam jako tłumacz na froncie przeżyje koszmar zobaczy wiele tragedii i śmierci. Przypłaci to zespołem stresu pourazowego i natręctwami. Jednak coś pociągnie ich ku sobie raz jeszcze. Zadzwoni telefon i wyrwie z odrętwienia. Tak dostanie propozycję pracy nad niezwykłym projektem pracy nad podróżami w czasie. Na swej drodze spotka Sam i razem stawia czoła szaleńcowi chcącemu zawładnąć czasem. Szalonemu profesorowi nie podoba się konkurencja ani brak władzy więc zapewnia ją sobie nakładając inną rzeczywistość na obecną. Wykorzystuje ptaki krwiożerczy program niszczący wszystko na swej drodze. Czy naszym bohaterom uda się ocalić świat i swą miłość? Wszystko zacznie się od pewnego telefonu. Czy odbierzesz drogi czytelniku i wyruszysz ratować życie i świat?

Dwoje ludzi doświadczonych przez los. Znali się od młodości. Przyjaźnili się z czasem poczuli coś więcej. Jednak nie zdążyli sobie tego powiedzieć. Ona i on. Samira i Takahiro. Czas ich odmienił. Tak stał się gwiazdą telewizji,której popularność gwałtownie zgasła. Zaś Sam jako tłumacz na froncie przeżyje koszmar zobaczy wiele tragedii i śmierci. Przypłaci to zespołem stresu...

Poleciłabym tę książkę wszystkim osobom, które mają trochę oleju w głowie, lubią się wzruszać i nie chcą zagłębiać się w niepotrzebne wątki.
Moim zdaniem największym plusem tej powieści są bohaterowie. Są przedstawiani w stopniowy, bardzo subtelny sposób - tak, że tuż przed zakończeniem historii zdajemy sobie sprawę, że naprawdę ich lubimy. Tak było chociażby w moim przypadku.
To książka lekka w czytaniu, nie ma zawiłych wątków (trzeba jedynie ogarnąć sposób działania maszyny). Moim zdaniem idealnie nadaje się na przerywnik między dziełami filozofów albo innych Sienkiewiczów ;)
Nie polecam fanom typowego SCI-FI, za to myślę, że książka przyciągnie uwagę romantycznych młodych kobiet. To naprawdę miła w odbiorze historia dosyć pokręconej, niełatwej więzi, która, jak wiele innych, udowadnia, że prawdziwa miłość przezwycięży wszystko. Nie tylko zło czy niesprawiedliwość... ale nawet i czas.

Poleciłabym tę książkę wszystkim osobom, które mają trochę oleju w głowie, lubią się wzruszać i nie chcą zagłębiać się w niepotrzebne wątki.
Moim zdaniem największym plusem tej powieści są bohaterowie. Są przedstawiani w stopniowy, bardzo subtelny sposób - tak, że tuż przed zakończeniem historii zdajemy sobie sprawę, że naprawdę ich lubimy. Tak było chociażby w moim...

Takahiro O'Leary i Samira Moheb znali się od lat, choć, jak to bywa w życiu, ich drogi się oddzieliły, żeby w końcu znowu się ze sobą połączyły za sprawą pewnej Maszyny i niebezpiecznych, szalonych zamiarów pewnego naukowca, któremu na stare lata odbiło. Czym jest żal i ból? Czym jest dobro, a co zło? Czym jest chore szaleństwo? Czym jest strach? Czy warto walczyć do końca pomimo trwającej apokalipsy?

Bardzo mocna książka i przerażająca. Pisana lekkim stylem, występuje dużo czarnego humoru, często jest coś śmiesznego napisane by zdramatyzować trochę sytuację, ale światy przedstawione są niesamowicie przerażające. Olbrzymim plusem jest to, że zakończenie nie zgnębi człowieka do końca. Nie podoba mi się zakończenie z nim i z nią ponieważ wiadomo, że nic nie trwa na zawsze, a w pewnym momencie zechce się wrócić do normalności, która jaka by nie była, jak się chce, to można zmienić, przecież nikt do niczego nie zmusza.

Naprawdę bardzo rzadko kiedy coś w historii się nie zgadzało, np. jak wiadomo było, że inne światy są niebezpieczne, to dziwne było to, że regułą było uciekanie, zamiast mieć coś przy sobie by móc się bronić.

Występuje mnóstwo przekleństw, czasami to nawet za dużo, ale można zrozumieć sytuację i emocje występujące, że na nie można przymknąć obiema oczami.

Ciągle coś się dzieje, postacie są pełnokrwiste i wraz z nimi można czuć tyle emocji, nawet strach. Poznajemy tych dwoje postaci z bardzo bliska, szczególnie gdy Maszyna działa i wyciąga na powierzchnię ich świadomości wspomnienia, które są opisane nie w sposób sztuczny, ale jakby z życia wzięte, dlatego oni są tacy realni. Nawet nie trzeba patrzeć na ich wspomnienia by zauważyć jacy są realni, wystarczy spojrzeć np. na Samirę, która pomimo swoich 25 lat przeżyła wojnę i przez to cierpi na syndrom stresu pourazowego, których objawy występują bez przerwy. Występuje delikatny wątek miłosny, ale nie jest wymuszany i świetnie jest wpasowany do całości wydarzeń.

Polecam wyłącznie osobom, którym nie przeszkadza przerażająco straszne widoki, a które lubią poczuć mocne emocje i być w ciągłym napięciu w trakcie czytania, a naprawdę dużo jest krwawych scen, które mogą się śnić po nocach. Dla mnie była nawet za mocną lekturą.

Takahiro O'Leary i Samira Moheb znali się od lat, choć, jak to bywa w życiu, ich drogi się oddzieliły, żeby w końcu znowu się ze sobą połączyły za sprawą pewnej Maszyny i niebezpiecznych, szalonych zamiarów pewnego naukowca, któremu na stare lata odbiło. Czym jest żal i ból? Czym jest dobro, a co zło? Czym jest chore szaleństwo? Czym jest strach? Czy warto walczyć do końca...