Pisane od początku jako początek trylogii, a nie samodzielna powieść i to niestety czuć. Słabością jest nieliczna obsada - poza trójką głównych bohaterów nikt bowiem nie odgrywa istotnej roli. Szkoda, że postacie z poprzednich tomów zostały na starcie wybite lub wyrzucone. To co jest najlepsze, to inne spojrzenie na Escarp i nieco inne spojrzenie na cały świat.

Pisane od początku jako początek trylogii, a nie samodzielna powieść i to niestety czuć. Słabością jest nieliczna obsada - poza trójką głównych bohaterów nikt bowiem nie odgrywa istotnej roli. Szkoda, że postacie z poprzednich tomów zostały na starcie wybite lub wyrzucone. To co jest najlepsze, to inne spojrzenie na Escarp i nieco inne spojrzenie na cały świat.

Opowieść niewątpliwie ciekawsza niż ta, która została zaprezentowana w drogim tomie.
Przenosimy się w czasie i w związku z tym zmienili się główni bohaterowie. Tym razem poznajemy losy trojaczków, których rodzicami są bohaterowie poprzednich tomów. I tak jak niezwykli byli oni, tak niezwykłe okazuje się być ich potomstwo.

Opowieść niewątpliwie ciekawsza niż ta, która została zaprezentowana w drogim tomie.
Przenosimy się w czasie i w związku z tym zmienili się główni bohaterowie. Tym razem poznajemy losy trojaczków, których rodzicami są bohaterowie poprzednich tomów. I tak jak niezwykli byli oni, tak niezwykłe okazuje się być ich potomstwo.

Klasyka ! Biorąc pod uwagę, że pierwszy tom Andre Norton wydała w 1970 a ten dopiero 1991 to naprawdę całość fantastycznie się uzupełnia. Wszystkich,którzy sięgną po książki Andre Norton proszę by wzięli pod uwagę,że ta kobieta przecierała szlaki fantastyki dla następnych pokoleń autorów. Żałuję,że więcej jej książek nie zostało przetłumaczonych!

Klasyka ! Biorąc pod uwagę, że pierwszy tom Andre Norton wydała w 1970 a ten dopiero 1991 to naprawdę całość fantastycznie się uzupełnia. Wszystkich,którzy sięgną po książki Andre Norton proszę by wzięli pod uwagę,że ta kobieta przecierała szlaki fantastyki dla następnych pokoleń autorów. Żałuję,że więcej jej książek nie zostało przetłumaczonych!

Główni bohaterowie załatwili złoli w poprzednim tomie? Ok, to opiszmy losy ich dzieci. Poznajemy więc początek przygód trójki rodzeństwa - w każdym z kolejnych tomów z perspektywy jednego z nich. Jest tu parę fajnych pomysłów (dobrych do wykorzystania na sesji RPG) ale generalnie tom na przeczekanie.

Główni bohaterowie załatwili złoli w poprzednim tomie? Ok, to opiszmy losy ich dzieci. Poznajemy więc początek przygód trójki rodzeństwa - w każdym z kolejnych tomów z perspektywy jednego z nich. Jest tu parę fajnych pomysłów (dobrych do wykorzystania na sesji RPG) ale generalnie tom na przeczekanie.

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

Cała opinia do przeczytania na: http://kaginbooks.blogspot.com/2017/11/163-troje-przeciw-swiatu-czarownic.html

Simon i Jaelithe zaginęli bez wieści. Tymczasem los ich dzieci, trojaczków – Kyllana, Kemoca i Kaththei – jest zagrożony. Czarownice odkryły drzemiący w Kaththei Talent i pojmały ją, aby stała się jedną z nich. Kyllan i Kemoc postanawiają za wszelką cenę uwolnić siostrę ze szkoły czarownic. Brawurowa wyprawa rodzeństwa doprowadza do odkrycia dawno zapomnianej krainy i obudzenia drzemiących tam Mocy… a to dopiero początek niezwykłej wyprawy!


Wracamy znów do Świata Czarownic, świetnie znanego z poprzednich części: Świat Czarownic i Świat Czarownic w pułapce. Tym razem, w tej części, skupiamy się na dzieciach Simona i Jaelithe. Narratorem jest Kyllan, to on opowiada o niezwykłych narodzinach jego i jego rodzeństwa, oraz o latach spędzonych w domu, pod opieką bardziej nianiek, niż rodziców. Mimo to, cała trójka spędza dzieciństwo całkiem szczęśliwie i w spokoju, bez nękania wojnami i niebezpieczeństwami, dopóki Czarownice nie dowiadują się, że Kaththea ma moc. Podstępem porywają dziewczynę i postanawiają ją uczyć. Bracia zaś wyruszają na wschód, gdzie odkrywają niezwykłą krainę, budzą też drzemiące tam moce... i nie spodziewają się tego, co może się wydarzyć.
[...]
Cała opinia do przeczytania na: http://kaginbooks.blogspot.com/2017/11/163-troje-przeciw-swiatu-czarownic.html

Cała opinia do przeczytania na: http://kaginbooks.blogspot.com/2017/11/163-troje-przeciw-swiatu-czarownic.html

Simon i Jaelithe zaginęli bez wieści. Tymczasem los ich dzieci, trojaczków – Kyllana, Kemoca i Kaththei – jest zagrożony. Czarownice odkryły drzemiący w Kaththei Talent i pojmały ją, aby stała się jedną z nich. Kyllan i Kemoc postanawiają za wszelką cenę uwolnić...

W porównaniu do poprzednich dwóch jest o wiele lepsza. Nie porywa, szalu nie ma ale czyta się spoko ;)

W porównaniu do poprzednich dwóch jest o wiele lepsza. Nie porywa, szalu nie ma ale czyta się spoko ;)

Kolejny tom lubioanej przez mnie sagi, wyczekiwany. I..drobny zgrzyt. Przeczytałam, podobał się, tylko jakby mniej. Czyta się świetnie, nie ma dłużyzn, nie zniechęca do następnych tomów, tylko wrażenie, że to już nie to. Jednak literatura rozrywkowa pierwsza klasa, dla fanów z wyobraźnią:)

Kolejny tom lubioanej przez mnie sagi, wyczekiwany. I..drobny zgrzyt. Przeczytałam, podobał się, tylko jakby mniej. Czyta się świetnie, nie ma dłużyzn, nie zniechęca do następnych tomów, tylko wrażenie, że to już nie to. Jednak literatura rozrywkowa pierwsza klasa, dla fanów z wyobraźnią:)

W końcu po dwóch tomach pierwszych dotarłem do trzeciego, który wygrałem w konkursie zatem przeczytać musiałem. I nie był to błąd. To była przestroga! Nie jestem fanem jakimś straszliwym fantastyki ale lubię sobie czasem coś z gatunku przeczytać. I oto Świat Czarownic. Podobno legendarny jakiś. Moim jednak zdaniem bez ładu i składu, wątki niby są a niby nie ma, scenki rodzajowe niczem zbiór gifów chyba. Oto trzeci tom i nagle dzieci, a dzieci te znikąd ale już takie heroiczne, że sam heros jakowyś by się nie powstydził. No, nie. Nie i jeszcze raz nie.

W końcu po dwóch tomach pierwszych dotarłem do trzeciego, który wygrałem w konkursie zatem przeczytać musiałem. I nie był to błąd. To była przestroga! Nie jestem fanem jakimś straszliwym fantastyki ale lubię sobie czasem coś z gatunku przeczytać. I oto Świat Czarownic. Podobno legendarny jakiś. Moim jednak zdaniem bez ładu i składu, wątki niby są a niby nie ma, scenki...

Po rozczarowaniu tomem drugim, trzeci wziąłem z rozpędu i z nadzieją, że jednak będzie lepiej. Nie było. Było jeszcze słabiej. Dałem spokój, więcej po Norton nie sięgnąłem.

Po rozczarowaniu tomem drugim, trzeci wziąłem z rozpędu i z nadzieją, że jednak będzie lepiej. Nie było. Było jeszcze słabiej. Dałem spokój, więcej po Norton nie sięgnąłem.