Ciężkostrawna. To chyba dobre określenie.
Zachodzę w głowę, co do historii wniosła postać Marty?
Diany jeszcze rozumiem, ale Marty?..

Książki czytam uważnie, więc raczej niczego nie przeoczyłam.

Pomijając ostatnie strony i scenę spotkania Rafała z Manią, która chwyciła mnie za gardło, jestem rozczarowana.

Ciężkostrawna. To chyba dobre określenie.
Zachodzę w głowę, co do historii wniosła postać Marty?
Diany jeszcze rozumiem, ale Marty?..

Książki czytam uważnie, więc raczej niczego nie przeoczyłam.

Pomijając ostatnie strony i scenę spotkania Rafała z Manią, która chwyciła mnie za gardło, jestem rozczarowana.

Ta książka miała w sobie "to coś". Z dużym zainteresowaniem czytałam historię tego poniekąd "trójkata".

Ta książka miała w sobie "to coś". Z dużym zainteresowaniem czytałam historię tego poniekąd "trójkata".

Bardzo ciężko mi się czytało tę książkę nie doczytałam do samego końca.
Oczekiwałam czegoś innego, że mnie porwie i zachwyci, ale taka nie była.
Nie dałam rady przeczytać moja ocena subiektywna słaba, bardzo przeciętna ta książka.
Nużyła mnie strasznie, nie podobała się mi wcale.

Bardzo ciężko mi się czytało tę książkę nie doczytałam do samego końca.
Oczekiwałam czegoś innego, że mnie porwie i zachwyci, ale taka nie była.
Nie dałam rady przeczytać moja ocena subiektywna słaba, bardzo przeciętna ta książka.
Nużyła mnie strasznie, nie podobała się mi wcale.

Jakoś mi nie idzie czytanie książek pani Sabiny.Nie wiem czemu,lubię czytać książki w podobnym stylu.Ale,jakoś u niej nie mogę się przełamać.
Przepraszam fanów i fanki autorki.

Jakoś mi nie idzie czytanie książek pani Sabiny.Nie wiem czemu,lubię czytać książki w podobnym stylu.Ale,jakoś u niej nie mogę się przełamać.
Przepraszam fanów i fanki autorki.

Nie rozumiem tak słabej oceny tej książki i niepochlebnych komentarzy. Chociaż powinnam już chyba przywyknąć do tego, że mój gust znacznie odbiega od gustu przeciętnego Czytelnika. Osobiście bardzo podobają mi się książki Pani Sabiny Czupryńskiej. "Ta druga..." ma głębsze dno, szkoda, że niewidoczne dla ogółu...

Nie rozumiem tak słabej oceny tej książki i niepochlebnych komentarzy. Chociaż powinnam już chyba przywyknąć do tego, że mój gust znacznie odbiega od gustu przeciętnego Czytelnika. Osobiście bardzo podobają mi się książki Pani Sabiny Czupryńskiej. "Ta druga..." ma głębsze dno, szkoda, że niewidoczne dla ogółu...

Pozycja nieco bezcelowa. Brak spójności fabuły, ciekawe dla mnie wątki nie zostały rozwinięte, ani wyjaśnione, zaś część postaci i sytuacji wydawała mi się kompletnie zbędna. Nie przeszkadzałby mi brak konkretnej historii, gdyby autorka skupiłaby się bardziej na relacjach głównego bohatera z kobietami, w kontekście analizy jego sytuacji rodzinnej i jej wpływie, jednak nie poświęcono temu według mnie dostatecznej uwagi. Książka irytowała absurdalnością kolejnych wątków. Sam pomysł na historię wydał mi się bardzo ciekawy, jednak dla mnie całość okazała się być nieco zbyt mdła i odrealniona.

Pozycja nieco bezcelowa. Brak spójności fabuły, ciekawe dla mnie wątki nie zostały rozwinięte, ani wyjaśnione, zaś część postaci i sytuacji wydawała mi się kompletnie zbędna. Nie przeszkadzałby mi brak konkretnej historii, gdyby autorka skupiłaby się bardziej na relacjach głównego bohatera z kobietami, w kontekście analizy jego sytuacji rodzinnej i jej wpływie, jednak nie...

To jest książka w której króluje niedopowiedzenie i zawieszenie. Relacje życiowe oparte o trójkąty nie są ani moralne, ani normalne. I o ile życie prywatne to ta sfera, którą powinno się szanować o tyle nie można zrozumieć utrzymywania statusu 2+1 kiedy pojawia się dziecko. Bo wcześniej czy później to ono, będzie płaciło swoim życiem za poplątane relacje w trójkącie dorosłych, którzy je otaczają. I tak też dzieje się w książce. To dziecko płaci najwyższą cenę, jaką jest nieumiejętność układania zdrowych relacji z drugą połową.
Książka w moim odczuciu ma jeszcze jedno, utajone przesłanie, wydaje się, że między niedopowiedzeniami dorosłych zdaje się krzyczeć; Rozmawiajmy, ze sobą! Dyskutujmy, wzajemnie się słuchajmy. Bo najbardziej bolą niewypowiedziane albo niedopowiedziane słowa...

To jest książka w której króluje niedopowiedzenie i zawieszenie. Relacje życiowe oparte o trójkąty nie są ani moralne, ani normalne. I o ile życie prywatne to ta sfera, którą powinno się szanować o tyle nie można zrozumieć utrzymywania statusu 2+1 kiedy pojawia się dziecko. Bo wcześniej czy później to ono, będzie płaciło swoim życiem za poplątane relacje w trójkącie...

Prawdę mówiąc nie potrafię ocenić tej książki. Po przeczytaniu kilkudziesięciu stron, miałam ochotę ją odłożyć na półkę, ale nie mam w zwyczaju zostawiać nieprzeczytanych książek, dlatego postanowiłam ją dokończyć... Mam wrażenie, że ta książka jest o niczym, często gubiłam wątek i tak naprawdę nie wiedziałam o czym czytam. Jednak były momenty, w których nie mogłam się oderwać :) Mam bardzo mieszane odczucia, dlatego zostawiam 5/10 gwiazdek :)

Prawdę mówiąc nie potrafię ocenić tej książki. Po przeczytaniu kilkudziesięciu stron, miałam ochotę ją odłożyć na półkę, ale nie mam w zwyczaju zostawiać nieprzeczytanych książek, dlatego postanowiłam ją dokończyć... Mam wrażenie, że ta książka jest o niczym, często gubiłam wątek i tak naprawdę nie wiedziałam o czym czytam. Jednak były momenty, w których nie mogłam się...

Nie jest zła. Nie czyta się jej lekko i początkowo nie wiadomo na czym się skupić. Moim zdaniem jak już się przebrnie początek to potem jest tylko lepiej. Im dalej w książkę, tym bardziej wciąga. Summarum 6/10.

Nie jest zła. Nie czyta się jej lekko i początkowo nie wiadomo na czym się skupić. Moim zdaniem jak już się przebrnie początek to potem jest tylko lepiej. Im dalej w książkę, tym bardziej wciąga. Summarum 6/10.

Niestety jak dla mnie książkę ciężko się czyta. Zbyt pogmatwane opisy powodują, że bardzo szybko chce się ją odłożyć.

Niestety jak dla mnie książkę ciężko się czyta. Zbyt pogmatwane opisy powodują, że bardzo szybko chce się ją odłożyć.