Książka miła i przyjemna, ale bez większego efektu "wow!". Nic mnie w niej nie zaskoczyło, a historia okazała się bardzo przewidywalna.

Książka miła i przyjemna, ale bez większego efektu "wow!". Nic mnie w niej nie zaskoczyło, a historia okazała się bardzo przewidywalna.

Jaga pracuje w korporacji i wydaje jej się ze jest szczęśliwa. Do czasu gdy otrzymuje diagnozę ze jej życie skończy się szybciej niż zakładała. Postanawia wiec wyprowadzić się na wieś i tam w spokoju doczekać końca swych dni.
Chwilami irytowała mnie Jaga, jej podejście do ludzi. Książka przeczytana i raczej nie zapadnie mi w pamięć. Polecam przeczytać samemu i ocenić. Mnie nie zachwyciła szczególnie choć nie uważam ze czas poświęcony na nią był stracony 😉

Jaga pracuje w korporacji i wydaje jej się ze jest szczęśliwa. Do czasu gdy otrzymuje diagnozę ze jej życie skończy się szybciej niż zakładała. Postanawia wiec wyprowadzić się na wieś i tam w spokoju doczekać końca swych dni.
Chwilami irytowała mnie Jaga, jej podejście do ludzi. Książka przeczytana i raczej nie zapadnie mi w pamięć. Polecam przeczytać samemu i ocenić....

Historia, którą przeczytałam z przyjemnością i zaciekawieniem.
Ciekawe jest to, że jak dowiemy się, że nasze życie jest zagrożone lub zmagamy się z chorobą , to dopiero wtedy zaczynamy myśleć o sobie. Dostajemy sił stawiania granic, odwagi by zmieniać, to, na co nie mięliśmy czasu wcześniej. Odpuszczamy, bo zaczynamy cenić każdą minutę życia.

Główna bohaterka dowiaduje się , że jest śmiertelnie chora. Postanawia resztę swojego życia spędzić z dala od zgiełku miasta, rodziny, przyjaciół. Wyprowadza się na wieś. Tam spotyka ją ogrom zdarzeń, z którymi będzie musiała się zmierzyć. Niewątpliwie te sytuacje zmienią jej postrzeganie świata, dodadzą siły i sprawią, że miłość jest w stanie pokonać wszystko!

Historia, którą przeczytałam z przyjemnością i zaciekawieniem.
Ciekawe jest to, że jak dowiemy się, że nasze życie jest zagrożone lub zmagamy się z chorobą , to dopiero wtedy zaczynamy myśleć o sobie. Dostajemy sił stawiania granic, odwagi by zmieniać, to, na co nie mięliśmy czasu wcześniej. Odpuszczamy, bo zaczynamy cenić każdą minutę życia.

Główna bohaterka dowiaduje...

Rzeczywiście bajka. Dla mnie poplątanie z pomieszaniem

Rzeczywiście bajka. Dla mnie poplątanie z pomieszaniem

Typowa literatura wakacyjna, do poduszki. Przeczytane, zapomniane. Choć kilka ciekawych myśli można z niej wyciągnąć. Ciekawy sposób personifikacji zwierząt.

Typowa literatura wakacyjna, do poduszki. Przeczytane, zapomniane. Choć kilka ciekawych myśli można z niej wyciągnąć. Ciekawy sposób personifikacji zwierząt.

Główna bohaterka dostaje wyrok - rak mózgu. Wyjeżdża na wieś by tam spokojnie umrzeć lecz nie jest jej to dane spotyka wielu życzliwych jej ludzi. Ba... Po jakimś czasie nawet się zakochuje w weterynarzu. Jak dla mnie książka zakończyła się klasycznie... Nie napisze jak. Poprostu przeczytać trzeba. Choć bohaterka jest lekko irytująca... No ale cóż taka diagnoza....

Główna bohaterka dostaje wyrok - rak mózgu. Wyjeżdża na wieś by tam spokojnie umrzeć lecz nie jest jej to dane spotyka wielu życzliwych jej ludzi. Ba... Po jakimś czasie nawet się zakochuje w weterynarzu. Jak dla mnie książka zakończyła się klasycznie... Nie napisze jak. Poprostu przeczytać trzeba. Choć bohaterka jest lekko irytująca... No ale cóż taka diagnoza....

Bardzo fajna i ciekawa książka, chociaż miejscami smutna jak cholera, ale dla mnie za bardzo podchodziła pod fantasy :P

Bardzo fajna i ciekawa książka, chociaż miejscami smutna jak cholera, ale dla mnie za bardzo podchodziła pod fantasy :P

Jeżeli chcecie zrelaksować się czytając książkę i do tego płakać ze śmiechu, to koniecznie musicie przeczytać tę powieść.
No ja dawno tak się nie śmiałam. Śmiałam się a z oczu leciały łzy. Łzy radości, bo główna bohaterka rozumie co mówi pies i kot i jeszcze z nimi dyskutuje. A jak dołącza do tej szalonej dwójki mysz, specjalistka w sprawach sercowych i intymnych to już brzuch boli od śmiechu 🤣
Agnieszka, która woli być Jagą, pracuje w korporacji, dostaje wiadomość która przewraca jej życie o 180 stopni.
Ona lwica w pracy, musi momentalnie zmienić swoje dotychczasowe wygodne życie.
Wyjeżdża na daleką wieś, do domu jej babci, który od lat stoi pusty.
I zaczynają się dziać dziwy na dziwami.
Sąsiadka szeptucha, pomocny sąsiad, były mąż i przystojny weterynarz, wciąż pojawiają się w obejściu Jagi.
Mimo, że jest dużo śmiechu to historia życia Jagi nie jest już taka wesoła. Bohaterka ma nieprzepracowane pewne kwestie z dzieciństwa, jest bardzo zamknięta w sobie. Nie dopuszcza do siebie uczuć, nie umie pokochać.
Mimo, że pokazuje jak bardzo jest pancerna, że nic ją nie wzrusza... to w środku jest krucha, delikatna, zagubiona i spragniona tego, aby ktoś ją zauważył i obdarzył uczuciem. Ona po prostu jest strasznie samotna!
Autorka idealnie pokazuje jak bardzo przeszłość, odgrywa ważna rolę w naszym obecnym życiu.
Książka napisana pięknym językiem, możemy aż poczuć zapach gorącego lata, zapach wsi i usłyszeć śpiew ptaków. Agnieszka słyszała ptaki bardzo dobrze i jeszcze wiedziała jakie piosenki śpiewają! No czy to nie jest słodkie.
Bardzo Wam tę książkę polecam!

Jeżeli chcecie zrelaksować się czytając książkę i do tego płakać ze śmiechu, to koniecznie musicie przeczytać tę powieść.
No ja dawno tak się nie śmiałam. Śmiałam się a z oczu leciały łzy. Łzy radości, bo główna bohaterka rozumie co mówi pies i kot i jeszcze z nimi dyskutuje. A jak dołącza do tej szalonej dwójki mysz, specjalistka w sprawach sercowych i intymnych to już...

Od jakiegoś czasu wyszukuję książki z serii "Babie lato", bo są takie lekkie, łatwe w czytaniu dla relaksu i każda z nich ma jakąś ciekawą okładkę po prostu a ja, jak każda sroczka lubię takie przyciągające oko obrazki...

"Być szczęśliwym - jakie to czasem proste."

Teraz przeczytałam, a właściwie wysłuchałam książki "Nalewka zapomnienia czyli bajka dla nieco starszych dziewczynek" Kasi Bulicz-Kasprzak. Lektor pani
Joanna Domańska bardzo dobrze wczuła się w rolę bohaterki, podobał mi się spokojny głos.
Agnieszka jest samotną rozwódką (woli gdy nazywa się ją Jagą),pracuje w korporacji, osiąga sukcesy, ale chce dalej awansować, więc aby przypodobać się bardziej szefowi pochwaliła się, że lubi biegać i robi to od wielu lat. Nie spodziewała się, że szef chce ją zgłosić do wyścigu jak czwartą w sztafecie. Na mecie biegu niespodziewanie mdleje, więc zostaje odwieziona do szpitala. Zwykłe zasłabnięcie po dużym wysiłku wydaje się normalną sprawą, ale po zrobieniu badań lekarz z przykrością stwierdza, że niestety Jaga umiera. Rozwijający się w mózgu glejak jest w zaawansowanym stanie. Dziewczyna zaczyna panikować, ale przecież po takiej wiadomości to nic dziwnego. Postanowiła, że nie będzie nikomu o tym mówiła, że ostatnie dni spędzi sama.
Skoro lekarz nie daje jej żadnych szans, rzuca pracę, mimo tego, że szef chce ja awansować. Pakuję trochę swoich rzeczy, mieszkanie oddaje swojemu przyrodniemu bratu w darmowe użytkowanie i jedzie na prowincję, do dawnego domku jej dziadków. Jednak jej wyobrażenia mieszkania na wsi były zupełnie inne, niż to, co na miejscu zastaje. Zarośnięty ogród, stara chatka, brak prądu, ogrzewania a nawet bieżącej wody... Pierwszą noc spędza więc w samochodzie. Okazuje się, że mimo niesprzyjających warunków spało jej się dobrze. Cisza i spokój z pewnością miały na to wpływ. Jaga jest zdziwiona, że nawet rozładowana komórka jej nie przeszkadza. Zaczynają ją odwiedzać ciekawi sąsiedzi, myśląc, że to ktoś obcy chce się włamać, ale dochodzą do porozumienia. Niespodziewanie okazuje się, że jest nawet właścicielką zwierząt, psa, kota i myszki mieszkającej w domu...

"Ty wierzysz w przeznaczenie. Problem polega na tym, że z jakiegoś powodu uważasz, że przeznaczone są ci same złe rzeczy."

Bardzo było miło spędzić czas w tym towarzystwie, pomyślałam nawet, że sama bym tak uciekła od rodziny i lekarzy do takiej samotni, z dala od cywilizacji, chociaż w moim przypadku rokowania są dobre, więc chwilowo nie będę uciekała...
O tym jak potoczą się dalsze losy Jagny oraz jak skończy się ta bajka musicie jednak przeczytać już sami.
Ja do tego zachęcam, dla rozrywki i relaksu, bo lubimy przecież bajki..., a przepis na nalewkę zapomnienia też się może przydać.

Od jakiegoś czasu wyszukuję książki z serii "Babie lato", bo są takie lekkie, łatwe w czytaniu dla relaksu i każda z nich ma jakąś ciekawą okładkę po prostu a ja, jak każda sroczka lubię takie przyciągające oko obrazki...

"Być szczęśliwym - jakie to czasem proste."

Teraz przeczytałam, a właściwie wysłuchałam książki "Nalewka zapomnienia czyli bajka dla nieco starszych...

Tak jak w życiu czasem śmiech, czasem łzy.

Tak jak w życiu czasem śmiech, czasem łzy.