Najsłabsza, po "Psach z Rygi" powieść tego autora, który zaczął już chyba zjadać własny ogon.
O tym, że Mankell pisać potrafi jak mało kto, nie potrzeba nikogo przekonywać i tylko tym broni się ta książka. Niestety jest nudna i jak zwykle bez pomysłu na zakończenie. Temat przewodni książki, czyli wykorzystywanie Afryki jako poletka doświadczalnego dla eksperymentów medycznych jest niewątpliwie ważny i bulwersujący zarazem, ale Mankell występujący kolejny raz w roli Katona z tym swoim natrętnym dydaktyzmem staje się dla mnie coraz bardziej drażniący.
I na koniec dwa zdania na temat nieszczęsnego tytułu (nie dotyczy to tylko tej książki i tylko tego autora). Od jakiegoś czasu względy marketingowe sprawiają, że nieważne jest to, że tytuł ma się nijak do treści książki, że jest zupełnie z czapy. Ważne, żeby zaintrygował czytelnika. Dlatego dziwię się, że w tym przypadku polscy wydawcy nie poszli na całość i nie zatytułowali książki np. "Płuca Bieruta" albo "Wątroba Breżniewa". Efekt piarowy gwarantowany.
Nie polecam.

Najsłabsza, po "Psach z Rygi" powieść tego autora, który zaczął już chyba zjadać własny ogon.
O tym, że Mankell pisać potrafi jak mało kto, nie potrzeba nikogo przekonywać i tylko tym broni się ta książka. Niestety jest nudna i jak zwykle bez pomysłu na zakończenie. Temat przewodni książki, czyli wykorzystywanie Afryki jako poletka doświadczalnego dla eksperymentów...