Zamieć śnieżna i woń migdałów to krótka powiastka, w sam raz do połknięcia w jeden wieczór. Wcześniej czytałam już jakąś książkę Camilli Lackberg, ale jakoś mnie nie porwała. Czy spotkanie numer 2 okazało się lepsze?

Policjant Martin Mohlin ma zamiar spędzić święta z rodziną swojej dziewczyny. Nie jest do końca przekonany czy to dobry pomysł, bo uczucia jakimi darzy Lisette też nie są jakoś wyjątkowo silne. Ale obiecał, więc słowa dotrzyma! Rodzinne spotkanie odbywa się na wyspie, która z powodu zamieci wkrótce zostaje odcięta od świata. Na domiar złego nestor rodu zostaje zamordowany. Martin bierze sprawy w swoje ręce i zaczyna szukać mordercy. Nie jest to łatwe zadanie, bo rodzina nie żyła ze sobą w całkowitej harmonii. Sprawę komplikuje kolejne morderstwo. Kto zabił? Dlaczego? Na te pytania odpowiedź znajdziemy w książce.

Mimo, że w książce zostaje wspomniany Sherlock Holmes, to jednak jej atmosfera bardziej przywodzi na myśl kryminały Agathy Christie. Co prawda u Agathy całe tło i intryga były bardziej skomplikowane i naświetlone, a Martin to jednak nie Herkules Poirot, ale mimo wszystko przyjemnie się to czyta. Intryga jest ciekawa, język przyjemny, Martina da się polubić. Zamieć śnieżna i woń migdałów jest całkiem sympatyczną pozycją, która nie powinna zawieść wielbicieli Lackberg, a i tym, którzy za jej twórczością nie przepadają, może się spodobać.

http://czarneespresso.blogspot.com/2015/08/zamiec-sniezna-i-won-migdaow-camilla.html

Zamieć śnieżna i woń migdałów to krótka powiastka, w sam raz do połknięcia w jeden wieczór. Wcześniej czytałam już jakąś książkę Camilli Lackberg, ale jakoś mnie nie porwała. Czy spotkanie numer 2 okazało się lepsze?

Policjant Martin Mohlin ma zamiar spędzić święta z rodziną swojej dziewczyny. Nie jest do końca przekonany czy to dobry pomysł, bo uczucia jakimi darzy...