Do samego końca miałam nadzieję, że rodzice Jasi przeżyli, chociaż jedno... Ogromnie poruszyło mnie ich poświęcenie względem córki, nie mam słów, żeby to opisać. Historie o podobnej tematyce niezmiennie wyciskają z moich oczu łzy, nie inaczej było tym razem. Ogromnie polecam tę książkę.

Do samego końca miałam nadzieję, że rodzice Jasi przeżyli, chociaż jedno... Ogromnie poruszyło mnie ich poświęcenie względem córki, nie mam słów, żeby to opisać. Historie o podobnej tematyce niezmiennie wyciskają z moich oczu łzy, nie inaczej było tym razem. Ogromnie polecam tę książkę.

Losy żydowskiej rodziny Dawidowiczów. Janina David uwieczniła z kronikarską dokładnością, a zarazem z ogromnym ładunkiem emocjonalnym swoje przeżycia z dzieciństwa naznaczonego wojną.

Początkowe rozdziały pokazują nam życie jedynaczki w bardzo bogatej rodzinie Dawidowiczów przed wojną.

Jasia jest bardzo zdolnym, oczytanym dzieckiem, córeczką tatusia, nic jej nie brakuje, często fantazjuje, o ironio, o tym, że jest biedna, opuszczona niemal jak dziewczynka z zapałkami. Jest też dzieckiem chorowitym, dlatego rodzice wychowują ją pod kloszem.

Wybuch wojny wszystko zmienia, wszystko przewartościowuje. Jasi udaje się przeżyć, co jednak stanie się z jej bliskimi?

Jedna z lepszych książek o Holocauście jakie czytałam. Bardzo szczegółowe opisy, trafne obserwacje, niesamowita pamięć do wydarzeń.

Warto przeczytać .

Losy żydowskiej rodziny Dawidowiczów. Janina David uwieczniła z kronikarską dokładnością, a zarazem z ogromnym ładunkiem emocjonalnym swoje przeżycia z dzieciństwa naznaczonego wojną.

Początkowe rozdziały pokazują nam życie jedynaczki w bardzo bogatej rodzinie Dawidowiczów przed wojną.

Jasia jest bardzo zdolnym, oczytanym dzieckiem, córeczką tatusia, nic jej nie...

Książa dobra we wspaniały sposób ukazuje emocje w drugim dnie. Zarysowanie milości do ojca, matki ich gloryfikacja, są moim zdaniem efektem traumy tamtych okrutnych w dziejach ludzkości ( choć nie jedynych takich ) czasów. To co razi to skrajny antypolonizm autorki, infantylizm, i do granic rozbuchana miłość własna wyzierająca wprost z opisów

Książa dobra we wspaniały sposób ukazuje emocje w drugim dnie. Zarysowanie milości do ojca, matki ich gloryfikacja, są moim zdaniem efektem traumy tamtych okrutnych w dziejach ludzkości ( choć nie jedynych takich ) czasów. To co razi to skrajny antypolonizm autorki, infantylizm, i do granic rozbuchana miłość własna wyzierająca wprost z opisów

Janina David (Dawidowicz) opowiada swoje przeżycia z okresu II wojny światowej. W chwili wybuchu wojny pochodząca z zamożnej, żydowskiej rodziny dziewczynka miała 9 lat. Ucieczka wraz z rodzicami z rodzinnego Kalisza, życie w getcie, głód, choroby, walka o przetrwanie, ukrywanie się u znajomych i w klasztorze Wreszcie życie w sierocińcu, które również nie należało do łatwych. Do tego dochodzi strach o najbliższych.
Czyż to nie za dużo jak na jedną małą dziewczynkę.
Polecam

Janina David (Dawidowicz) opowiada swoje przeżycia z okresu II wojny światowej. W chwili wybuchu wojny pochodząca z zamożnej, żydowskiej rodziny dziewczynka miała 9 lat. Ucieczka wraz z rodzicami z rodzinnego Kalisza, życie w getcie, głód, choroby, walka o przetrwanie, ukrywanie się u znajomych i w klasztorze Wreszcie życie w sierocińcu, które również nie należało do...

Pięknie napisana, wzruszająca książka.
Lekkość z jaką czytało się strony sprawiała, że książkę się chłonęło:)
Niesamowita historia siły miłości, rodziny, wiary i chęci życia.
Szczegółowy opis życia małej Jasi, która po cudownym beztroskim dzieciństwie, wkracza w brutalny świat wojny. Również będąc dzieckiem (ma zaledwie 9 lat) musi radzić sobie ze strasznymi rzeczami jakie ją otaczają.
Doskonała pozycja, godna uwagi i polecenia.

Pięknie napisana, wzruszająca książka.
Lekkość z jaką czytało się strony sprawiała, że książkę się chłonęło:)
Niesamowita historia siły miłości, rodziny, wiary i chęci życia.
Szczegółowy opis życia małej Jasi, która po cudownym beztroskim dzieciństwie, wkracza w brutalny świat wojny. Również będąc dzieckiem (ma zaledwie 9 lat) musi radzić sobie ze strasznymi rzeczami jakie...

"Skrawek nieba"to poruszająca historia Janiny Dawidowicz,dziewczynki,która przed wojną wychowywała się w Kaliszu,w zamożnej żydowskiej rodzinie.Po wybuchu wojny rodzina zmuszona została do opuszczenia miasta i przeniosła się do Warszawy.
W stolicy musieli zamieszkać w getcie,gdzie bez przerwy towarzyszył im głód,choroby,bezustanny strach i codzienna walka o przetrwanie.Gdy sytuacja w getcie stała się dramatyczna,Janinę udało się przemycić na drugą stronę.Trafiła do znajomej rodziny,a następnie do klasztoru i sierocińca.Przez cały czas towarzyszył jej niepokój o bliskich,którzy zostali za murami getta.

Wszystkie książki opisujące tragizm Holocaustu są poruszające,a ta szczególnie,ponieważ wspomnienia pisane są z perspektywy żydowskiej dziewczynki,która w chwili wybuchu wojny miała dziewięć lat.

Po wojnie autorka wyjechała z Polski.Za dużo tu było złych wspomnień,śmierci i cierpienia.Wyemigrowała do Australii,a następnie na stałe osiadła w Londynie.

"Skrawek nieba"to poruszająca historia Janiny Dawidowicz,dziewczynki,która przed wojną wychowywała się w Kaliszu,w zamożnej żydowskiej rodzinie.Po wybuchu wojny rodzina zmuszona została do opuszczenia miasta i przeniosła się do Warszawy.
W stolicy musieli zamieszkać w getcie,gdzie bez przerwy towarzyszył im głód,choroby,bezustanny strach i codzienna walka o przetrwanie.Gdy...

Piękna i jednocześnie przerażająca opowieść o wojnie widzianej oczami dziecka, dziewczynki dorastającej w zamożnej żydowskiej rodzinie, której świat rozpada się niczym domek z kart wraz z nadejściem 1 września 1939 r. Tej historii nie da się ocenić, opisać, ją po prostu trzeba przeczytać.

Piękna i jednocześnie przerażająca opowieść o wojnie widzianej oczami dziecka, dziewczynki dorastającej w zamożnej żydowskiej rodzinie, której świat rozpada się niczym domek z kart wraz z nadejściem 1 września 1939 r. Tej historii nie da się ocenić, opisać, ją po prostu trzeba przeczytać.

Jak sama autorka pisze:
Ludzie często mnie pytają, w jaki sposób, udało mi się pogodzić z własną przeszłością.Nie jestem z nią pogodzona.
Przeszłość mnie uformowała taką, jaką jestem, cokolwiek to znaczy.
Ale, jeśli chcesz żyć dalej, jeśli się na to zdecydowałeś, to musisz żyć ze swoją przeszłością.

II wojna światowa, swoim zasięgiem i ogromem zniszczeń, nie tylko rzeczy materialnych, ale i dusz ludzi, którym przyszło żyć w tych okrutnych czasach, stanowi bardzo ciekawy temat, nie tylko dla historyków, czy naukowców.
Także osoby, które, żyły w tamtych czasach, niekiedy decydują się przedstawić swoje postrzeganie tamtych wydarzeń.
"Skrawek nieba" jest jedną z takich książek.
Naszej bohaterce przyszło żyć w czasach, które, choć odległe, jawią się w świadomości wielu ludzi, jako te, które nie powinny nigdy nadejść.
Gdy wybuchła wojna, Janina Dawidowicz mieszkała w Kielcach.
Ciągłe bombardowania, głód i wszechobecna śmierć.
Młoda żydówka, mogła doświadczyć, tylko jednego uczucia, nienawiści.
Nienawiści innych do niej, za to kim była, lub kim stawała się w oczach innych.
Intymne zapiski, w których rozlicza się ze swoją przeszłością, a jednocześnie
każe nam wysnuć wnioski, aby takie wydarzenia, nigdy już nie miały miejsca.

Niezwykle ciekawie napisana i wciągająca lektura. Temat rzeka, przedstawiony rzeczowo i bez zbędnych ubarwień.Przedstawia wydarzenia, takimi, jak je widziała młoda osoba, która doświadczyła na własnej skórze czym jest nienawiść i uprzedzenia.

Jak sama autorka pisze:
Ludzie często mnie pytają, w jaki sposób, udało mi się pogodzić z własną przeszłością.Nie jestem z nią pogodzona.
Przeszłość mnie uformowała taką, jaką jestem, cokolwiek to znaczy.
Ale, jeśli chcesz żyć dalej, jeśli się na to zdecydowałeś, to musisz żyć ze swoją przeszłością.

II wojna światowa, swoim zasięgiem i ogromem zniszczeń, nie tylko rzeczy...

Wspomnienia z brutalnie przerwanego dzieciństwa, któremu towarzyszyła II wojna światowa, życie w gettcie, nagła bieda i głód oraz strata rodziców.
Oj, "biedne" były te dzieci, które z dnia na dzień musiały wydorośleć, aby przetrwać. Aż trudno to sobie wyobrazić w dzisiejszych czasach. Oby Historia nigdy się nie powtórzyła. Książkę gorąco polecam, to lektura obowiązkowa.

Wspomnienia z brutalnie przerwanego dzieciństwa, któremu towarzyszyła II wojna światowa, życie w gettcie, nagła bieda i głód oraz strata rodziców.
Oj, "biedne" były te dzieci, które z dnia na dzień musiały wydorośleć, aby przetrwać. Aż trudno to sobie wyobrazić w dzisiejszych czasach. Oby Historia nigdy się nie powtórzyła. Książkę gorąco polecam, to lektura...

Straszna i smutna ta historia, ale pogoda ducha i optymizm autorki jest czymś wspaniałym. Pomimo wszystkich okropności jakie ją spotkały potrafiła wierzyć, że jeszcze będzie dobrze.

Straszna i smutna ta historia, ale pogoda ducha i optymizm autorki jest czymś wspaniałym. Pomimo wszystkich okropności jakie ją spotkały potrafiła wierzyć, że jeszcze będzie dobrze.